شماره ٥٦٩: آفتابی به ماه پیدا شد
آفتابی به ماه پیدا شد
صورت و معنیی هویدا شد
ظاهر و باطنی بهم بنمود
اول و آخری مهیا شد
در همه آینه یکی بیند
دیده روشنی که بینا شد
آمد وشد حقیقتا خود نیست
به مجاز است کآمد و یا شد
به خرابات رفت خاطر ما
چون از آنجاست باز آنجا شد
جان دریا دلم به دریا رفت
مرغ آبی بسوی مأوا شد
نعمت الله خدا به ما بخشید
نقد سید به بنده پیدا شد