رخ تو رنگ زگلگونه شراب نگیرد
            ز صبح ساغر زرین آفتاب نگیرد
         
        
            به خون خلق ازان تشنه اند لاله عذاران
            که خون شبنم گل کس ز آفتاب نگیرد
         
        
            به زیب عاریه محتاج نیست میوه جنت
            که رنگ سیب زنخدان ز ماهتاب نگیرد
         
        
            خراب کرد مراسرکشی ز سیل حوادث
            اگر چه هیچ زمین بلند آب نگیرد
         
        
            مسلمند ز دوزخ به حشر سوخته جانان
            که هیچ کس ز گل آتشی گلاب نگیرد
         
        
            کشیده دست چنان صائب از عنان گرفتن
            که همت از در دلها به هیچ باب نگیرد