اظهار تولا باهل بیت اطهار علیهم السلام
ما حسینی مذهبیم و پاک دین
با خوارج بسته ایم اینجای کین
ما شهید کربلا را بنده ایم
خویش را بر خاک او افکنده ایم
در الم همدرد آنسلطان منم
پاک و طیب پیش حق سبحان منم
در غم و اندوه او بنشسته ایم
این چنین رشته باو پیوسته ایم
پیشوایم در ره دین آمده
با من اندر مرگ تلقین آمده
پیشوایم اوست ای نادان برو
کشت مردودان ابتر میدرو
پیشوایم در ره تحقیق اوست
دین و ایمان و سرتوفیق اوست
پیشوای من شهید کربلا است
لاجرم برمن ز ملعونان جفاست
پیشوایم اوست در عین الیقین
بهر این گشته بما ملعون بکین
پیشوایم اوست او را دیده ام
نه ز بهر این جهان گردیده ام
پیشوایم اوست در دنیا و دین
مینهم بر خاکراه او جبین
پیشوای من حسین کربلا است
کو در بحر یقین کبریاست
پیشوای من حسین بن علی است
در شریعت قره العین علی است
پیشوای من کلیم فاطمه است
زبده سر ظهور قایم است
پیشوایم غیر او نبود کسی
گفته ام در ظاهر و باطن بسی
نیست پروایم ز جور دشمنان
زانکه دارم صد مدد از خاندان
دشمن او را شده جنت حرام
در درون هاویه دارد مقام
دشمنش را نیست از جنت نصیب
این چنین بیمار را دوزخ طبیب
دشمنس برما زده بسیار زخم
آن لعین برما نکرده هیچ رحم
از جهان رفتم بداغ آن لعین
با دل مجروح و زردی جبین
از جهان رفتم ولی بعد از وفات
گفت ما باشد محبانرا حیات
گریه بر دردم کند اینجا بسی
گر بدرد ما رسد اینجا کسی
گریه کردستم بخاک کربلا
یافتم از روح پاک او شفا
خاک من گرد تراب کربلاست
در چنین خاکی ترا حاجت رواست
خاک من مشتی ز خاک کوی اوست
این صفا اینجا مرا از بوی اوست
بعد ما از خاک ما آید ندا
کز لسان الغیب بشنو بوی ما
من سگ شاه خراسانم بدان
او مرا گفته حدیث این لسان
او مرا داده لسان راه دوست
زانسبب رفتارم اینجا گه نکوست
بعد ما گردد یقین ما ظهور
دین یقین باشد سراج همچو نور
بعد ما بینند ما را در جهان
انحریفان لطیف زنده جان
زنده ام من چون لسان در جسم تو
در لسان دارم بیان اسم تو
این جهان خالی نباشد از حکیم
ذات پاک او بود حی قدیم
این جهان خالی نباشد از اله
قل هواللهست اینجا گه گواه
این جهان خالی نباشد از لسان
این رموز از گفته عطار دان
سر اسرار خدا آورده ام
شرع احمد را بجا آورده ام