•  
• کتابخانه فارسی /
• دیوان صائب /
• غزلیات - قسمت ششم

غزلیات - قسمت ششم

• شماره ١: ز راه صلح مهیای جنگ می آید
• شماره ٢: به پرسش من در خون نشسته می آید
• شماره ٣: ز ماه نو سفرم تا خبر نمی آید
• شماره ٤: ز دل خیال میانش بدر نمی آید
• شماره ٥: خیال روی تو از دل بدر نمی آید
• شماره ٦: خرد به زور می ناب برنمی آید
• شماره ٧: برون ز کیسه ممسک درم نمی آید
• شماره ٨: گل از عذار تو چیدن ز من نمی آید
• شماره ٩: ز سینه ام نفس خوش برون نمی آید
• شماره ١٠: ز گل محافظت رنگ وبو نمی آید
• شماره ١١: ز مغز پوچ برون آرزو نمی آید
• شماره ١٢: تردد از دل بی آرزو نمی آید
• شماره ١٣: مدام چشم تو مست شراب می باید
• شماره ١٤: اسیر بند قضا رو گشاده می باید
• شماره ١٥: دو چشم شوخ ترا دیده بان نمی باید
• شماره ١٦: زبان شکوه به خشم زمانه افزاید
• شماره ١٧: ز روی نو خط دلدار جان بیاساید
• شماره ١٨: دل گرفته کی از لاله زار بگشاید
• شماره ١٩: دل از مشاهده لاله زار نگشاید
• شماره ٢٠: شکسته حالی من پیش یار باید دید
• شماره ٢١: برون نرفته ز خود حسن یار نتوان دید
• شماره ٢٢: چه شد که دامن یار از کفم رها گردید
• شماره ٢٣: خطش دمید وبه عشاق مهربان گردید
• شماره ٢٤: رسید جان به لبم تا به لب شراب رسید
• شماره ٢٥: به زلف او دلم از برق گوشواره رسید
• شماره ٢٦: بهار می رسد آماده جنون باشید
• شماره ٢٧: خط تو تیغ به رخسار آفتاب کشید
• شماره ٢٨: خط عذارتو خورشید رابه دام کشید
• شماره ٢٩: توان به صبر سر سرکشان به دام کشید
• شماره ٣٠: کنون که ناخن تدبیر من شکسته دمید
• شماره ٣١: دمید صبح تجلی به جان شتاب کنید
• شماره ٣٢: حذر ز فتنه آن چشم نیم باز کنید
• شماره ٣٣: که با تو حرف شهیدان عشق می گوید
• شماره ٣٤: سیه دلی که ز دوران حضور می جوید
• شماره ٣٥: عرق ز شرم تو بر روی آفتاب دوید
• شماره ٣٦: کجا ز سینه من غم شراب می شوید
• شماره ٣٧: اگر چو رشته تن خود به پیچ وتاب دهید
• شماره ٣٨: دنبال دل کمند نگاه کسی مباد
• شماره ٣٩: خط را گذار برلب آن سیمبر فتاد
• شماره ٤٠: کو سرو قامتی که دل من ز جا برد
• شماره ٤١: روی تو صبر از دل بیتاب می برد
• شماره ٤٢: عاشق ز رفتن دل بیتاب می برد
• شماره ٤٣: پیغام بیکسان که به دلدار می برد
• شماره ٤٤: از شرم ناله ام که دل از کار می برد
• شماره ٤٥: زخمی که ره به لذت ناسور می برد
• شماره ٤٦: عشاق را خرام تو از خویش می برد
• شماره ٤٧: دیوانه را به دامن صحرا که می برد
• شماره ٤٨: هشیار را به مجلس مستان که می برد
• شماره ٤٩: مکتوب من به خدمت جانان که می برد
• شماره ٥٠: سودا کدورت از دیوانه می برد
• شماره ٥١: از بهر دل چه رنج عبث سینه می برد
• شماره ٥٢: چشم تو دل به شیوه پنهان نمی برد
• شماره ٥٣: پروانه ای که گرد تو یک بار می پرد
• شماره ٥٤: راهی که مرغ عقل به یک سال می پرد
• شماره ٥٥: از چشم ودل کی آن گل سیراب بگذرد
• شماره ٥٦: از کوچه ای که آن گل بی خار بگذرد
• شماره ٥٧: زان قامت بلند نظر باز نگذرد
• شماره ٥٨: آن راکه چشم مست تو بی اختیارکرد
• شماره ٥٩: پیش نسیم صبح گل آغوش باز کرد
• شماره ٦٠: تیغ ستم ببین چه به زلف ایاز کرد
• شماره ٦١: مجنون نظر به شوخی چشم غزال کرد
• شماره ٦٢: داغی که کوه را جگر گرم لاله کرد
• شماره ٦٣: خرم کسی که قصر اقامت بنا نکرد
• شماره ٦٤: خوش وقت قطره ای که زدریا سفر نکرد
• شماره ٦٥: دل آب گشت وتربیت دانه ای نکرد
• شماره ٦٦: هر کس ز قید تن دل روشن برآورد
• شماره ٦٧: روزی که خط سر از لب دلبر برآورد
• شماره ٦٨: کی غم مرا ز دل می احمر برآورد
• شماره ٦٩: روی تو اشک را ز چکیدن برآورد
• شماره ٧٠: تنها ز باغ خود چمن آرا ثمر خورد
• شماره ٧١: پوشیده یار اگر نه می ناب می خورد
• شماره ٧٢: کم کم دل مرا غم واندیشه می خورد
• شماره ٧٣: حرف درشت بردل بی کینه می خورد
• شماره ٧٤: زین نقش نو که روی تو از خط برآب زد
• شماره ٧٥: لعل تو خنده بر گهر آفتاب زد
• شماره ٧٦: عاقل ز فکر چون به در کبریا رسد
• شماره ٧٧: زخم از هنر همیشه به صاحب هنر رسد
• شماره ٧٨: آیینه کی به چهره شبنم فشان رسد
• شماره ٧٩: عیسی دمی کجاست به درد سخن رسد
• شماره ٨٠: عیسی دمی کجاست به درد سخن رسد
• شماره ٨١: نالان مباد هر که به فریاد من رسد
• شماره ٨٢: فیضی که سهیل به خاک یمن رسد
• شماره ٨٣: از گرد راه قاصد مطلوب می رسد
• شماره ٨٤: دولت به لعل پاک گهر زود می رسد
• شماره ٨٥: دل می تپد مگر خبر یار می رسد
• شماره ٨٦: گردنکشی به سرو سرافراز می رسد
• شماره ٨٧: هر ناله کی به خلوت جانانه می رسد
• شماره ٨٨: شاهی به نشاه می احمر نمی رسد
• شماره ٨٩: از شعر بهره ای به سخنور نمی رسد
• شماره ٩٠: رهرو ز فکر پوچ به منزل نمی رسد
• شماره ٩١: هر ساغری به آن لب خندان نمی رسد
• شماره ٩٢: عمری گذشت ونامه جانان نمی رسد
• شماره ٩٣: تا گردباد آه به گردون نمی رسد
• شماره ٩٤: هرگز به چشم شوخی ابرو نمی رسد
• شماره ٩٥: از خط صفای روی تو پادر رکاب شد
• شماره ٩٦: تا دیده محو روی تو شد کامیاب شد
• شماره ٩٧: زین درد بی شمار که دل را نصیب شد
• شماره ٩٨: تا آفتاب رایت گل آشکار شد
• شماره ٩٩: تا بهله محرم کمر آن نگار شد
• شماره ١٠٠: لعل لبش ز سبزه خط دلنواز شد
• شماره ١٠١: تا چهره تو از می گلرنگ آل شد
• شماره ١٠٢: مستانه سرو قامت او در خرام شد
• شماره ١٠٣: از شب نشین هند دل من سیاه شد
• شماره ١٠٤: انگور ما رسید و به خم رفت وباده شد
• شماره ١٠٥: شوق می از بهار گل اندام تازه شد
• شماره ١٠٦: پیری که بار عشق به دوش رضاکشد
• شماره ١٠٧: تا چند دل ترا به هوا وهوس کشد
• شماره ١٠٨: اشکم به خاک چهره سیلاب می کشد
• شماره ١٠٩: کلفت ز چرخ دیده بیدار می کشد
• شماره ١١٠: آیینه ام ز روشنی آزار می کشد
• شماره ١١١: از روی درد هر که ز دل آه می کشد
• شماره ١١٢: از هیچ کس سپهر خجالت نمی کشد
• شماره ١١٣: از سرگذشته سربه گریبان نمی کشد
• شماره ١١٤: چون غنچه هر که سربه گریبان نمی کشد
• شماره ١١٥: یک دل ز ناوک مژه او رها نشد
• شماره ١١٦: خط ترا که دید که زیر و زبر نشد
• شماره ١١٧: چون چشم خوابناک که شوخی ازو چکد
• شماره ١١٨: شرم از نگاه آن گل سیراب می چکد
• شماره ١١٩: از جلوه تو برگ ز پیوند بگسلد
• شماره ١٢٠: ساقی به یک پیاله که وقت سحر رساند
• شماره ١٢١: دل را کجا به زلف رسا می توان رساند
• شماره ١٢٢: طی شد زمان پیری ودل داغدار ماند
• شماره ١٢٣: از همت بلند اثر در جهان نماند
• شماره ١٢٤: نه آسمان سبو کش میخانه تواند
• شماره ١٢٥: جمعی که دل به طره طرار بسته اند
• شماره ١٢٦: خوبان دلم به زلف گرهگیر بسته اند
• شماره ١٢٧: آنان که دل به معنی بیگانه بسته اند
• شماره ١٢٨: مستان چو غنچه بند قبا را نبسته اند
• شماره ١٢٩: در کوی عشق بر رخ کس در نبسته اند
• شماره ١٣٠: روی ترا به آتش دلها برشته اند
• شماره ١٣١: مردان ز جان خویش نه آسان گذشته اند
• شماره ١٣٢: دلهاکه جا به زلف معنبر گرفته اند
• شماره ١٣٣: هوش از نظر به نرگس مستم گرفته اند
• شماره ١٣٤: جمعی که هوش خود به می ناب داده اند
• شماره ١٣٥: جمعی که بوسه بر قدم دار داده اند
• شماره ١٣٦: آنان که دل به عقل خدا دور داده اند
• شماره ١٣٧: عیش جهان به رند می آشام داده اند
• شماره ١٣٨: هرگز عنان رشته به گوهر نداده اند
• شماره ١٣٩: جمعی که بار درد تو بر دل نهاده اند
• شماره ١٤٠: جمعی که ره به چشم و دل سیر برده اند
• شماره ١٤١: جمعی که جان به لب گویا سپرده اند
• شماره ١٤٢: آنان که دل ز کینه سبکبار کرده اند
• شماره ١٤٣: گر خلق را به حرف دهن باز کرده اند
• شماره ١٤٤: خال ترا ز دیده تر سبز کرده اند
• شماره ١٤٥: این غافلان که جود فراموش کرده اند
• شماره ١٤٦: جمعی که افسر از خرد خام کرده اند
• شماره ١٤٧: این آهوان که گردن دعوی کشیده اند
• شماره ١٤٨: مردم ز فیض عالم بالا چه دیده اند
• شماره ١٤٩: گوش از برای نغمه تر آفریده اند
• شماره ١٥٠: گر یار را غنی ز نیاز آفریده اند
• شماره ١٥١: مردان اگر نفس به فراغت کشیده اند
• شماره ١٥٢: عشاق سر به جیب نه آسان کشیده اند
• شماره ١٥٣: عشاق دل به دیده روشن کشیده اند
• شماره ١٥٤: از آفتاب چاشنی صبح شد بلند
• شماره ١٥٥: جمعی که زیر خاک دل پاک می برند
• شماره ١٥٦: این غافلان که دست به پیمانه می برند
• شماره ١٥٧: قربانیان شکفته به قصاب برخورند
• شماره ١٥٨: آزادگان کجا غم دستار می خورند
• شماره ١٥٩: چون حرف شکوه برق ز تیغ زبان زند
• شماره ١٦٠: زیر سپهر دست دعا موج می زند
• شماره ١٦١: داغ از حرارت جگرم داد می زند
• شماره ١٦٢: گلزار جوش حسن خداداد می زند
• شماره ١٦٣: ابر بهار سینه به گلزار می زند
• شماره ١٦٤: عاشق که حرف عشق به اغیار می زند
• شماره ١٦٥: فال وصال او دل رنجور می زند
• شماره ١٦٦: خط تو راه دین ودل وهوش می زند
• شماره ١٦٧: یاقوت با لب تودم از رنگ می زند
• شماره ١٦٨: زخم تو تیغ بر جگر ماه می زند
• شماره ١٦٩: زینسان که شیشه خنده مستانه می زند
• شماره ١٧٠: تا سالکان به آبله پایی نمی رسند
• شماره ١٧١: جمعی که در لباس می ناب می کشند
• شماره ١٧٢: عاشق کجا به کعبه و دیر التجا کند
• شماره ١٧٣: وقت است نوبهار در عیش وا کند
• شماره ١٧٤: محبوس آسمان چه پروبال واکند
• شماره ١٧٥: آنجا که شوق دست حمایت بدر کند
• شماره ١٧٦: آرام را خرام تو آتش عنان کند
• شماره ١٧٧: مشکل دل رمیده هوای وطن کند
• شماره ١٧٨: هشیار را خرام تو سر مست می کند
• شماره ١٧٩: هربلبلی که زمزمه بنیاد می کند
• شماره ١٨٠: معشوق کی زاهل هوس یاد می کند
• شماره ١٨١: دل را سیاه آه غم آلود می کند
• شماره ١٨٢: بی حاصلی که تربیت بید می کند
• شماره ١٨٣: مخمور را نگاه توسرشار می کند
• شماره ١٨٤: از دور باش کی حذر اغیار می کند
• شماره ١٨٥: مست است وخنده بر من مهجور می کند
• شماره ١٨٦: پیمانه چاره سر پرشور می کند
• شماره ١٨٧: تقدیر قطع رشته تدبیر می کند
• شماره ١٨٨: از آه هر طرف دل ما سیر می کند
• شماره ١٨٩: عاشق کجا به شکوه دهن باز می کند
• شماره ١٩٠: از نسبت عذار تو گل نازمی کند
• شماره ١٩١: هر غافلی که خنده به آوازمی کند
• شماره ١٩٢: نازش کسی که بر پدر خویش می کند
• شماره ١٩٣: هردم نه بی سبب دل ما رقص می کند
• شماره ١٩٤: با مردم آنچه شعله ادراک می کند
• شماره ١٩٥: جان رمیده جسم گران را چه می کند
• شماره ١٩٦: با خاطر گرفته کدورت چه می کند
• شماره ١٩٧: حیران عشق او زر وگوهر چه می کند
• شماره ١٩٨: از کف عنان گذاشته منزل چه می کند
• شماره ١٩٩: تیغ زبان به عاشق حیران چه می کند
• شماره ٢٠٠: با عاشقان عداوت گردون چه می کند
• شماره ٢٠١: با طفل آنچه جنبش گهواره می کند
• شماره ٢٠٢: ریزش چو شیشه هرکه به آوازه می کند
• شماره ٢٠٣: دل را نگاه گرم تو دیوانه می کند
• شماره ٢٠٤: هر چند یار ما همه جا جلوه می کند
• شماره ٢٠٥: عاشق حذر ز آتش سودا نمی کند
• شماره ٢٠٦: زاهد هوای عالم بالا نمی کند
• شماره ٢٠٧: عاشق حذر ز دیده اختر نمی کند
• شماره ٢٠٨: الفت به عاشقان سگ آن کو نمی کند
• شماره ٢٠٩: آفت ز خودپسند جدایی نمی کند
• شماره ٢١٠: در موج خیز غم دل آزاد نشکند
• شماره ٢١١: مهر لب مرا می منصور نشکند
• شماره ٢١٢: از پختگی است گر نشد آواز ما بلند
• شماره ٢١٣: بعد از فنا ز هستی ما شور شد بلند
• شماره ٢١٤: شد چون هدف سر که درین خاکدان بلند
• شماره ٢١٥: جمعی که زیر تیغ فنا دست وپا زنند
• شماره ٢١٦: آنها که در چمن قدح مل نمی زنند
• شماره ٢١٧: اول ثنای عشق فصیحان اداکنند
• شماره ٢١٨: حاشا که خلق کار برای خدا کنند
• شماره ٢١٩: گر یوسف مرا به دو عالم بها کنند
• شماره ٢٢٠: جمعی که قطع راه به مژگان تر کنند
• شماره ٢٢١: مردان به آب تیغ شهادت وضو کنند
• شماره ٢٢٢: روزی که زخم کاهکشان را رفوکنند
• شماره ٢٢٣: گیرم نقاب دور ز سیمای او کنند
• شماره ٢٢٤: این ناکسان که فخر به اجداد می کنند
• شماره ٢٢٥: مستان که رو در آینه جام می کنند
• شماره ٢٢٦: یوسف رخان ز شوق سراغ تومی کنند
• شماره ٢٢٧: نازک لبان سخن به زبان تو می کنند
• شماره ٢٢٨: مردان نظر سیاه به دنیا نمیکنند
• شماره ٢٢٩: چشمی کز انتظار سفیدش نمی کنند
• شماره ٢٣٠: آمد بهار وخلق به گلزار می روند
• شماره ٢٣١: کی دلبران زصحبت دل سیر می شوند
• شماره ٢٣٢: چشم طمع ندوخته حرصم به مال هند
• شماره ٢٣٣: توفیق درد وداغ به هر دل نمی دهند
• شماره ٢٣٤: از عیب پاک شو که هنرها همی دهند
• شماره ٢٣٥: دولت ز دستگیری مردم بپا بود
• شماره ٢٣٦: دولت ز دستگیری مردم بپابود
• شماره ٢٣٧: اشکی که گوهرش ز نژاد جگر بود
• شماره ٢٣٨: از دل هرآنچه خاست دل آن را مکان بود
• شماره ٢٣٩: آن را که در جگر نفس آتشین بود
• شماره ٢٤٠: آن راکه زخمی از دم شمشیر او بود
• شماره ٢٤١: غیر از دل دو نیم که خندان چوپسته بود
• شماره ٢٤٢: زین پیشتر متاع سخن رایگان نبود
• شماره ٢٤٣: بیرون ز خود کسی که پی مدعا رود
• شماره ٢٤٤: هر کس که در نماز به روی و ریا رود
• شماره ٢٤٥: هر جا حدیث خامه من بر زبان رود
• شماره ٢٤٦: چون غمزه تو بر سر بیداد می رود
• شماره ٢٤٧: زاهد به کعبه با سر و دستار می رود
• شماره ٢٤٨: آزاده چون مسیح بر افلاک می رود
• شماره ٢٤٩: هوش من از نسیم سحرگاه می رود
• شماره ٢٥٠: می در پیاله کن که گل و لاله می رود
• شماره ٢٥١: کی یاد زلفش از دل بی کینه می رود
• شماره ٢٥٢: یک شب نمی رود که دل از جا نمی رود
• شماره ٢٥٣: رفتی و خط و خال تو از دل نمی رود
• شماره ٢٥٤: حکم خرد به مردم مجنون نمی رود
• شماره ٢٥٥: طغیان نفس بیش به وقت غنا شود
• شماره ٢٥٦: چینی اگر ز سنبل زلف تو وا شود
• شماره ٢٥٧: در گلشنی که بند قبای تو وا شود
• شماره ٢٥٨: از خط فروغ روی تو پنهان کجا شود
• شماره ٢٥٩: آلوده دردمند به درمان چرا شود
• شماره ٢٦٠: دل از هجوم نشتر آزار وا شود
• شماره ٢٦١: آنجا که خنده لعل ترا پرده در شود
• شماره ٢٦٢: دل چون کمال یافت سخن مختصر شود
• شماره ٢٦٣: از نور وحدت آن که دلش بهره ور شود
• شماره ٢٦٤: پهلوی چرب، دشمن روشن گهر شود
• شماره ٢٦٥: از آه دل سرآمد ارباب غم شود
• شماره ٢٦٦: در هر دلی که ریشه غم زعفران شود
• شماره ٢٦٧: وقت است از شکوفه چمن سیمتن شود
• شماره ٢٦٨: خلوت ز گفتگوی دو تن انجمن شود
• شماره ٢٦٩: آن آفتاب رو چو خریدار من شود
• شماره ٢٧٠: جوش درون کم از دو سه تبخال چون شود
• شماره ٢٧١: سرو این چنین ز شرم تو گر آب می شود
• شماره ٢٧٢: از روی آتشین تو دل آب می شود
• شماره ٢٧٣: از می چو آن غزال، سیه مست می شود
• شماره ٢٧٤: از ترکتاز غم دل من شاد می شود
• شماره ٢٧٥: لعل تو چون به خنده گهربار می شود
• شماره ٢٧٦: گفتار صدق، مایه آزار می شود
• شماره ٢٧٧: دل روشن از ریاضت بسیار می شود
• شماره ٢٧٨: از یاد وصل، دیده من سیر می شود
• شماره ٢٧٩: جان از وداع سبکتاز می شود
• شماره ٢٨٠: در شوره زار دانه اگر سبز می شود
• شماره ٢٨١: دل بی غبار از لب خاموش می شود
• شماره ٢٨٢: رخسار او ز می چو عرقناک می شود
• شماره ٢٨٣: از جلوه تو سنگ سبکبال می شود
• شماره ٢٨٤: روشن دلم ز باده گلفام می شود
• شماره ٢٨٥: دستی ز روی لطف برآری چه می شود؟
• شماره ٢٨٦: از خط نگاه پردگی دیده می شود
• شماره ٢٨٧: از حسن نوخطان دل ما تازه می شود
• شماره ٢٨٨: دل کی تهی ز خنده طفلانه می شود
• شماره ٢٨٩: بی روی دل گره ز زبان وا نمی شود
• شماره ٢٩٠: تا غنچه شکایت من وا نمی شود
• شماره ٢٩١: تسکین دل به شور محبت نمی شود
• شماره ٢٩٢: دل ساده در قلمرو صورت نمی شود
• شماره ٢٩٣: پایندگی به زور میسر نمی شود
• شماره ٢٩٤: بی صحبت تو عیش میسر نمی شود
• شماره ٢٩٥: هر رهروی دچار به منزل نمی شود
• شماره ٢٩٦: آزاده رو مقید عالم نمی شود
• شماره ٢٩٧: در کوی عشق درد وبلا کم نمی شود
• شماره ٢٩٨: از خط گرفته آن مه تابان نمی شود
• شماره ٢٩٩: مژگان ز موج اشک گریزان نمی شود
• شماره ٣٠٠: سیر از رخ تو دیده به دیدن نمی شود
• شماره ٣٠١: یک بار رو به اهل وفا می توان نمود
• شماره ٣٠٢: هر بلبلی که بوی گل از خار نشنود
• شماره ٣٠٣: برقم ز خرمن از دل بیتاب می جهد
• شماره ٣٠٤: عشق غیور تن به نصیحت کجا دهد
• شماره ٣٠٥: در دل کسی که راه هوا وهوس دهد
• شماره ٣٠٦: گل داده هرزه نالی چمن دهد
• شماره ٣٠٧: شوخی که عرض حسن به اغیار می دهد
• شماره ٣٠٨: در پرده غنچه برگ سفر ساز می دهد
• شماره ٣٠٩: هر کس سخن به دشمن انصاف می دهد
• شماره ٣١٠: مجنون عنان به مردم عاقل نمی دهد
• شماره ٣١١: خالش خبر ز سر دهانم نمی دهد
• شماره ٣١٢: آن را که عشق بخت جوانی نمی دهد
• شماره ٣١٣: نتوان ز عندلیب نسیمی به جان خرید
• شماره ٣١٤: از ناله عندلیب به برگ ونوارسید
• شماره ٣١٥: بی خواست حرف تلخی ازان نوش لب رسید
• شماره ٣١٦: از پیچ وتاب عمردرازم بسر رسید
• شماره ٣١٧: تا بوسه ای به من ز لب دلستان رسید
• شماره ٣١٨: پیرانه سر همای سعادت به من رسید
• شماره ٣١٩: از بحر فیض قسمت دیگر به من رسید
• شماره ٣٢٠: از نغمه پرده مطرب دستانسرا کشید
• شماره ٣٢١: صبح شکوفه از افق شاخ سر کشید
• شماره ٣٢٢: با عشق انتقام توان ز آسمان کشید
• شماره ٣٢٣: بر یاد عشق بار هوس می توان کشید
• شماره ٣٢٤: هر کس نوایی از من آتش زبان شنید
• شماره ٣٢٥: از زیر خاک ناله مامی توان شنید
• شماره ٣٢٦: تا کی درین جهان مکرر به سر کنید
• شماره ٣٢٧: هر پرده که از چهره مقصود برافتاد
• شماره ٣٢٨: در مشرب من صبح چه گویم چه اثر داد
• شماره ٣٢٩: تا روشنی صدق به دل یار نگردد
• شماره ٣٣٠: چشمی که مقید به نظر باز نگردد
• شماره ٣٣١: بی ابر گهربار چمن شسته نگردد
• شماره ٣٣٢: در سینه نهان گریه مستانه نگردد
• شماره ٣٣٣: کی دست کرم خواجه ز امساک برآرد
• شماره ٣٣٤: کو عشق که دودم ز دل تنگ برآرد
• شماره ٣٣٥: هر لحظه ترا حسن به صد رنگ برآرد
• شماره ٣٣٦: آن کس که تمنای برو دوش تو دارد
• شماره ٣٣٧: از گردش افلاک کجا دل گله دارد
• شماره ٣٣٨: از گرمروان خار مغیلان گله دارد
• شماره ٣٣٩: از گرمی اشکم صف مژگان گله دارد
• شماره ٣٤٠: اندیشه ز کلفت دل بیتاب ندارد
• شماره ٣٤١: سیری ز تپیدن دل بیتاب ندارد
• شماره ٣٤٢: طفل است وغم ناله ما هیچ ندارد
• شماره ٣٤٣: آزاده ما برگ سفر هیچ ندارد
• شماره ٣٤٤: از تفرقه پروا دل آزاد ندارد
• شماره ٣٤٥: تر دامنیم آه غم آلود ندارد
• شماره ٣٤٦: دل طاقت حیرانی دیدار ندارد
• شماره ٣٤٧: جویای تو با کعبه گل کار ندارد
• شماره ٣٤٨: پروای خط آن غنچه مستور ندارد
• شماره ٣٤٩: هر شیشه دلی حوصله شور ندارد
• شماره ٣٥٠: دل بردن ما اینهمه تدبیر ندارد
• شماره ٣٥١: دل راه در آن زلف گرهگیر ندارد
• شماره ٣٥٢: چشم تو که پروای نظر باز ندارد
• شماره ٣٥٣: صبح ازل این طرف بنا گوش ندارد
• شماره ٣٥٤: بیگانه معنی لب خاموش ندارد
• شماره ٣٥٥: از تلخی می ساغر ما باک ندارد
• شماره ٣٥٦: آن سنگدل از شکوه ما باک ندارد
• شماره ٣٥٧: زهرازقدح صافدلان رنگ ندارد
• شماره ٣٥٨: پروای خط آن عارض گلفام ندارد
• شماره ٣٥٩: در سینه عشاق هوس راه ندارد
• شماره ٣٦٠: بی روی تو دل روی به آیینه گذارد
• شماره ٣٦١: نتوان به فلک شکوه ز بیداد قضا برد
• شماره ٣٦٢: تنها نه صفا خط ز لب لعل بتان برد
• شماره ٣٦٣: آن شوخ چه گویم که دل از دست چسان برد
• شماره ٣٦٤: از خال توان راه به آن کنج دهان برد
• شماره ٣٦٥: آسایش تن غافلم از یاد خداکرد
• شماره ٣٦٦: ساقی دهن شیشه ما باز به لب کرد
• شماره ٣٦٧: از بس عرق از چهره گلفام تو گل کرد
• شماره ٣٦٨: خط از لب لعل گهرافشان تو گل کرد
• شماره ٣٦٩: رخسار جهانسوز تو بی پا و سرم کرد
• شماره ٣٧٠: رخسار ترا خط نتوانست نهان کرد
• شماره ٣٧١: دل را چه خیال است به می شاد توان کرد
• شماره ٣٧٢: دل چون تهی از دردوغم یار توان کرد
• شماره ٣٧٣: از مستی چشم تو چه تقریر توان کرد
• شماره ٣٧٤: شوریده تر از سیل بهارم چه توان کرد
• شماره ٣٧٥: جانی که سر از روزن فتراک برآورد
• شماره ٣٧٦: چون پسته زبان در دهنم زنگ برآورد
• شماره ٣٧٧: از طوطی من روی سخن رنگ برآورد
• شماره ٣٧٨: گر غیر مرا از تو به نیرنگ برآورد
• شماره ٣٧٩: جان در بدن خاکی ما زنگ برآورد
• شماره ٣٨٠: نظاره خط توام از خال برآورد
• شماره ٣٨١: دل سخت چو گردید نصیحت نپذیرد
• شماره ٣٨٢: گل مرتبه عارض جانانه نگیرد
• شماره ٣٨٣: سرگرم تو با کشمکش دار نسازد
• شماره ٣٨٤: از عود دل گرم من اخگربگریزد
• شماره ٣٨٥: روزی که مرا موج نفس دام سخن شد
• شماره ٣٨٦: از حسن غریب تو جهان صبح وطن شد
• شماره ٣٨٧: تیغ تو می وساقی وپیمانه من شد
• شماره ٣٨٨: یوسف شود آن کس که خریدار تو باشد
• شماره ٣٨٩: در راه توهر کس دل ودین باخته باشد
• شماره ٣٩٠: عاشق غم اسباب چرا داشته باشد
• شماره ٣٩١: چشم تو ز دلها چه خبر داشته باشد
• شماره ٣٩٢: این اشک جگرگون چه اثرداشته باشد
• شماره ٣٩٣: اندیشه چرا عشق ز کس داشته باشد
• شماره ٣٩٤: زان سفله حذرکن که توانگرشده باشد
• شماره ٣٩٥: شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد
• شماره ٣٩٦: با کعبه پرستار ترا کار نباشد
• شماره ٣٩٧: تا چنددلت برمن مهجور نبخشد
• شماره ٣٩٨: زخمی که ز تیغ تو مرا برسپرآمد
• شماره ٣٩٩: تا خنده ازان غنچه مستور برآمد
• شماره ٤٠٠: آن آفت جان بر سر انصاف نیامد
• شماره ٤٠١: کیفیت می زاهد فرزانه نداند
• شماره ٤٠٢: فیض دم صبح از لب خندان تو یابند
• شماره ٤٠٣: در خویش چو گردون نکنی تا سفری چند
• شماره ٤٠٤: جمعی که دراندیشه آن چشم خمارند
• شماره ٤٠٥: خوش وقت گروهی که در اندیشه یارند
• شماره ٤٠٦: داغی که مرا بر دل دیوانه گذارند
• شماره ٤٠٧: خون بهتر ازان می که چشیدن نگذارند
• شماره ٤٠٨: هر نقطه کز این دایره بیکار شمارند
• شماره ٤٠٩: حکم است که کار شب آدینه بسازند
• شماره ٤١٠: از دشت به حی مردم دیوانه نسازند
• شماره ٤١١: از دست رود خامه چو نام تو نویسند
• شماره ٤١٢: در کوی خرابات گروهی که خموشند
• شماره ٤١٣: آنها که به فردوس رخ یار فروشند
• شماره ٤١٤: تا حسن گلو سوز تو در جان شرر افکند
• شماره ٤١٥: غفلت زدگان دیده بیدار ندانند
• شماره ٤١٦: آنها که نظرباز به نو خط پسرانند
• شماره ٤١٧: چون شبنم می بر رخ جانان بنشیند
• شماره ٤١٨: سوز دل عاشق ز تماشا ننشیند
• شماره ٤١٩: در کودکی از جبهه من عشق عیان بود
• شماره ٤٢٠: در زیر فلک چند خردمند توان بود
• شماره ٤٢١: تامنزل من بادیه بیخبری بود
• شماره ٤٢٢: گر یار ز احوال من آگاه نمی بود
• شماره ٤٢٣: با روی تو آیینه روشن چه نماید
• شماره ٤٢٤: داغ از جگر سوختگان دیر برآید
• شماره ٤٢٥: سرمست چو آن شاخ گل از باغ برآید
• شماره ٤٢٦: آن خرمن گل چون ز در باغ درآید
• شماره ٤٢٧: خطی که ازان چهره روشن بدر آید
• شماره ٤٢٨: آه از دل جویای تو بیتاب برآید
• شماره ٤٢٩: حرفی که ازان لعل گهربار برآید
• شماره ٤٣٠: تدبیر محال است به تقدیر برآید
• شماره ٤٣١: حسنی که به نور نظر پاک برآید
• شماره ٤٣٢: کی پیچ وخم از طبع هوسناک برآید
• شماره ٤٣٣: آهی که ز دلهای هوسناک برآید
• شماره ٤٣٤: آن روز ز دل شهپر اقبال برآید
• شماره ٤٣٥: گر چشم تر از پوست چو بادام برآید
• شماره ٤٣٦: خوب است که بی رنج طلب کام برآید
• شماره ٤٣٧: حاشا که زعاشق سخن کام برآید
• شماره ٤٣٨: بیخواست ز دل ناله جانکاه برآید
• شماره ٤٣٩: لعل از جگر سنگ گر از تیشه برآید
• شماره ٤٤٠: هویی که مرا از دل دیوانه برآید
• شماره ٤٤١: خورشید اگر از چشم کسان آب گشاید
• شماره ٤٤٢: مشکل که دل از ناله و فریاد گشاید
• شماره ٤٤٣: از سیر چمن کی دل افگار گشاید
• شماره ٤٤٤: با تنگدلی از لب خندان چه گشاید
• شماره ٤٤٥: یک شعله شوخ است که دیدار نماید
• شماره ٤٤٦: غفلت چه اثر در دل هشیارنماید
• شماره ٤٤٧: با روی تو خورشید درخشان چه نماید
• شماره ٤٤٨: با روی تو صبر از دل بیتاب نیاید
• شماره ٤٤٩: صحبت به حریفان سیه کار مدارید
• شماره ٤٥٠: از قید فلک برزده دامن بگریزید
• شماره ٤٥١: فارغ بود از افسر زرین سر خورشید
• شماره ٤٥٢: طوفان گل و جوش بهارست ببینید
• شماره ٤٥٣: خشت از سرخم پنبه ز مینا بربایید
• شماره ٤٥٤: خال از دمیدن خط بی انتظارم گردد
• شماره ٤٥٥: شب زنده دار را دل روشن چو ماه گردد
• شماره ٤٥٦: خط سیه مبادا زان خال سربرآرد
• شماره ٤٥٧: شرم وحجاب مارا در پیچ وتاب دارد
• شماره ٤٥٨: از حلقه های زنجیر سودا چه باک دارد
• شماره ٤٥٩: پروای خط مشکین آن دلرباندارد
• شماره ٤٦٠: پروای شکوه من آن سیمتن ندارد
• شماره ٤٦١: سودای عشق ما را بی نام وبی نشان کرد
• شماره ٤٦٢: دل را به زلف پرچین تسخیر می توان کرد
• شماره ٤٦٣: هر چند ره در آن زلف پیدا نمی توان کرد
• شماره ٤٦٤: خالت ز خط مشکین دست دگر برآورد
• شماره ٤٦٥: خوش آن که خواب راحت برخودحرام سازد
• شماره ٤٦٦: از ترک گفتگو دل با معنی آشنا شد
• شماره ٤٦٧: از حلقه های آن زلف دل صاحب نظر شد
• شماره ٤٦٨: در زلف ناامیدی روی امید باشد
• شماره ٤٦٩: چون آفتاب هر کس روشن ضمیر باشد
• شماره ٤٧٠: دولت چونیست باقی بربادرفته باشد
• شماره ٤٧١: تن را اگر گذاری در عشق ما چه باشد
• شماره ٤٧٢: گر بی طلب رسد رزق ما را عجب نباشد
• شماره ٤٧٣: سر چون گران شد از می دستارگو نباشد
• شماره ٤٧٤: کی از ستاره برمن سنگ ستم نیامد
• شماره ٤٧٥: از عشق یار نوخط دل زود می گشاید
• شماره ٤٧٦: از روی نو خط یار هر جا سخن برآید
• شماره ٤٧٧: چون رنگ می زمینا بیرون دوید باید
• شماره ٤٧٨: آن چشم اگر چه خود را بیمارمی نماید
• شماره ٤٧٩: سفر گزین که سخن در وطن غریب نگردد
• شماره ٤٨٠: سیاه چون دل رنگین سخن ز آه نگردد
• شماره ٤٨١: نظر به روی تو خورشید آب وتاب ندارد
• شماره ٤٨٢: زوعده های دروغش دل اضطراب ندارد
• شماره ٤٨٣: ستاره سوخته پروای اعتبار ندارد
• شماره ٤٨٤: گل همیشه بهار سخن زوال ندارد
• شماره ٤٨٥: همین نه سینه ما آه صبحگاه ندارد
• شماره ٤٨٦: دهان بوسه فریب ترا پیاله ندارد
• شماره ٤٨٧: رخ تو رنگ زگلگونه شراب نگیرد
• شماره ٤٨٨: نگه ز چشم تو چون چنان نشأه مدام نگیرد
• شماره ٤٨٩: خوشا دلی که در اندیشه جمال تو باشد
• شماره ٤٩٠: به جای سبزه چو ایام زندگی بسر آید
• شماره ٤٩١: مباد روی تو از پرده حجاب بر آید
• شماره ٤٩٢: دل از تردد وخاطر ز انقلاب برآید
• شماره ٤٩٣: بغیر خط که ز روی لطیف یار برآید
• شماره ٤٩٤: آتش عشق تو چون زبانه برآرد
• شماره ٤٩٥: رتبه خال تو مشک ناب ندارد
• شماره ٤٩٦: در دل ما بخت سبز بارندارد
• شماره ٤٩٧: قد ترا سرواعتدال ندارد
• شماره ٤٩٨: دولت روشندلی زوال ندارد
• شماره ٤٩٩: دامن دشت عدم گیاه ندارد
• شماره ٥٠٠: مستی ما از می شبانه نباشد
• شماره ٥٠١: مستی ما از می شبانه نباشد
• شماره ٥٠٢: غنچه مستور از نقاب برآمد
• شماره ٥٠٣: از کمرش کام دل چگونه برآید
• شماره ٥٠٤: چون مه روی تو از حجاب برآید
• شماره ٥٠٥: فتنه چشم تو چون ز خواب برآید
• شماره ٥٠٦: سری راکه سودا ز سامان برآرد
• شماره ٥٠٧: دل صاف پروای محشر ندارد
• شماره ٥٠٨: چرا با دل من صفایی ندارد
• شماره ٥٠٩: دل از خاکساری بهشت خدا شد
• شماره ٥١٠: چه گل از خودآن مرده دل چیده باشد
• شماره ٥١١: نشاط جهان را بقایی نباشد
• شماره ٥١٢: سخن کی به جانهای غافل نشنید
• شماره ٥١٣: مرا ناله از پرده دل برآید
• شماره ٥١٤: به همچون منی آسمان چون برآید
• شماره ٥١٥: چرا از خم می فلاطون برآید
• شماره ٥١٦: بس که در زلف تو دلها آب شد
• شماره ٥١٧: تا به زانو پای من در خار شد
• شماره ٥١٨: رنگ خط برلعل جانان ریختند
• شماره ٥١٩: بخل ممسک از می افزونتر شود
• شماره ٥٢٠: زخم ما پهلو به خنجر می دهد
• شماره ٥٢١: شش جهت راه است ومنزل ناپدید
• شماره ٥٢٢: برانگیزد غبار از مغز جان درد
• شماره ٥٢٣: نمی گردد به خاموشی نهان درد
• شماره ٥٢٤: درین عالم که جز وحشت نباشد
• شماره ٥٢٥: ترا چون صبح خندان آفریدند
• شماره ٥٢٦: چه کار از یاری دوران برآید
• شماره ٥٢٧: از ناله نی هر کس هشیار نمی گردد
• شماره ٥٢٨: هر ذره ازو در سر سودای دگر دارد
• شماره ٥٢٩: از بیم خط آن لب شد باریک وچنین باشد
• شماره ٥٣٠: ازبیم خط آن لب شد باریک و چنین باشد
• شماره ٥٣١: می می چکد از چشمش جانانه چنین باید
• شماره ٥٣٢: از نمک تبسمت رنگ شراب می پرد
• شماره ٥٣٣: جان غریب ازین جهان میل وطن نمی کند
• شماره ٥٣٤: شوخی حسن کی نهان زیر نقاب می شود
• شماره ٥٣٥: چه خوش است ناله من به نوا رسیده باشد
• شماره ٥٣٦: چو خوش است اتحادی که حجاب تن نماند
• شماره ٥٣٧: هر که رنگ شکسته ای دارد
• شماره ٥٣٨: دل ز سیر وسلوک بینا شد
• شماره ٥٣٩: محو تو بهشت جو نباشد
• شماره ٥٤٠: خوش آن که به گوشه ای نشیند
• شماره ٥٤١: آتش لعل از رخت در عرق شرم مرد
• شماره ٥٤٢: خطی کان رخ تازه می آورد
• شماره ٥٤٣: خال او یک نظر از دیده ما دور نباشد
• شماره ٥٤٤: مورنه ای پیش قند تنگ میان را ببند
• شماره ٥٤٥: صوفیان صاف روان می باشند
• شماره ٥٤٦: عشق تو ز دل بدر نمی آید
• شماره ٥٤٧: ای زیاد لعل میگون تو کام جان لذیذ
• شماره ٥٤٨: قلم ز بال سمندر کند مگرکاغذ
• شماره ٥٤٩: ز شور عشق مرا شد دل خراب لذیذ
• شماره ٥٥٠: از حب جاه خواری دنیا شود لذیذ
• شماره ٥٥١: چندان که خواب صبح بود بر جوان لذیذ
• شماره ٥٥٢: پاک گوهر را سزوارست اوج اعتبار
• شماره ٥٥٣: آب گوهر از تهی چشمان نمی شوید غبار
• شماره ٥٥٤: برد دستم رابیاض گردن جانان ز کار
• شماره ٥٥٥: زخم را آماده شو چون شد مساعد روزگار
• شماره ٥٥٦: بیشتر گردد دل نازک ز غمخواران فگار
• شماره ٥٥٧: مردمک را سیر کن در حلقه چشم نگار
• شماره ٥٥٨: پرده مشکین به چشم شوخ بسته است آن نگار؟
• شماره ٥٥٩: می برد خواهی نخواهی دل زمردم خط یار
• شماره ٥٦٠: ای دل غافل زمانی از گریبان سر برآر
• شماره ٥٦١: پیچ وتاب خط برآن رخسار گلرنگ است بار
• شماره ٥٦٢: برلب بام خطر باشد مکان اعتبار
• شماره ٥٦٣: می پرستان رابه دل ننشیند از دشمن غبار
• شماره ٥٦٤: پاس درد وداغ عشق از دیده های شوردار
• شماره ٥٦٥: شوختر گردد شود چون خال از خط بالدار
• شماره ٥٦٦: غیر عبرت هیچ چیز از دار دنیا برمدار
• شماره ٥٦٧: از زمین برخاستن چشم از زمین داران مدار
• شماره ٥٦٨: آرزو در دل بسوزان، عود در مجمر گذار
• شماره ٥٦٩: فارغ از دامند مرغان سبک پر در گذار
• شماره ٥٧٠: دل چو شبنم آب کن رو در گلستانش گذار
• شماره ٥٧١: من نمی آیم به هوش از پند، بیهوشم گذار
• شماره ٥٧٢: اشک در چشم من بیتاب چون گیرد قرار؟
• شماره ٥٧٣: دل کجا در سینه ویرانه می گیرد قرار؟
• شماره ٥٧٤: بیقرار عشق در یک جا نمی گیرد قرار
• شماره ٥٧٥: خون دل تا هست چشم تر نمی گیرد قرار
• شماره ٥٧٦: هر که می داند که برگردد سخن درکوهسار
• شماره ٥٧٧: اهل دل رایاری دوران نمی آید به کار
• شماره ٥٧٨: تخم مهری گر به دلها می فشاند روزگار
• شماره ٥٧٩: می شود رنگین تر آن لعل سخنگودر خمار
• شماره ٥٨٠: سر نمی پیچم ز خار سرزنش دیواروار
• شماره ٥٨١: از فروغ لاله آتش زیر پاداردبهار
• شماره ٥٨٢: از فروغ لاله آتش زیر پا دارد بهار
• شماره ٥٨٣: از دل پرخون بلبل کی خبردارد بهار؟
• شماره ٥٨٤: از خرام ناز منت بر زمین داردبهار
• شماره ٥٨٥: سنبل او می خرامد دست بر دوش بهار
• شماره ٥٨٦: کوه سنگین را سبک جولان کند جام بهار
• شماره ٥٨٧: بوی گل می آیداز چاک گریبان بهار
• شماره ٥٨٨: خاک راجان کرد درتن ابر احسان بهار
• شماره ٥٨٩: نیست بی می باغ رانوری می روشن بیار
• شماره ٥٩٠: دل به آن زلف چلیپا می کشد بی اختیار
• شماره ٥٩١: گلعذار من برون از پرده بوی خود میار
• شماره ٥٩٢: بی دل بیدار، سر از خرقه تن برمیار
• شماره ٥٩٣: شد خرابات مغان از توبه ام زیر و زبر
• شماره ٥٩٤: ای بر روی تو از آینه گل صافتر
• شماره ٥٩٥: ترک من کزپسته اش بی خواست می ریزد شکر
• شماره ٥٩٦: بوسه ای در کار من کن زان لب همچون شکر
• شماره ٥٩٧: از فروغ ماه می گردد به آب وتاب ابر
• شماره ٥٩٨: حسن از چشم نظربازان شود شاداب تر
• شماره ٥٩٩: می شود در وسمه ابروی بتان خونخوارتر
• شماره ٦٠٠: از دم تیغ است آن موی کمر خونریزتر
• شماره ٦٠١: هرکه وحشت می کند ز آمیزش ما بیشتر
• شماره ٦٠٢: ناقص از کامل برد لذت ز دنیا بیشتر
• شماره ٦٠٣: باده دارد بر سر پامیکشان رابیشتر
• شماره ٦٠٤: دل ز خط بر عارض جانانه لرزد بیشتر
• شماره ٦٠٥: خار و خس را چرخ گل برسرفشاند بیشتر
• شماره ٦٠٦: تلخکام ایمن ز چشم شور ماند بیشتر
• شماره ٦٠٧: یارنو خط زنگ از دل می زداید بیشتر
• شماره ٦٠٨: می کشداز بی هنر کلفت هنرور بیشتر
• شماره ٦٠٩: شورش دیوانه گردد از بیابان بیشتر
• شماره ٦١٠: می کشد عزت طلب خواری زدوران بیشتر
• شماره ٦١١: دل بود مایل به خط عنبرافشان بیشتر
• شماره ٦١٢: جانب اغیار داردآن جفا جو بیشتر
• شماره ٦١٣: می شود مغلوب، خصم از بردباری بیشتر
• شماره ٦١٤: عشق راباشد به عاشق دلنوازی بیشتر
• شماره ٦١٥: گرچه از جان نیست چیزی بابدن نزدیکتر
• شماره ٦١٦: زاهد از آلوده دنیاست دنیا خواه تر
• شماره ٦١٧: خامشی سازد من بیتاب را دیوانه تر
• شماره ٦١٨: هرطرف صد راه پیما هست سر گردان خضر
• شماره ٦١٩: یاسمینش لاله گون از تاب نظر
• شماره ٦٢٠: لاله ها چشم غزالان می نماید در نظر
• شماره ٦٢١: نیست درظاهر مرا گر گلعذاری درنظر
• شماره ٦٢٢: نیست رخساری زخال وخط نگارین اینقدر
• شماره ٦٢٣: حسن را در کار نبود باده ناب دگر
• شماره ٦٢٤: چشم مارا صبح پیری شد شکر خواب دگر
• شماره ٦٢٥: از عزیزان با تو ما را هست پیوند دگر
• شماره ٦٢٦: می برد دل حسن او هردم به نیرنگ دگر
• شماره ٦٢٧: ای ز رویت هرنگاهی راگلستان دگر
• شماره ٦٢٨: حسن دارد در سواری شوکت و شان دگر
• شماره ٦٢٩: داده ام دل را به دست دشمن دین دگر
• شماره ٦٣٠: چند روزی می دهم دل رابه دلجوی دگر
• شماره ٦٣١: می شود طی در ورق گرداندنی دیوان عمر
• شماره ٦٣٢: سبزه خط می دمد از لعل جانان غم مخور
• شماره ٦٣٣: می شود از درد و داغ عشق دلها دیده ور
• شماره ٦٣٤: کی ز خواریهای غربت می کند پرواگهر؟
• شماره ٦٣٥: تا نسازد پای خود از سر طلبکارگهر
• شماره ٦٣٦: سود ندهد عامل بیدادگر را کارخیر
• شماره ٦٣٧: از می گلرنگ می گردد اگر پیمانه سیر
• شماره ٦٣٨: گر کند مادر زخشکی بخل دراعطای شیر
• شماره ٦٣٩: آنکه می آید زطفلی از دهانش بوی شیر
• شماره ٦٤٠: زیرتیغ از مرغ بسمل پرفشانی یاد گیر
• شماره ٦٤١: برگ عیش خویش را چون گل زهم پاشیده گیر
• شماره ٦٤٢: بوسه را کنج دهان یار دارد گوشه گیر
• شماره ٦٤٣: می شوی آواره از عالم عنان ما مگیر
• شماره ٦٤٤: به نادانی کند اقرارهرکس هست داناتر
• شماره ٦٤٥: رخ گلرنگش از مژگان خونخوارست گیراتر
• شماره ٦٤٦: خط سبز از دعای صبح خیزان است گیراتر
• شماره ٦٤٧: شود از پرده پوشی سوز اهل حال رسواتر
• شماره ٦٤٨: شراب زندگی درخاکساریهاست بی غش تر
• شماره ٦٤٩: زمهرخامشی شد خرده رازم پریشانتر
• شماره ٦٥٠: زمی شد چهره آن مهرعالمتاب روشنتر
• شماره ٦٥١: سخن کز عشق شادابی ندارددردهان بهتر
• شماره ٦٥٢: نمی دانند اهل غفلت انجام شراب آخر
• شماره ٦٥٣: ترا درخواب غفلت رفت عمر خوش عنان آخر
• شماره ٦٥٤: بیا ای محتسب از وادی دردی کشان بگذر
• شماره ٦٥٥: فریب دل مخور از دیده شیرانه اخگر
• شماره ٦٥٦: ندارد خاطر آگاه جز غفلت غم دیگر
• شماره ٦٥٧: جز آن لبهای میگون دل راچاره دیگر
• شماره ٦٥٨: نخواهد دردمند عشق او میخانه دیگر
• شماره ٦٥٩: نیست بی خار درین بادیه یک آبله وار
• شماره ٦٦٠: باد دستانه مکن خرج نفس رازنهار
• شماره ٦٦١: گربه ما همسفری سلسله از پا بردار
• شماره ٦٦٢: نسخه کفر از آن زلف پریشان بردار
• شماره ٦٦٣: نیست بیرون ز تو مقصود، تکاپو بگذار
• شماره ٦٦٤: کار دنیا کن و اندیشه عقبی مگذار
• شماره ٦٦٥: نفس هرزه مرس رابه کشیدن مگذار
• شماره ٦٦٦: ناله ای از ته دل کرد سپند آخر کار
• شماره ٦٦٧: چین پیشانی ما شد مه عید آخر کار
• شماره ٦٦٨: ای رخت شسته تر از دامن مهتاب بهار
• شماره ٦٦٩: دوسه روزی است صفای رخ گلپوش بهار
• شماره ٦٧٠: سینه ای چاک نکردیم درین فصل بهار
• شماره ٦٧١: ای صبا برگی ازان گلشن بی خار بیار
• شماره ٦٧٢: جام در دور به اندازه مخمور بیار
• شماره ٦٧٣: این نه هاله است نمایان شده از دور قمر
• شماره ٦٧٤: برفروز از می و زنگ از دل آگاه ببر
• شماره ٦٧٥: ای دهان تو و گفتار ز هم شیرین تر
• شماره ٦٧٦: الفت خلق عذاب دل فرزانه شمر
• شماره ٦٧٧: چشم آرام مدارید ز سر منزل عمر
• شماره ٦٧٨: تیغ الماس بر اطراف کمر دارد مهر
• شماره ٦٧٩: چند روزی چو قلم سربه ته انداخته گیر
• شماره ٦٨٠: گشاده رویی من برد دست خصم از کار
• شماره ٦٨١: به زندگی دل آزاده را ز تن بردار
• شماره ٦٨٢: چو غنچه نکهت خود از صبا دریغ مدار
• شماره ٦٨٣: ز طوطیان شکر ناب را دریغ مدار
• شماره ٦٨٤: چو شمع، جان ز نسیم سحر دریغ مدار
• شماره ٦٨٥: نخست کعبه و بتخانه رابجا بگذار
• شماره ٦٨٦: ز آب تیغ اثر در گلوی ما بگذار
• شماره ٦٨٧: دل رمیده به امید این جهان مگذار
• شماره ٦٨٨: بیاکه عقده زکارجهان گشاد بهار
• شماره ٦٨٩: سخن دریغ مداراز سخن کشان زنهار
• شماره ٦٩٠: مبند دل به تماشای این جهان زنهار
• شماره ٦٩١: ز حال تشنه لبان خنجر ترا چه خبر؟
• شماره ٦٩٢: ترا لبی است ز چشم ستاره خندانتر
• شماره ٦٩٣: اگر چه چهره بود بی نقاب روشنتر
• شماره ٦٩٤: صفای یار به دیدن نمی شود آخر
• شماره ٦٩٥: بهار دربغل غنچه ریخت پنهان زر
• شماره ٦٩٦: ترا به هرگذری هست بیقراردگر
• شماره ٦٩٧: ربوده خواب مرا حسن بی مثال دگر
• شماره ٦٩٨: ربوده است مراذوق جستجوی دگر
• شماره ٦٩٩: درین جهان مزور به ترس وباک نگر
• شماره ٧٠٠: مکن دلیر تماشای تاب موی کمر
• شماره ٧٠١: اگر چه دردلم از ترکش است افزون تیر
• شماره ٧٠٢: فروغ دولت بیدار از شراب بگیر
• شماره ٧٠٣: بهار می گذرد ساغر چو لاله بگیر
• شماره ٧٠٤: ز داغ عشق مرا چون شودجگر دلگیر؟
• شماره ٧٠٥: از انقلاب دهر نیفتم ز اعتبار
• شماره ٧٠٦: درویش را زخرقه صد پاره نیست عار
• شماره ٧٠٧: دل راز سینه درنظر دلستان برآر
• شماره ٧٠٨: در زیر خرقه شیشه می را نگاه دار
• شماره ٧٠٩: از بیغمان جمیله غم را نگاه دار
• شماره ٧١٠: ای دل عنان توسن طاقت نگاه دار
• شماره ٧١١: ای دل عنان توسن طاقت نگاه دار
• شماره ٧١٢: یارب مرا زپوتو منت نگاه دار
• شماره ٧١٣: پیکان یار را به دل و جان نگاه دار
• شماره ٧١٤: از بوسه ظلم بر رخ جانان روا مدار
• شماره ٧١٥: سنجیدگی ز هیچ سبکسر طمع مدار
• شماره ٧١٦: عارف ز نه سپهر چو صرصر کند گذار
• شماره ٧١٧: خشتی به خیر چون خم می بر زمین گذار
• شماره ٧١٨: داغ است برگ عیش گلستان روزگار
• شماره ٧١٩: بیرون میا ز گوشه میخانه در بهار
• شماره ٧٢٠: ای زلف و عارض تو ز هم دیده زیب تر
• شماره ٧٢١: ای زلفت از کمند تمنابلند تر
• شماره ٧٢٢: از خط سبز چهره شود آبدارتر
• شماره ٧٢٣: دل روشن از سیاهی سوداست بیشتر
• شماره ٧٢٤: نادان ز حرص درتب و تاب است بیشتر
• شماره ٧٢٥: از سعی، کار عشق شود خام بیشتر
• شماره ٧٢٦: در سینه های تنگ بود آه بیشتر
• شماره ٧٢٧: ای چشمت از غزال ختن خوش نگاه تر
• شماره ٧٢٨: ای زلف و خط و خال تو از هم کشنده تر
• شماره ٧٢٩: ای زلف سرکش تو ز بالا کشید ه تر
• شماره ٧٣٠: شد ناله ام به دور خطش عاشقانه تر
• شماره ٧٣١: معشوق در برابر و مهتاب درنظر
• شماره ٧٣٢: ای هرنظر خیال ترا منزل دگر
• شماره ٧٣٣: ای هر دل از خیال تو میخانه دگر
• شماره ٧٣٤: از زیر چشم در رخ مستور می نگر
• شماره ٧٣٥: برق سبک عنان نرسد در شتاب عمر
• شماره ٧٣٦: از ره مرو به جلوه ناپایدار عمر
• شماره ٧٣٧: صبح است ساقیا می چون آفتاب گیر
• شماره ٧٣٨: منصوروار پختگی از چوب دار گیر
• شماره ٧٣٩: سرمایه جنون ز نسیم بهار گیر
• شماره ٧٤٠: فصل شباب رفت ره خانه پیش گیر
• شماره ٧٤١: نخل خزان رسیده ما را فشانده گیر
• شماره ٧٤٢: جز گوشه قناعت ازین خاکدان مگیر
• شماره ٧٤٣: از هیچ آفریده به دل گرد کین مگیر
• شماره ٧٤٤: هرچند جهانسوز بود جلوه دلدار
• شماره ٧٤٥: از صحبت خامان، دل آگاه نگه دار
• شماره ٧٤٦: ای بیجگر از تلخی عالم گله بگذار
• شماره ٧٤٧: دارم ز تو ساده دلیها گله بسیار
• شماره ٧٤٨: ای صفحه رخسار تو ازگل بصفاتر
• شماره ٧٤٩: از درد بود پرسش اغیار گرانتر
• شماره ٧٥٠: ای هر ورق گل زتو آیینه دیگر
• شماره ٧٥١: هر چند ترا دیده بدکرد زمن دور
• شماره ٧٥٢: کام دل ازان چهره افروخته برگیر
• شماره ٧٥٣: مطرباچنگ را بکش به کنار
• شماره ٧٥٤: مطربا مهر از دهان بردار
• شماره ٧٥٥: از سنگلاخ دنیا ای شیشه بار بگذر
• شماره ٧٥٦: مرو ز گوشه عزلت به هیچ منظر دیگر
• شماره ٧٥٧: جوشن داودی قلمرو تدبیر
• شماره ٧٥٨: از شراب ارغوانی چهره را گلرنگ ساز
• شماره ٧٥٩: بهر روی خلق تاکی آرزو کردن نماز؟
• شماره ٧٦٠: شد جدا از زخم من آن خنجر سیراب سبز
• شماره ٧٦١: کی شود کشت امید از دیده نمناک سبز؟
• شماره ٧٦٢: شعله ای در مغز هست ازآتش سودا هنوز
• شماره ٧٦٣: با قیامت قامتش همدوش می گردد هنوز
• شماره ٧٦٤: حسنش از خط عالمی زیرو زبر دارد هنوز
• شماره ٧٦٥: چشم حیران را حجابش دام می داند هنوز
• شماره ٧٦٦: بی صفا از خط نگردیده است رخسارش هنوز
• شماره ٧٦٧: رخنه در دل می کند مژگان قتالش هنوز
• شماره ٧٦٨: خط برآورد وترو تازه است بستانش هنوز
• شماره ٧٦٩: درتن خود یک هدف واراستخوان دارم هنوز
• شماره ٧٧٠: غوطه خوردم درشراب ناب و مخمورم هنوز
• شماره ٧٧١: خاک من بربادرفت ودردی آشامم هنوز
• شماره ٧٧٢: از سرشک گرم زرین است مژگانم هنوز
• شماره ٧٧٣: می دهد یادی ز چشمش نرگس پر فن هنوز
• شماره ٧٧٤: دشت بیرون نامده است از ماتم مجنون هنوز
• شماره ٧٧٥: می رود با قامت خم در پی دنیی هنوز
• شماره ٧٧٦: ریخت دندانهاو در فکر لب نانی هنوز
• شماره ٧٧٧: دل مکدر ز غم یار نگردد هرگز
• شماره ٧٧٨: محو رخسار تو دلگیر نگردد هرگز
• شماره ٧٧٩: صحبت عشق و خرد ساز نگردد هرگز
• شماره ٧٨٠: دل ما روشن از افلاک نگردد هرگز
• شماره ٧٨١: عشق گرد دل فرزانه نگردد هرگز
• شماره ٧٨٢: نیست بی خون دل آن زلف پریشان هرگز
• شماره ٧٨٣: هیچ جا از خوشی آثار نمانده است امروز
• شماره ٧٨٤: از جبینش عرق شرم روان است هنوز
• شماره ٧٨٥: لاله داغ است ازان عارض گلفام هنوز
• شماره ٧٨٦: درآ به زمزمه ای مطرب غزال پرداز
• شماره ٧٨٧: دگر که را کنم از اهل درد محرم راز؟
• شماره ٧٨٨: نمی رسد به حقیقت کس از سرای مجاز
• شماره ٧٨٩: نخست دفتر هوش و خرد درآب انداز
• شماره ٧٩٠: بگیر جام هلالی ز رخ نقاب انداز
• شماره ٧٩١: چو آفتاب به هر ذره ای نگاه انداز
• شماره ٧٩٢: به یاد سنبل آن زلف با صبا می ساز
• شماره ٧٩٣: ز خط چو یار رخ آل راکند سرسبز
• شماره ٧٩٤: ز سروقدتو شد شوره زار امکان سبز
• شماره ٧٩٥: نبسته ای گره عهد برقبا هرگز
• شماره ٧٩٦: حدیث عشق نگیرد به زاهدان هرگز
• شماره ٧٩٧: که را به گوشه گلخن کشیده اند امروز؟
• شماره ٧٩٨: مگر به فکر سواری است آن نگار امروز؟
• شماره ٧٩٩: بیا و تازه کن ایمان به نوبهار امروز
• شماره ٨٠٠: نبرده خط ز عذار تو آب و تاب هنوز