شماره ٧٣٥: نظری خوش به چشم ما فرمود
نظری خوش به چشم ما فرمود
روی خود را به نور خود بنمود
ساقی ما چو رند مستی دید
می خمخانه را به او پیمود
دل ما را به لطف خود بنواخت
رحمتی هم بجای خود فرمود
آتشی می نمود موسی را
در حقیقت اله موسی بود
در میخانه همه عالم
ساقی ما به روی ما بگشود
درد دردش دلی که نوش نکرد
درد او را کجا بود بهبود
جان عارف فدای سید باد
که دل عارفان از او آسود