شماره ٨٠٠: خوش بر در میخانه نشستیم دگربار
خوش بر در میخانه نشستیم دگربار
رندانه به می توبه شکستیم دگربار
ما توبه شکستیم ولی عهد درستی
با ساقی سرمست ببستیم دگر بار
با عاقل مخمور دگر کار نداریم
رستیم ز دردسر مستیم دگربار
در خلوت زاهد بنشستیم دو روزی
المنة لله که برستیم دگربار
ما مرد خدائیم و پرستیم خدا را
خود را به خدائی نپرستیم دگربار
در دیده ما نقش خیالی است نظر کن
کان نقش خیالی است که بستیم دگربار
ما را به لب جوی مجو زانکه به مردی
چون سید از آن جوی بجستیم دگربار