شماره ٤٧٤: عاشقی کو سر به پای ما نهاد
عاشقی کو سر به پای ما نهاد
روی خود در جنت المأوا نهاد
از سر دنیی و عقبی درگذشت
هر که با ما پا در این دریا نهاد
بردر میخانه هر کو بار یافت
سروری گردید و سرآنجا نهاد
کار ما چون از بلا بالا گرفت
مسند والای ما بالا نهاد
پا نهد بر فرق عالم هر که سر
بر در یکتای بی همتا نهاد
رو به مه بنمود نور آفتاب
روشنی در دیده بینا نهاد
نعمت الله را به ما انعام کرد
خوان انعامش برای ما نهاد