شماره ٤٨٠: چشم بینائی که بر او اوفتد
چشم بینائی که بر او اوفتد
سرنهد در پاش بر رو اوفتد
هر که بر خاک درش افتد چو ما
مسکن او جای نیکو اوفتد
آفتاب است او و عالم سایه بان
نور او بر ما و بر تو اوفتد
دل به دریا داده ایم و می رویم
آخر این کار تا چو اوفتد
رنگ و بوی اوست رنگ و بوی ما
گر سخن با رنگ و با بو اوفتد
بر سر کوی خرابات مغان
گر رسد مستی به پهلو اوفتد
نعمت الله ساقی سرمست ماست
برنخیزد هر که با او اوفتد