شماره ٧١٨: مظهری باید که تا مظهر به او ظاهر شود
مظهری باید که تا مظهر به او ظاهر شود
مظهر ار نیکو بود مظهر نکو ظاهر شود
در دو آینه یکی گر رو نماید بی شکی
در حقیقت یک بود اما دو رو ظاهر شود
زلف او را بر فشان و نور روی او به بین
تا رموز کفر و ایمان مو به مود ظاهر شود
خوش درین دریا درآ و یک زمان با ما نشین
تا بتو آب حیاتی سو به سو ظاهر شود
یک سر مو گر حجابی هست بردارش ز پیش
چون حجاب تو نماند او به تو ظاهر شود
اظهر است از نور دیده در نظر ظاهر نگر
این چنین ظاهر نگوئی تا که چو ظاهر شود
نعمت الله چون ز خود فانی شده باقی به اوست
هر که او فانی شود از خود به او ظاهر شود