شماره ٣٦٥: خواجه گرچه بود عمری بت پرست
خواجه گرچه بود عمری بت پرست
حق تجلی کرد واز باطل برست
نعمت الله شهرتی دارد که او
چون خلیل الله همه بتها شکست
لب نهاده بر لب جام مدام
ذره و خورشید جامات وی است
هرچه می بیند همه محبوب اوست
دوست می دارد از آنرو هرچه هست
مظهر و مظهر به نزد ما یکیست
صورت ومعنی نگر عالی وپست
تو بیا مطلق پرست ای یار ما
گر مقید می پرستد بت پرست
نکته ای برگفته سید مگیر
زانکه عاقل نکته کم گیرد به مست