شماره ٥٥١: سلطان سراپرده میخانه کجا شد
سلطان سراپرده میخانه کجا شد
از مجلس رندان خرابات چرا شد
معنیش همین جاست اگر صورت او رفت
پنهان ز نظر گشت نگوئی که فنا شد
هر رند که در کوی خرابات درآمد
از دار فنا آمد و با دار بقا شد
ما جام و حبابیم و پر از آب حیاتیم
سیراب شود هر که چو ما همدم ما شد
سلطان سراپرده میخانه عالم
از ذوق گدایان خرابات گدا شد
صوفی به صفا دردی دردش چو بنوشد
این درد بود صافی و آن درد دوا شد
یاری که چو ما بندگی سید ما کرد
هر چند گدا بود شه هر دو سرا شد