شماره ٥٧٥: دل سوی صاحب جمالی می کشد
دل سوی صاحب جمالی می کشد
هر زمان نقش خیالی می کشد
هر نفس بر روح جانم صورتی
بر مثال بی مثالی می کشد
می کشد ما را محول سو به سو
هر دم از حالی به حالی می کشد
غم کجا گردد به گرد آن دلی
کز هوای او ملالی می کشد
عقل ناقص کی کشد ما را به خود
عشق یاری بر کمالی می کشد
گر به میخانه کشد رندی ترا
خوش برو نیکو خصالی می کشد
سیدم ساقی و جان من حریف
دمبدم جام زلالی می کشد