شماره ٦٢١: بیا ای یار و بر اغیار می خند
بیا ای یار و بر اغیار می خند
بنوش این جام و با خمار می خند
یکی ایمان گزید و دیگری کفر
تو مؤمن باش و با کفار می خند
یکی با تو نعم گوید یکی لا
تو با اقرار و با انکار می خند
چو دنیا نیست مأوای حکومت
دلا بر ریش دنیا دار می خند
زبان بر بند و خامش باش در عشق
مشو بی زار و بر آزار می خند
بیا چون نعمت الله ناظر حق
به بین دیدار و بر دیدار می خند