شماره ٤٧٣: هر که او در عشق جانان جان نداد
هر که او در عشق جانان جان نداد
بوسه ای خوش بر لب جانان نداد
جود او بخشید عالم را وجود
آشکارا داد او پنهان نداد
جام می بر دست و ساقی در نظر
فکر این و آن به این رندان نداد
چونکه مخموری بود درد سری
دردسر ساقی به سرمستان نداد
لایق هر کس عطا او می دهد
ذوق سرمستان به مخموران نداد
بس گران و هم سبک سر بود عقل
جان به عشق او از آن آسان نداد
نعمت الله را به ما داد از کرم
این چنین دادی به هر سلطان نداد