شماره ٦٠: ای تیره زلف درهم ای نافه تتاری
ای تیره زلف درهم ای نافه تتاری
کار من ازتو درهم روز من از تو تاری
گر نیستی تن من تا چند گوژپشتی
ور نیستی دل من تا چند بیقراری
کردی سیاهکارم تا کی سفید چشمی
کردی سفید چشمم تا کی سیاهکاری
تا رسم روزگارت شد آفتاب پوشی
رسم منست تا روز هر شب ستاره باری
جز تو کدام هندو بر دل زند شبیخون
جز تو کدام جادو بر مه کند سواری
مار ار نیی بگنجت از چیست پاسبانی
ابر ار نیی به مهرت از چیست پرده داری
آزر نیی چگونه لعبت همی تراشی
مانی نیی چگونه صورت همی نگاری
داود گر نیی تو با جوشنت چه بازی
هاروت گر نیی تو با زهره ات چه یاری
کلک مؤید دین گر نیستی پس از چه
همواره عنبر تر بر سیم ساده باری
حاجی که هست هر فرد از جزو مدحت او
بر دفتر سعادت سر لوح کامگاری
آن نور و چشم بینش وان رحمت خدایی
آن فر آفرینش وان فیض کردگاری