شماره ٦٦١: اهل نظران دیده بر وی تو گشایند
اهل نظران دیده بر وی تو گشایند
حسن تو در آئینه به مردم بنمایند
خورشید جمال تو نموده است با ما روی
آنها که طلبکار لقایند کجایند
در آینه حسن تو نمایند خدا را
صاحب نظرانی که منور به خدایند
رندان سراپرده میخانه درین دور
شاید که به پابوس تو هر دم بسر آیند
بی دردی دردت نتوان یافت دوائی
دلها همه زان خسته این درد و دوایند
ای عقل برو از در میخانه که رندان
مستند و به امثال تو این در نگشایند
هر بیت که سید ز سر ذوق بگوید
سری است که مستان همه آن بیت سرایند