شماره ٢١: عشق گسترده است خوانی بهر خاصان خدا
عشق گسترده است خوانی بهر خاصان خدا
میزند هر دم صلائی سارعوا نحو اللقا
بر سر خوانش نشسته قدسیان ساغر بکف
هین بیائید اهل دل اینجاست اکسیر بقا
یا عباد الله تعالوا اشربوا هذا الرحیق
یا عباد الله تعالوا مبتغا کم عندنا
سوی ما آئید مخموران صهبای الست
تا برون آریمتان از عهده قالوا بلی
دلگشا بزمی ز اسباب طرب آراسته
بهر هر غمدیده اندوهگین مبتلا
باده و نقلست و مطرب ساقیان مهربان
ماه رویان جعدمویان نیکخویان خوشلقا
هر یکی از دیگری در دلبری چالاکتر
هر یکی بر دیگری سبقت گرفته در صفا
میکنند از جان باستقبال اهل دل قیام
خذ مداما یا اخانا خیر مقدم مرحبا
هر که نوشد ساغر می از کف آن ساقیان
سیئاتش میشود طاعات و طاعات ارتقا
هر که نوشد جرعه ای زان زنده گردد جاودان
هر که گردد مست از آن یابد بقا اندر فنا
جاهلان گردند دانا مردگان گردند حی
عاقلان گردند مست و عارفان بی منتها
الصلا ای باده نوشان می از این ساغر کشید
تا بیک پیمانه بستاند شما را از شما
می براق عاشقان مستی بود معراجشان
میبرد ارواحشان را از زمین سوی شما
الصلا ای عاقلان با عشق سودائی کنید
هر که نوشد باده اش گیرد ز مستی سودها
الصلا ای طالبان معرفت عاشق شوید
تا بیاموزد شما را عشق حق اسرارها
الصلا ای غافلان عشق آیت هشیاریست
هر که خواند گردد او ذکر خدا سرتابپا
الصلا ای سالک گم کرده ره اینست ره
الصلا ای گور گم کرده عصا اینک عصا
آید از غیب این ندا هر دم بروح خاکیان
سوی بزم عشق آید هر که میجوید خدا
نیست عیشی در جهان مانند عیش بزم عشق
(فیض) را یارب ببزم عشق خود راهی نما