مناجات
یا الهی دردمندان توئیم
پای بند بند و زندان توئیم
ده خلاصی ام ازاین زندان و بند
رحم کن بگشای این صید از کمند
پادشاها حکم و فرمان آن تست
این گدا یک لحظه مهمان تست
بخششی کن میهمان خویش را
از کرم کن مرغنی درویش را
کن خلاصش از غم و اندوه و دل
اندر این دنیا مکن اورا خجل
بخشش تو هست انعام همه
کوس سلطانیست بربام همه
تاج شاهی شهان از پیش تست
حاتمان باکرم درویش تست
لیک فقر من زیاده از کسانست
پیشت ای سلطان معنی این عیانست
رحم کن بر حال من ای پادشاه
اینچنین سرگشته را بنمای راه
جمله را پشت و پناهی در جهان
از تو میگوید در اینجا گه لسان
جمله را درمان دردی ای حکیم
وارهانم در جهان از درد و بیم
بخش اینجا گه گناهش از کرم
تا شود آزاد از این درد و الم
در پناه تست عطار این زمان
اندرین شک نیست ای امن و امان
در پناه تست شاها سر من
در خلا و در ملا و در وطن
ما سر تسلیم را بنهاده ایم
چشم بر انعام تو بگشاده ایم
نو بنو آید مرا انعام تو
گوش ما باز است از پیغام تو
ای بما انعام و پیغام تو عام
از شراب کوثرم دادی تو جام
بنده را زین باده کردستی بجوش
مست و لایعقل ندارد عقل و هوش
بنده را از خویش کردستی تو شاد
میکنم ایدوست اینجا از تو یاد
من بیاد تو از این دنیا روم
در درون جنت الماوی روم
شکر و حمد تو خداوند کریم
داده اهل جهانرا این نعیم
شکر کن ایدوست چون داری تو دوست
خوش برون آ این زمان از عین پوست
چون ورا تو دوست داری غم مخور
زینهاری لقمه مردم مخور
تو مخور لقمه چو اهل روزگار
تا نباشی همچو شیطان سوگوار
گر خوری لقمه بحکم دوست خور
تابرآید از تنت صد ماه و خور
توبامر حق بکن اینجای کار
تا نباشی روز محشر شرمسار
دربدی اینجا نکوشی ای پسر
تا شوی آزاد از قعر سقر
از نکویی سوی جنت میروی
واز بدی در قعر دوزخ میشوی
واز بدی رسوای مرد و زن شوی
در حقیقت هیمه کلخن شوی