شماره ٦٤٧: اهل دنیا مقلد قالند
اهل دنیا مقلد قالند
اهل عقبی مقلد حالند
ای خوشا وقت ما و آن یاران
که منزه ز حال و از قالند
دیگران گوشمال مال خورند
عاشقان گوش مال را مالند
عارفان مجرد مفرد
چون الف فرد و دال ابدالند
عاشقان بلبلان معشوقند
در گلستان عشق از آن نالند
سالکانی که پیر توحیدند
فارغ از ماه و هفته و سالند
روح محضند همچو سید ما
ظن مبر کاهل دل زصلصالند