اشاره بفقیهی که فتوا بکفر شیخ داده بود
عقل و هوشت جمله بغض مرتضاست
در شریعت دوزخ و نارت سزاست
وارث فرعون و شداد و یزید
کرده جور من اینجا بر مزید
آنکه بر من کرده شرم تو باد
میکنم در روز محشر از تو داد
روسیاه دنیی و عقبا شدی
دست را در صورت فتوی زدی
گفته بوبکر به از مرتضی است
این چنین تفضیل پیشم کی رواست
سوی من داری نظر از قهر تو
که چرا گفتی که حیدر به ازو
کشتن عطار در دین من است
قتل او ایمان و تلقین من است
ای خوارج در شریعت محکمم
پیش بوبکر و علی پر محرمم
فضل ایشان راکه داند به ز من
این کلام و این حدیث و این سخن
تو چو من کی میشناسی دوست را
مغز جان بردار بفکن پوست را
پیش عطار است تفضیل علی
کشتنی باشد در این فتوی بلی
مجتهد در دین اعظم گفته است
در چنین تفضیل او پیوسته است
گفته است بوبکر افضل از علی است
هرکه این معنی ندارد رافضی است
ذره بغض علی باید بدل
این بود بر حجت سنی سجل
در همین معنی تامل کن دمی
گر شریعت را تو یارو محرمی
نیک باشد در جهان بغض علی
این نه ایمانست که باشد جاهلی
مصطفی او را برادر خوانده است
دشمن او را ز مکه رانده است
من بحیدر محرمم در خون و رگ
قدر او کی داند اینجا گاه سگ
من یقین سر حق زو یافتم
زآنسبب هستی ز خود انداختم
من ازو بشناختم معبود را
در شریعت یافتم معبود را
چونکه او را پیشوا گفته نبی
هم وصی بعد من است و هم ولی
من بگفت مصطفی کردم عمل
این زمان عطار را نبود بدل
نیست همتایم بعلم اندر جهان
گر همیخواهی که دانی خوان لسان
در شریعت راه حیدر رفته ام
بر جمیع سروران زآن سرورم
شرع از احمد طریق از مرتضی است
هرکه او اینراه نرفته او هباست
همره عطار گر این ره روی
این زمان گوید که اینجا رهروی
یک سخن را گوش کن از روی عقل
دارم از اهل دلان این راز نقل
بغض حیدر هرکه در دل کرد جا
بیشکی دانم ورا ما در خطا