شماره ٥٨٠: عشق ما را سوی دریا می کشد
عشق ما را سوی دریا می کشد
گوئیا ما را به مأوا می کشد
دلبر ما می کشد ما را بکش
خوش بود دلبر که ما را می کشد
دل به دست زلف او دادیم و برد
وز خیالش سر به سودا می کشد
عشق سرمست است در کوی مغان
عاشقان را خوش به مأوا می کشد
می کشد هر لحظه نقشی در خیال
صورتش بر لوح اشیا می کشد
جذبه او می کشد ما را به خود
این کرم بین حق تعالی می کشد
هر کجا رندی است در میخانه ای
خاطر سید به آنجا می کشد