شماره ٦١٠: خوش در میخانه ای بگشاده اند
خوش در میخانه ای بگشاده اند
باده نوشان را صلائی داده اند
در خرابات مغان یاران ما
بر در میخانه مست افتاده اند
جام می بر دست و رندانه مدام
سربه پای خم می بنهاده اند
خرقه خود را به می شستند پاک
فارغ از تسبیح و از سجاده اند
بندگان سیدند از جان و دل
از همه ملک جهان آزاده اند