" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ٥٩٤: خوش ماه تمامی است که از غیب برآمد

خوش ماه تمامی است که از غیب برآمد
خورشید نهان گشته بشکل دگر آمد
او عمر عزیز است که آمد به سر ما
خوش عمر عزیز است که ما را به سر آمد
ما بر در هر خانه که رفتیم گشودند
محبوب از آن خانه خرامان بدر آمد
مستیم و نداریم خبر از همه عالم
یاری که خبر یافت ازو بیخبر آمد
والله که ندیدم بجز از نور جمالش
هر نقش خیالی که مرا در نظر آمد
با عقل همی بودم و خوش بود دو روزی
عشق آمد و از صحبت او خوب تر آمد
هر بنده که آمد به سراپرده سید
شد شاه جهانی همه جا معتبر آمد