غزل ها - قسمت اول

شماره ١: ای در هوای وصل تو گسترده جانها بالها
شماره ٢: هان رستخیز جان رسید شد در بدن زلزالها
شماره ٣: ترا سزاست خدائی نه جسم را و نه جانرا
شماره ٤: ای که در این خاکدان جان و جهانی مرا
شماره ٥: ای ز تو خرم دل آباد ما
شماره ٦: ای دوای درد بیدرمان ما
شماره ٧: ای فدای عشق تو ایمان ما
شماره ٨: یارب بریز شهد عبادت بکام ما
شماره ٩: یارب تهی مکن ز می عشق جام ما
شماره ١٠: ای کوی تو برتر از مکانها
شماره ١١: ای لال ز وصف تو زبانها
شماره ١٢: بوئی ز گلشنی است بدل خار خار ما
شماره ١٣: بر رهگذر نفحه یار است دل ما
شماره ١٤: دارد شرف بر انجم و افلاک خاک ما
شماره ١٥: غم ز خوی خویش دارد خاطر غمناک ما
شماره ١٦: بالا رویم بس که ز اندازه گذشتیم
شماره ١٧: فیض نور خداست در دل ما
شماره ١٨: پژمرده شد دل ز آلودگیها
شماره ١٩: نکردیم کاری درین بندگیها
شماره ٢٠: درآ در عالم معنی نظر کن سوی این صحرا
شماره ٢١: عشق گسترده است خوانی بهر خاصان خدا
شماره ٢٢: اشکهای گرم ما راههای سرد ما
شماره ٢٣: آسمان را یکسر پر شور میدانیم ما
شماره ٢٤: از جمال مصطفی روئی بیاد آمد مرا
شماره ٢٥: ز مهر اولیاء الله شأنی کرده ام پیدا
شماره ٢٦: تجلی چون کند دلبر کنم شکران تجلی را
شماره ٢٧: هشدار که دیوان حسابست در اینجا
شماره ٢٨: هشدار که هر ذره حسابست در اینجا
شماره ٢٩: از دو عالم دردت ای دلدار بس باشد مرا
شماره ٣٠: جمال تست بروز آفتاب روزن ما
شماره ٣١: هر که آگه شد از فسانه ما
شماره ٣٢: بهل ذکر چشمان خونریز را
شماره ٣٣: بده ساقی آن جام لبریز را
شماره ٣٤: اگر خرند ز عشاق جان سوخته را
شماره ٣٥: از عمر بسی نماند ما را
شماره ٣٦: لذات نماند و المها
شماره ٣٧: بنواز دل شکسته ای را
شماره ٣٨: شود شود که شود چشم من مقام ترا
شماره ٣٩: ز خود سری بدر آرم چه خوش بود بخدا
شماره ٤٠: یکنفس بی یاد جانان بر نمی آید مرا
شماره ٤١: آفتاب وصل جانان برنمی آید مرا
شماره ٤٢: از دل که برد آرام حسن بتان خدا را
شماره ٤٣: وصف تو چه میکنم نگارا
شماره ٤٤: یارا یارا ترا چه یارا
شماره ٤٥: تو و آرام و پخته کاریها
شماره ٤٦: نکنی گر تو وفا حسبی الله کفی
شماره ٤٧: صحبت یاران خوشست و الفت یاران خوشست
شماره ٤٨: هر دمم نیشی ز خویشی میرسد با آشنا
شماره ٤٩: وصل با دلدار میباید مرا
شماره ٥٠: علم رسمی از کجا عرفان کجا
شماره ٥١: اگر فضل خدای ما بجنبش جا دهد ما را
شماره ٥٢: آنچه را از بهر من او خواست آن آید مرا
شماره ٥٣: دل چو بستم بخدا حسبی الله و کفی
شماره ٥٤: تن خاک راه دوست کنم حسبی الحبیب
شماره ٥٥: بیمار زارم انت الطبیب
شماره ٥٦: در وصل تو میزند احباب
شماره ٥٧: در وصل تو میزنند احباب
شماره ٥٨: عشق پرداز ما مرا دریاب
شماره ٥٩: گفتمش دل بر آتش تو کباب
شماره ٦٠: ای که چون عمر میروی بشتاب
شماره ٦١: بده پیمانه سرشار امشب
شماره ٦٢: بیمار زارم دریاب دریاب
شماره ٦٣: زان دو چشمم مدام مست و خراب
شماره ٦٤: این چه چشمست و چه ابرو چه لب
شماره ٦٥: بر اوج خوبی دیدم مهی شب
شماره ٦٦: دل بکن جانا از این دیر خراب
شماره ٦٧: سالک راه حق بیا همت از اولیا طلب
شماره ٦٨: در محافل شعر میخوانم گهی با آب و تاب
شماره ٦٩: آنکه را هستی همیشه در طلب
شماره ٧٠: شبی رو بحق آر ای جان مخسب
شماره ٧١: گنج ابدی پیروی حق و عبادت
شماره ٧٢: ای آنکه توئی قبله ارباب کیاست
شماره ٧٣: تا نگذرد ز نام سزاوار نام نیست
شماره ٧٤: آمرزش من از تو خدایا غریب نیست
شماره ٧٥: الهی بکامم شرابی فرست
شماره ٧٦: قصه عشق گفتنم هوس است
شماره ٧٧: گنجیست معرفت که طلسمش نهفتن است
شماره ٧٨: رازها با اهل گفتن ز اهل عرفان خوش نماست
شماره ٧٩: بر رخ مه طلعتان زلف پریشان خوش نماست
شماره ٨٠: اگر ساغر دهد ساقی ازین دست
شماره ٨١: نه فلک چرخ زنان سودائی تست
شماره ٨٢: از عتاب تو پناهم خوی تست
شماره ٨٣: نیست از ما غیر نامی اوست خود را دوست دوست
شماره ٨٤: در صدف جان دری نیست بجز دوست دوست
شماره ٨٥: نیست از ما غیر نامی اوست خود را دوست دوست
شماره ٨٦: آنکه پنهانست از چشم کسان پیداست کیست
شماره ٨٧: اینجهان را غیر حق پروردگاری هست نیست
شماره ٨٨: بیا که از ازلم با تو آشنائی هست
شماره ٨٩: هر که در دوست زد دامن احسان گرفت
شماره ٩٠: عاشقی در بندگیها سر براهم کرده است
شماره ٩١: این تن ما از روان روشن ما روشن است
شماره ٩٢: پای تا سر همه ام در غمت اندیشه شدست
شماره ٩٣: عشق بیچون تو یارب در دل من چون نشست
شماره ٩٤: دلم گرفت ازین خاکدان پر وحشت
شماره ٩٥: گرانی ار بدرون آید از در جنت
شماره ٩٦: چون توان بود در آنجای که آسایش نیست
شماره ٩٧: منوش ساغر دنیا که درد ناب نماست
شماره ٩٨: ای که در راه خدایت چشم غیرت رهبرست
شماره ٩٩: ذره ذره نور حق را جلوه گاهی دیگر است
شماره ١٠٠: یارب چمن حسن تو خرم ز چه آبست
شماره ١٠١: زاهدا قدح بردار این چه غیرت خام است
شماره ١٠٢: جمال یار که پیوسته بی قرار خود است
شماره ١٠٣: در سرم فتنه ای و سودائیست
شماره ١٠٤: چو دل قرار در آن زلف بیقرار گرفت
شماره ١٠٥: مگو که چهره او را نقاب در پیشست
شماره ١٠٦: مرا ز جام خیالش شراب در پیش است
شماره ١٠٧: دل بوفای تو نهادن خوش است
شماره ١٠٨: عشق در راه طلب راهبر مردانست
شماره ١٠٩: بهر گلی اگرم ناله و نوائی هست
شماره ١١٠: بیا بیا که مرا با تو ماجرائی هست
شماره ١١١: بکجا روم ز دستت بچه سان رهم ز شستت
شماره ١١٢: یک نظر مستانه کردی عاقبت
شماره ١١٣: هر چه تو میکنی همه خوبست
شماره ١١٤: ما را با دوست آشنائیست
شماره ١١٥: ما را که نوای بی نوائیست
شماره ١١٦: نسرشته اند در گلم الا هوای دوست
شماره ١١٧: زار و نزار و خسته ام و بی قرار دوست
شماره ١١٨: سر کرده ایم پا بره جستجوی دوست
شماره ١١٩: یک جرعه می ز ساغر جانانم آرزوست
شماره ١٢٠: حلقه آن در شدنم آرزوست
شماره ١٢١: آهنگ جانان کرد جان ای مطرب آهنگی بس است
شماره ١٢٢: گذشت آن گل و حسرت بیادگار گذاشت
شماره ١٢٣: بمرد رستم زال و ز تن غبار گذاشت
شماره ١٢٤: مرا که دل ز غم معصیت ورق ورقست
شماره ١٢٥: بدل و بجان زد آتش سبحات حسن و زیبت
شماره ١٢٦: ز شور عشق مرا در سرست شور قیامت
شماره ١٢٧: جمال تو عرصاتست و قامت تو قیامت
شماره ١٢٨: جان بجانان عرض کردن عاشقانرا عار نیست
شماره ١٢٩: گو برو عقل از سرم در سر هوای یار هست
شماره ١٣٠: کار جان را تن ندادم روزگار از دست رفت
شماره ١٣١: از غم هستی چو رستم غمگسار آمد بدست
شماره ١٣٢: عشق آمد و اختیار نگذاشت
شماره ١٣٣: خمار گشت مرا ساقیا شراب کجاست
شماره ١٣٤: مژده آمد از قدوم آنکه دل جویای اوست
شماره ١٣٥: قد تجلی جماله جلوات
شماره ١٣٦: یار را روی دل بسوی منست
شماره ١٣٧: بنده او من و او خدای منست
شماره ١٣٨: باده عشق در کدوی من است
شماره ١٣٩: عرصه لامکان سرای من است
شماره ١٤٠: یار ما گر میل صحرا میکند صحرا خوش است
شماره ١٤١: دلم پیوسته با مهرش قرین است
شماره ١٤٢: از دل مقصود عشق بازیست
شماره ١٤٣: در پرده حسن دلربا کیست
شماره ١٤٤: در پرده عاشقی نهان کیست
شماره ١٤٥: هر جا معشوق تازه روئی است
شماره ١٤٦: بالا بلائی قامت قیامت
شماره ١٤٧: رفتار آشوب بالا قیامت
شماره ١٤٨: چنین رخسار زیبائی که دیده است
شماره ١٤٩: دوش از بر من رمیده میرفت
شماره ١٥٠: باده تلخ کهنم آرزوست
شماره ١٥١: آن ملاحت که تو داری گهر حسن آنست
شماره ١٥٢: بر سر راهش فتاده غرق اشگم دید و رفت
شماره ١٥٣: زمستان خراباتیم پند است
شماره ١٥٤: نه زلفست آن که دلها را کمندست
شماره ١٥٥: بزهر آلوده مژگان خواهدم کشت
شماره ١٥٦: روم از هوش اگر بینم بکامت
شماره ١٥٧: گل بنفشه دمیدن گرفت گرد عذارت
شماره ١٥٨: اگر راه یابم ببوم و برت
شماره ١٥٩: من کجا جان برم ز دست غمت
شماره ١٦٠: کعبه وصل تو پناه منست
شماره ١٦١: دل گرفتار ماه سیمائیست
شماره ١٦٢: دلم دیگر جنون از سر گرفته است
شماره ١٦٣: دگر آزار مادر دل گرفتست
شماره ١٦٤: دلم با گلرخان تا خو گرفتست
شماره ١٦٥: جنونی در سرم مأوا گرفتست
شماره ١٦٦: کس نیست کز غم تو دلش پاره پاره نیست
شماره ١٦٧: چراغ کلبه عاشق خیال دلدار است
شماره ١٦٨: بیا بیا که دلم در هوات بیمار است
شماره ١٦٩: گر کشی و گر بخشی هر چه میکنی خوبست
شماره ١٧٠: لب بر لبم نه ساقیا تا جان فشانم مست مست
شماره ١٧١: شوریدگان عشق را ای مطرب آهنگ فناست
شماره ١٧٢: مرا سودای عشق آئین دین است
شماره ١٧٣: نگارا در غمت جانم حزین است
شماره ١٧٤: دل که ویران اوست آباد است
شماره ١٧٥: جان روشندلان که مظهر تست
شماره ١٧٦: صحرا و باغ و خانه ندانم کجا خوش است
شماره ١٧٧: گفتم چه چاره سازم با عشق چاره سوزت
شماره ١٧٨: گفتم که روی خوبت از من چرا نهانست
شماره ١٧٩: عاشقانرا در بهشت آرام نیست
شماره ١٨٠: بخیالت نمی توانم زیست
شماره ١٨١: سبزه خط تو دیدن چه خوش است
شماره ١٨٢: سوی تو بی تاب دویدن خوش است
شماره ١٨٣: من و هزار گدا همچو من بنزد تو هیچست
شماره ١٨٤: از من و ما نمی توانم گفت
شماره ١٨٥: ای که سر میکشی ز خدمت دوست
شماره ١٨٦: من نروم ز پیش تو دست منست و دامنت
شماره ١٨٧: باز آمدم با نقل و می سرمست از جام الست
شماره ١٨٨: در غمزه مستانه ساقی چه شرابست
شماره ١٨٩: ما را ز باغ حسن تو حسرت ثمر بس است
شماره ١٩٠: دمبدم دل ما را از الست پیغام است
شماره ١٩١: صورت انسان دگر معنی آن دیگر است
شماره ١٩٢: راز در دل شده کره محرم کجاست
شماره ١٩٣: غیر دلدار وفادار کسی دیگر نیست
شماره ١٩٤: یک محرم راز در جهان نیست
شماره ١٩٥: ز غفلت تو ترا صد حجاب در پیش است
شماره ١٩٦: غنیمتی است دمی کان بفکر کار گذشت
شماره ١٩٧: گذشت عمر تو امسال همچو پار عبث
شماره ١٩٨: دلی که عشق ندارد وجود اوست عبث
شماره ١٩٩: هر آنچه بود ندارد وجود اوست عبث
شماره ٢٠٠: بمهر تو دادم دل و جان عبث
شماره ٢٠١: شدیم بار کش ره زن هوا بعبث
شماره ٢٠٢: جان ندارد جز تو کس با مستغاث
شماره ٢٠٣: جز تنعم بغم یار عبث بود عبث
شماره ٢٠٤: این جهان بی بقا هیچست هیچ
شماره ٢٠٥: داغ دل عاشقان می نپذیرد علاج
شماره ٢٠٦: عشق پری پیکران می نپذیرد علاج
شماره ٢٠٧: در تنم دل خون شد از دلهای کج
شماره ٢٠٨: من و یاد خدا دگر همه هیچ
شماره ٢٠٩: اگر از عشق حق بر سر نهی تاج
شماره ٢١٠: رام قتلی و ما علیه حباح
شماره ٢١١: چشم او کرد بقتلم تصریح
شماره ٢١٢: خطیب عشق ندا کرد با زبان فصیح
شماره ٢١٣: یا ندیمی قم فان الدیک صاح
شماره ٢١٤: دلا فیض بر از لقای صباح
شماره ٢١٥: کاش از جانان رسد پیغام تلخ
شماره ٢١٦: جز خدا را بندگی تلخ است تلخ
شماره ٢١٧: خوش آن زمان که رود جان بدان سرای فراخ
شماره ٢١٨: نعیمی یا جحیمی جنتی ای عشق یا دوزخ
شماره ٢١٩: خوش آنکه هستی من بر باد رفته باشد
شماره ٢٢٠: کسی کو چشم دل بیدار دارد
شماره ٢٢١: کسی کو چشم دل بیدار دارد
شماره ٢٢٢: رخ برافروزی دل من شعله اخگر شود
شماره ٢٢٣: تا بکی این نفس کافرکیش کافرتر شود
شماره ٢٢٤: بی لقای دوست حاشا روزگارم بگذرد
شماره ٢٢٥: تا بکی بی باده و مطرب مدارم بگذرد
شماره ٢٢٦: علی الصباح نوید هو الغفور رسید
شماره ٢٢٧: بیا بیا که نوید از جناب دوست رسید
شماره ٢٢٨: خنک آن روز که از عقل نجاتم دادند
شماره ٢٢٩: دوشم آن دلبر غمخوار ببالین آمد
شماره ٢٣٠: عارف خدای دید در اصنام و حال کرد
شماره ٢٣١: ای دل مخواه کام که حاصل نمی شود
شماره ٢٣٢: مخموری از خمار بجامی که می خرد
شماره ٢٣٣: از بهر من شراب بوامی که می خرد
شماره ٢٣٤: خبر شوق مرا هر که به یاران ببرد
شماره ٢٣٥: اهل معنی همه جان هم و جانان همند
شماره ٢٣٦: این فقیهان که بظاهر همه اخوان همند
شماره ٢٣٧: در دیگ عشق باده کشان جوش کرده اند
شماره ٢٣٨: ز مهر آن پری رویم دل دیوانه روشن شد
شماره ٢٣٩: چو مهر دوست بر دل تافت این ویرانه روشن شد
شماره ٢٤٠: تا می نخورم زان کف مستانه نخواهم شد
شماره ٢٤١: ای خنک آن نیستی کو دعوی هستی کند
شماره ٢٤٢: باده ای خواهم بدن مستی کند
شماره ٢٤٣: افلاک را جلالت تو پست میکند
شماره ٢٤٤: آن دل که توئی در وی غمخانه چرا باشد
شماره ٢٤٥: شوریده صحرائی در خانه چسان باشد
شماره ٢٤٦: با هیچکس این کش مکش آن یار ندارد
شماره ٢٤٧: خدای عزوجل گر ببخشدم شاید
شماره ٢٤٨: بر درگه تو حاجت خلقان روا شود
شماره ٢٤٩: دلم از کشمکش خوف و رجا بسکه طپید
شماره ٢٥٠: با دوست مگو رازی هر چند امین باشد
شماره ٢٥١: چون غم غم عشق تو بود زار توان بود
شماره ٢٥٢: غم فراق تو ای دوست بی شمار بود
شماره ٢٥٣: بتاب عارض تا مهر جان بهار شود
شماره ٢٥٤: جور ز حد ببر مگو جور زیاد میشود
شماره ٢٥٥: خواست دلم که ماتمم سور شود نمیشود
شماره ٢٥٦: خوش بود عدم هستی ما را که خبر کرد
شماره ٢٥٧: خنک دیده کان ترا دیده باشد
شماره ٢٥٨: هر آن کس که خود را پسندیده باشد
شماره ٢٥٩: واعظ بمنبر آمد و بیهوده ساز کرد
شماره ٢٦٠: عیش دنیا بجز خسان نرسید
شماره ٢٦١: سوخت هر چند دل بجان نرسید
شماره ٢٦٢: گذشت موسم غم فصل وصل یار رسید
شماره ٢٦٣: یار آمد از درم سحری در فراز کرد
شماره ٢٦٤: دل از ارنی کند آنکس که بر اعلی نظر بندد
شماره ٢٦٥: جان جز خیال رویت نقشی دگر نبندد
شماره ٢٦٦: مرغ خیال کس را کس بال و پر نه بندد
شماره ٢٦٧: در سر چو خیال تو درآید
شماره ٢٦٨: شکر تو چسان کنم که شاید
شماره ٢٦٩: هر دم سر پر شورم سودای دگر دارد
شماره ٢٧٠: بشارت کز لب ساقی دگر می صاف می آید
شماره ٢٧١: چو من کسی که ره مستقیم میداند
شماره ٢٧٢: شود شود که دلم سوی حق ربوده شود
شماره ٢٧٣: ز نکتهای بیانت خرد فزوده شود
شماره ٢٧٤: شود که از دهنت بوسه ای ربوده شود
شماره ٢٧٥: آن شوخ که داد دلبری داد
شماره ٢٧٦: جان از لطافت بدنش تازه می شود
شماره ٢٧٧: خوشا آنان که ترک کام کردند
شماره ٢٧٨: خوشا آنکو انابت با خدا کرد
شماره ٢٧٩: آنان که ره عالم ارواح بپویند
شماره ٢٨٠: تا کی ز صلاح من و زهد تو بگویند
شماره ٢٨١: قومی بمنتهای ولایت رسیده اند
شماره ٢٨٢: گر زنم لاف از سخن شعر این تقاضا می کند
شماره ٢٨٣: حق را نمیگویم بعام علم این تقاضا می کند
شماره ٢٨٤: در کار دینم مرد مرد عقل این تقاضا می کند
شماره ٢٨٥: عاقل نمی باشم دمی عشق این تقاضا می کند
شماره ٢٨٦: عشق استفاده از قلم و لوح حق کند
شماره ٢٨٧: جرعه ام را جام و مینا تنگ شد
شماره ٢٨٨: دل مرا ز اندیشه اسباب دنیا سرد شد
شماره ٢٨٩: خویش را از دست دادم روی او بنموده شد
شماره ٢٩٠: نمی بینم در این میدان یکی مرد
شماره ٢٩١: مرد آن باشد که چون او را رهی بنموده شد
شماره ٢٩٢: در دل شب خبر از عالم جانم کردند
شماره ٢٩٣: کشد هر جنس جنس خود سخن گرد سخن گردد
شماره ٢٩٤: جهان را بهر انسان آفریدند
شماره ٢٩٥: نهادم سر بفرمانش بکن گو هر چه میخواهد
شماره ٢٩٦: بیاد یار در خلوت نشستم تا چه پیش آید
شماره ٢٩٧: هد هدی کو که از سبا گوید
شماره ٢٩٨: در سر بوالهوس نگر چون شر و شور میرود
شماره ٢٩٩: زنده دل از چه رو بدن عالم نور میرود
شماره ٣٠٠: در سر شوریده سودا میرود
شماره ٣٠١: چون سخن از دلبر ما میرود
شماره ٣٠٢: خوشا آن سر که سودای تو دارد
شماره ٣٠٣: خوشا آن دل که مأوای تو باشد
شماره ٣٠٤: دلم بس نیست مأوای تو باشد
شماره ٣٠٥: چکنم دلی را که ترا نباشد
شماره ٣٠٦: خورشید فلک روشنی از روی تو دارد
شماره ٣٠٧: از سر ازل پرده به بوی تو گشادند
شماره ٣٠٨: نور ازل ظهور کرد رحمت خاص عام شد
شماره ٣٠٩: دلم هیهای او دارد سرم سودای او دارد
شماره ٣١٠: دیده از نور جمال دوست چون بینا کنید
شماره ٣١١: تن در بلای عشق دهم هر چه باد باد
شماره ٣١٢: هر کجا داغ و درد و غم باشد
شماره ٣١٣: سر چو بی عشقست ننگ جان بود
شماره ٣١٤: اهتدوا بالعشق طلاب الرشد
شماره ٣١٥: حبیبی انت ذو من وجودی
شماره ٣١٦: بی دل و جان بسر شود بی تو بسر نمی شود
شماره ٣١٧: عارفان از چمن قدس چو بوی تو کشند
شماره ٣١٨: هر که راه عشق پوید هم ز عشقش بر بروید
شماره ٣١٩: ما سر کن فکانیم ما را که میشناسد
شماره ٣٢٠: خوش آنکه کشتگان غمش را ندا کنند
شماره ٣٢١: شاهدان گر جلوه بر ایمان کنند
شماره ٣٢٢: بکوی سر قدر گر گذر توانی کرد
شماره ٣٢٣: دل ز اغیار پاک خواهم کرد
شماره ٣٢٤: مرا دردیست در دل نه چو هر درد
شماره ٣٢٥: بر دل و جان رواست درد در سر و تن چراست درد
شماره ٣٢٦: هر که بیمار تو باشد درد بیمارش نباشد
شماره ٣٢٧: عاشقان محو یار میباشند
شماره ٣٢٨: گر خون دل از دیده روان شد شده باشد
شماره ٣٢٩: گر کاسه سر ظرف جنون شد شده باشد
شماره ٣٣٠: گر یار بما رخ ننماید چه توان کرد
شماره ٣٣١: گاهی بغمزه ای دلی آباد میکند
شماره ٣٣٢: سوی این دون گدا آنشاه کی رو میکند
شماره ٣٣٣: این دل سرگشته خود را جستجو کی میکند
شماره ٣٣٤: هر که دارد درد عشقی یاد درمان کی کند
شماره ٣٣٥: هر دل که عشق ورزد از ما و من برآید
شماره ٣٣٦: زهر فراق نوشم تا کام من برآید
شماره ٣٣٧: یاران میم ز بهر خدا در سبو کنید
شماره ٣٣٨: خویش را اول سزاوارش کنید
شماره ٣٣٩: بوی رحمان از یمن آمد دل و جان تازه شد
شماره ٣٤٠: یاران ز چشم دل برخ یار بنگرید
شماره ٣٤١: شور عشقی گر که دلرا بر سر کار آورد
شماره ٣٤٢: تا مرا عشق تو با دیوانگان زنجیر کرد
شماره ٣٤٣: جان سوخته روئیست پروانه چنین باید
شماره ٣٤٤: دلی کز دلبری دیوانه باشد
شماره ٣٤٥: مژده ای از هاتف غیبم رسید
شماره ٣٤٦: چو تو در بر من آئی اثری ز من نماند
شماره ٣٤٧: شد تهی از عشق سر بی باده این میخانه ماند
شماره ٣٤٨: زود از درم درآی که تابم دگر نماند
شماره ٣٤٩: دست از دلم بدار که تابم دگر نماند
شماره ٣٥٠: جان گذر میکند آن به که بجانان گذرد
شماره ٣٥١: زور بازوی یقینش رفع هر شک میکند
شماره ٣٥٢: هر که حرفی ز کتاب دل ما گوش کند
شماره ٣٥٣: ز خویش دست نداریم هر چه بادا باد
شماره ٣٥٤: عید است و هرکس از غلط غیری گرفته یار خود
شماره ٣٥٥: عشق بدل گاه درد گاه دوا میدهد
شماره ٣٥٦: دوای درد ما را یار داند
شماره ٣٥٧: همه را خود نوازد و سازد
شماره ٣٥٨: یار اگر آشنا شود چه شود
شماره ٣٥٩: گر پذیری تو ز من جان چه شود
شماره ٣٦٠: صد جلوه کنی هر دم و دیدن نگذارند
شماره ٣٦١: در روی چه خورشید تو دیدن نگذارند
شماره ٣٦٢: غمی هست در دل که گفتن ندارد
شماره ٣٦٣: از آن میان نزنم دم که مو نمی گنجد
شماره ٣٦٤: ز قرب دوست چگویم که مو نمی گنجد
شماره ٣٦٥: سرم ز مستی عشق تو های و هو دارد
شماره ٣٦٦: ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد
شماره ٣٦٧: دل من بیاد جانان ز جهان خبر ندارد
شماره ٣٦٨: غرور خشکی زهد ار دماغ تر دارد
شماره ٣٦٩: بعشق توبه شکستیم تا دگر چه شود
شماره ٣٧٠: کوه عقلی و بیابان جنونم داده اند
شماره ٣٧١: آمد شبی خیالش در صدر سینه جا کرد
شماره ٣٧٢: در جان و دل چو آتش عشقش علم کشید
شماره ٣٧٣: عشق از دل گذشت تا جان شد
شماره ٣٧٤: دل را غمگین نمی توان کرد
شماره ٣٧٥: عشق آمد و عقل را بدر کرد
شماره ٣٧٦: کسی از عمر برخوردار باشد
شماره ٣٧٧: من در او میزنم امروز، باشد وا شود
شماره ٣٧٨: ای خوش آن صبحی که چشمم بر جمالت وا شود
شماره ٣٧٩: یار را با تو کار خواهد بود
شماره ٣٨٠: رو بحق آوری ای جان چه شود
شماره ٣٨١: بنما رخ و جان بستان یعنی بنمی ارزد
شماره ٣٨٢: هر کجا بود خوبی در فنون حسن استاد
شماره ٣٨٣: کم عطایا اعطیت من عطایاک فزد
شماره ٣٨٤: روی در روی یار باید کرد
شماره ٣٨٥: در عالم حسن تو کی رنج و تعب بیند
شماره ٣٨٦: محنت این سرا بکش ریح نجات میرسد
شماره ٣٨٧: دم بدم از تو یاد خواهم کرد
شماره ٣٨٨: غم کشت مرا ز دست غم داد
شماره ٣٨٩: از پی آن نگار خواهم شد
شماره ٣٩٠: زاهدم گفت زهد می باید
شماره ٣٩١: زهد و تقوی ز من نمی آید
شماره ٣٩٢: شراب عشقم اندر کام جان شد
شماره ٣٩٣: ندادم دل بعشق و جان روان شد
شماره ٣٩٤: هر که روی تو ندید از دو جهان هیچ ندید
شماره ٣٩٥: یاد باد آنکه اثر در دل شیدا میکرد
شماره ٣٩٦: طرف گلزار گذشتی ز تو گل زار بماند
شماره ٣٩٧: یاد آن روز که از زلف گره وا می کرد
شماره ٣٩٨: تا چند بزنجیر خرد بند توان بود
شماره ٣٩٩: حاشا که مداوای من از پند توان کرد
شماره ٤٠٠: دگر آمد رقیب آزار جان شد
شماره ٤٠١: عاشقی را جگری می باید
شماره ٤٠٢: شکر افشان دهانش نگرید
شماره ٤٠٣: چو نقاش ازل طرح جهان کرد
شماره ٤٠٤: بوئی از گلستان جان آمد
شماره ٤٠٥: خنگ آن کو دلش شد از جهان سرد
شماره ٤٠٦: توانی گر درین ره ترک جان کرد
شماره ٤٠٧: تا جان نشود ز این و آن فرد
شماره ٤٠٨: سرم سودای سودائی ندارد
شماره ٤٠٩: چه عیش آن را که سودائی ندارد
شماره ٤١٠: هر کرا عشق یار میباشد
شماره ٤١١: اگر سوی شام ار بری میرود
شماره ٤١٢: کجا میرود روح و کی میرود
شماره ٤١٣: عاشقان از لب خوبان می مستانه زدند
شماره ٤١٤: ز روی مهوشان چشمم دمی دل بر نمی دارد
شماره ٤١٥: آنکه باشد مست زهد او عیب مستان چون کند
شماره ٤١٦: غمزه چشم پر فنت سحر حلال می کند
شماره ٤١٧: ای کاش که این سینه دری داشته باشد
شماره ٤١٨: کاش از دل بی دل خبری داشته باشد
شماره ٤١٩: مرا تو دوست نداری خدا نخواسته باشد
شماره ٤٢٠: بجانی لطف پنهان میفروشد
شماره ٤٢١: از می عشق مست خواهم شد
شماره ٤٢٢: سینه را چاک چاک خواهم دید
شماره ٤٢٣: دل بستم اندر مهر او تا او برای من شود
شماره ٤٢٤: زحمت مکش طبیب که این تب نمیرود
شماره ٤٢٥: داد از غم عشقت ای صنم داد
شماره ٤٢٦: بی تو یکدم نمی توانم بود
شماره ٤٢٧: گفتم مگر ز رویت زاهد خبر ندارد
شماره ٤٢٨: ای مسلمانان مرا عشق جوانی پیر کرد
شماره ٤٢٩: دل گر غمین شود شده باشد چه می شود
شماره ٤٣٠: هر کجا آن ماه سیما میرود
شماره ٤٣١: شهره شهر شود هر که جمالی دارد
شماره ٤٣٢: در سرم عشق تو غوغا دارد
شماره ٤٣٣: شوخ آهو چشم من چون روی در صحرا کند
شماره ٤٣٤: مستی ز شراب لب جانان مزه دارد
شماره ٤٣٥: لعل لب تو چه با شکر کرد
شماره ٤٣٦: چشم شوخ تو فتنه میسازد
شماره ٤٣٧: مراست دیدن روی تو بی نقاب لذیذ
شماره ٤٣٨: زاهدا گر ترا ریاست لذیذ
شماره ٤٣٩: از نکاه نیم مستت العیاذ
شماره ٤٤٠: از بلای چشم مستت العیاذ
شماره ٤٤١: مرا رنجور کردی یاد میدار
شماره ٤٤٢: ز پای تا سر چشم شو حسن و جمالش را نگر
شماره ٤٤٣: بدل کاشتم مهر آن طفل جاهل ز راه نظر
شماره ٤٤٤: اهل الدیار اهل الدیار هل جامع العشق القرار
شماره ٤٤٥: با عشق کی گنجد قرار ناصح برو شرمی بدار
شماره ٤٤٦: ز حق جوئی نشان الله اکبر
شماره ٤٤٧: دلم تابان مهر اوست یارب باد تابان تر
شماره ٤٤٨: ای بهار جان و ای جان بهار
شماره ٤٤٩: ای ز تو در هر دلی نوری دگر
شماره ٤٥٠: ای در سرم از تو جوش دیگر
شماره ٤٥١: بهر جا راه گم کردم برآوردم ز کویت سر
شماره ٤٥٢: تجلی حسنه من معدن النور
شماره ٤٥٣: آمدم کآتش زنم در بیخ جبر و اختیار
شماره ٤٥٤: شهریارم آرزو شد در دیار در دیار
شماره ٤٥٥: گفتی مرا که چیست ز خوبان عجیب تر
شماره ٤٥٦: بکوش ساقی از آن باده ساغری دست آر
شماره ٤٥٧: فروغ نور جمال تو در دل بیدار
شماره ٤٥٨: ساقی قدحی بیار سرشار
شماره ٤٥٩: ما را پیوسته بسته بر کار
شماره ٤٦٠: شب همه شب زاری بر در پروردگار
شماره ٤٦١: گشتم به بحر و بر پی یار بی سیر
شماره ٤٦٢: میبرد دل را هوا دستم تو گیر
شماره ٤٦٣: بیاد عشق ما میسوز و میساز
شماره ٤٦٤: ای که در گل زار حسنش میخرامی مست ناز
شماره ٤٦٥: گوشه چشمی بسوی دردمندان کن بناز
شماره ٤٦٦: بکین غم فلک برخواست امروز
شماره ٤٦٧: برون آی و خورشید رخ برافروز
شماره ٤٦٨: دامن از دوستان کشیدی باز
شماره ٤٦٩: ای دل ار بگذری ز عشق مجاز
شماره ٤٧٠: ای خفته رسید یار برخیز
شماره ٤٧١: یکدیگر را عیب می جویند خلقان در لباس
شماره ٤٧٢: درد دل ما ز یار ما پرس
شماره ٤٧٣: دل را عبرت ازین جهان بس
شماره ٤٧٤: یک غمزه جان ستان مرا بس
شماره ٤٧٥: در دلم مهر ماهروئی بس
شماره ٤٧٦: ای نگاه خفته ات صیاد کس
شماره ٤٧٧: تا در رخت دید سیمای آتش
شماره ٤٧٨: در عشق دیدم غوغای آتش
شماره ٤٧٩: بتی از دور اگر بینی مرو پیش
شماره ٤٨٠: ای که میجوئی برون از خویشتن دلدار خویش
شماره ٤٨١: رفتیم من و دل دوش ناخوانده بمهمانش
شماره ٤٨٢: سحر رسید ز غیبم بکوش هوش سروش
شماره ٤٨٣: بیا ساقیا بر سرم نور پاش
شماره ٤٨٤: میکنم هر چند پنهان میشود این راز فاش
شماره ٤٨٥: بغم خوردن بنه دل شاد میباش
شماره ٤٨٦: چو مرد او شدی مردانه میباش
شماره ٤٨٧: یار آمد یار پیش دویدش
شماره ٤٨٨: دلبرا درد مرا درمان تو باش
شماره ٤٨٩: ای دل اندر راه او ده اسبه ران را جل مباش
شماره ٤٩٠: سلسله فکر را در ره دانش بکش
شماره ٤٩١: چو جان ز قدس سرازیر گشت با دلریش
شماره ٤٩٢: در میکده دوش رند قلاش
شماره ٤٩٣: آمد خیالش دوشم در آغوش
شماره ٤٩٤: دل از من برد ترک قباپوش
شماره ٤٩٥: عشق دردیست از خزانه خاص
شماره ٤٩٦: عالم چو خاتمیست که این است عشق قص
شماره ٤٩٧: عبرت بگیر ای دل ازین دهر پر غصص
شماره ٤٩٨: توشه عام و بنده بنده خاص
شماره ٤٩٩: بر جمال تو هست خالت نص
شماره ٥٠٠: غم با دلت آشناست ای فیض
شماره ٥٠١: عمر تو همه هباست ای فیض
شماره ٥٠٢: عشقت ره و رهنماست ای فیض
شماره ٥٠٣: سمآء الناس للعشاق ارض
شماره ٥٠٤: غیر عشق رخ دلدار غلط بود غلط
شماره ٥٠٥: حرف بیگانگی یار غلط بود غلط
شماره ٥٠٦: سوی ما میکنی نگه بغلط
شماره ٥٠٧: روی دل سوی هوا کردم غلط
شماره ٥٠٨: ای رهنمای گم شدگان اهدنا الصراط
شماره ٥٠٩: هر آنکه سوی تو آمد شد از فنا محفوظ
شماره ٥١٠: ای یار مخوان ز اشعار الا غزل حافظ
شماره ٥١١: اهل دنیا را ز جان کندن چه حظ
شماره ٥١٢: بی دلان را از نکورویان چه حظ
شماره ٥١٣: خورشید روئی گردید طالع
شماره ٥١٤: نحم خیالت گردد چو طالع
شماره ٥١٥: ایاک ادعوا انت السمیع
شماره ٥١٦: یار بما نظر نکرد صبر و شکیب را وداع
شماره ٥١٧: بر سر خسته ات بیا دم نزع
شماره ٥١٨: عشق بر اکوان محیطست و وسیع
شماره ٥١٩: مطرب عمر این سراید در سماع
شماره ٥٢٠: هر که جا داد او رسوم اهل دنیا در دماغ
شماره ٥٢١: جان اسیر محنت و غم دل قرین درد و داغ
شماره ٥٢٢: گذشت عمر و نکردیم هیچ کار دریغ
شماره ٥٢٣: بهرزه شیفته شد دل بهر خیال دریغ
شماره ٥٢٤: هر چه نبود سخن یار دروغ است دروغ
شماره ٥٢٥: ز عشق تو نرهیدم که گفت رست دروغ
شماره ٥٢٦: هی نیاری بر زبان حرف دروغ
شماره ٥٢٧: ای که با ما وعدها کردی خلاف
شماره ٥٢٨: فدای دوست نکردیم جان و دل صد حیف
شماره ٥٢٩: جز خدا را بندگی حیفست حیف
شماره ٥٣٠: ز عشق جوی کرامت ز عشق جوی شرف
شماره ٥٣١: در دل تنگم خموشی میکند انبار حرف
شماره ٥٣٢: عشق است اصل بندگی من بنده و مولای عشق
شماره ٥٣٣: جان منزل جانان عشق دل عرصه جولان عشق
شماره ٥٣٤: زنده آن سر کو بود سودای عشق
شماره ٥٣٥: تن را بگداز در ره عشق
شماره ٥٣٦: هم توئی راحت جانم ای عشق
شماره ٥٣٧: ای وصل تو جانفزای عاشق
شماره ٥٣٨: عاشق که بود غلام معشوق
شماره ٥٣٩: ای که هستی بنور هستی طاق
شماره ٥٤٠: ای تو در لطف و نکوئی طاق
شماره ٥٤١: بوی گلزار هوست قصه عشق
شماره ٥٤٢: در جهان افگنده ای غوغای عشق
شماره ٥٤٣: تا به کی حسرت برم بر کشتگان زار عشق
شماره ٥٤٤: درد دل مرا نکند به دوای خلق
شماره ٥٤٥: شکر لله که شد عیان ره حق
شماره ٥٤٦: هی نیاری بر زبان جز حرف حق
شماره ٥٤٧: گذر کن ز بیغوله نام و ننگ
شماره ٥٤٨: پروردگارا بنده ام الملک لک و الحمد لک
شماره ٥٤٩: آفریننده جهان لبیک
شماره ٥٥٠: چه بنشینم چه برخیزم قعودی لک قیامی لک
شماره ٥٥١: وجودی لک شهودی لک ثبوتی لک ثباتی لک
شماره ٥٥٢: آن روی در نظر چو نداری ببار اشک
شماره ٥٥٣: کی بود دل زین چنین گردد خنک
شماره ٥٥٤: در دلم تا جای کرد از لطف آن رشگ ملک
شماره ٥٥٥: ای دهانت تنگ شکر لعل لب کان نمک
شماره ٥٥٦: میبرد غیرت ز حسن تو ملک
شماره ٥٥٧: یا املی و بغیتی لیس هوای فی سواک
شماره ٥٥٨: ارانی اراک و لست اراک
شماره ٥٥٩: الهی الهی فقیر اتاک
شماره ٥٦٠: ذاب قلبی من اشتیاق لقاک
شماره ٥٦١: بهوای تو می شویم هلاک
شماره ٥٦٢: دلم بحر و عشق تو در وی نهنگ
شماره ٥٦٣: عاشق و معشوق را راهی بود از دل بدل
شماره ٥٦٤: پرتو شمع رخت شد در وجودم مشتعل
شماره ٥٦٥: ای جمال هر جمیل و ای جمالت بی مثال
شماره ٥٦٦: ای فغان از هی هی و هیهای دل
شماره ٥٦٧: منزلگه یار است دل مأوای دلدارست دل
شماره ٥٦٨: نگاه ار کنی جان ستانی تغافل کنی دل
شماره ٥٦٩: گلزار رخت دیدم شد خار بچشمم گل
شماره ٥٧٠: صد شکر که عاقبت سرآمد غم دل
شماره ٥٧١: نشود کام بر دل ما رام
شماره ٥٧٢: بخوشی بگذریم از هر کام
شماره ٥٧٣: وقت آنست که جوینده اسرار شویم
شماره ٥٧٤: از دم صبح ازل با عشق یار و همدمیم
شماره ٥٧٥: گران شد بر دل من تن بیا تن گرد جان گردم
شماره ٥٧٦: دل از جورم گریزان شد بیا دنبال دل گردم
شماره ٥٧٧: چنان شدم که قبیح از حسن نمی دانم
شماره ٥٧٨: بسوی او نگرم کان ناز می بینم
شماره ٥٧٩: تا بعشق تو جان و دل بستم
شماره ٥٨٠: چون یار ما تو باشی ز اغیار فارغیم
شماره ٥٨١: از عشق یار خوشم از حسن یار هم
شماره ٥٨٢: در دم ز حد فزون شد و غم بیشمار هم
شماره ٥٨٣: خیز تا زین خاکدان بیرون رویم
شماره ٥٨٤: کبیره ایست که خود را گمان کنم هستم
شماره ٥٨٥: گه جلوه لاهوت دهد جام شرابم
شماره ٥٨٦: عشق تو کو تا که حرز جان کنم
شماره ٥٨٧: امروز دگر در سر سودای دگر دارم
شماره ٥٨٨: تا کی ز فراق تو نهم بر سر غم غم
شماره ٥٨٩: همه عمر بر ره تو رخ خود بخاک سودم
شماره ٥٩٠: خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
شماره ٥٩١: شبها حدیث زلف تو تکرار میکنم
شماره ٥٩٢: غم عشقت بحلاوت خورم و دلشادم
شماره ٥٩٣: دم بدم از تو غمی میرسد و من شادم
شماره ٥٩٤: اگر آهی کشم دریا بسوزم
شماره ٥٩٥: منم که شیفته زلف تو ببوی توام
شماره ٥٩٦: منم که ساخته دست ابتلای توام
شماره ٥٩٧: پیشتر ز افلاک شور عشق بر سر داشتم
شماره ٥٩٨: هر جمیلی که بدیدیم بدو یار شدیم
شماره ٥٩٩: هر جمالی که برافروخت خریدار شدیم
شماره ٦٠٠: ما را ره توفیق نمودند و بریدیم
شماره ٦٠١: اگر بدیم و گر نیک خاکسار توایم
شماره ٦٠٢: گر دل بعشق من دهی بهر تو دلداری کنم
شماره ٦٠٣: خدایا از بدم بگذر ببخشا جرم و عصیانم
شماره ٦٠٤: یاد یاران که کنند از دل و جان یاری هم
شماره ٦٠٥: بیائید یاران بهم دوست باشیم
شماره ٦٠٦: بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم
شماره ٦٠٧: بدوست حال دل سوگوار را چه نویسم
شماره ٦٠٨: از دور بر خرامش قدت ثنا کنم
شماره ٦٠٩: من واله جمال فروزان یک کسم
شماره ٦١٠: از آن ز صحبت یاران کشیده دامانم
شماره ٦١١: دل و جان منزل جانانه کردم
شماره ٦١٢: یک بوسه از آن دو لب گرفتم
شماره ٦١٣: بس جور کشیدیم در این ره که بریدیم
شماره ٦١٤: کنم اندیشه دنیا شود عقبا فراموشم
شماره ٦١٥: رعیتی است چو خاری بیا امیر شوم
شماره ٦١٦: تا من نشوم بیخود هشیار نمی باشم
شماره ٦١٧: ای خوش آن روزی که ما جان در ره جانان کنیم
شماره ٦١٨: گر شود روزی شبی کان ماه را مهمان کنیم
شماره ٦١٩: ای خدا عشقی که دل بر آتشش بریان کنیم
شماره ٦٢٠: عمر عزیز تا به کی صرف در آرزو کنم
شماره ٦٢١: باده بیار ساقیا تا که بمی وضو کنم
شماره ٦٢٢: از برکات حسن تو جذب مراد میکنم
شماره ٦٢٣: رسید از دوست پیغامی که مستانرا نظر کردم
شماره ٦٢٤: چون غمی زور آورد خود را بصحرا میکشم
شماره ٦٢٥: از معانی مغز بیرون میکشم
شماره ٦٢٦: از دلم بس ناله بیرون میکشم
شماره ٦٢٧: من ببوی خوش تو دلشادم
شماره ٦٢٨: من آن نیم که توانم ز تو جدا باشم
شماره ٦٢٩: بیابیا بسرم تا بپات جان بدهم
شماره ٦٣٠: من هماندم که با تو پیوستم
شماره ٦٣١: آنکه ز الطاف تو پیوست بهم
شماره ٦٣٢: ای ز الطاف تو شیرین کامم
شماره ٦٣٣: شهد لطفست گهی در کامم
شماره ٦٣٤: نگاهی کن که شیدای تو گردم
شماره ٦٣٥: دل میکنمت فدا و جان هم
شماره ٦٣٦: از بخت شکوه دارم و از دست یار هم
شماره ٦٣٧: ای خوشا وقت عاشق بدنام
شماره ٦٣٨: من تاب فراق تو ندارم
شماره ٦٣٩: پیوسته خسته غم یارم چه سان کنم
شماره ٦٤٠: فرمان نمیبرد این دل چه سان کنم
شماره ٦٤١: دردا که درین راه بسی رنج کشیدیم
شماره ٦٤٢: قلم گرفتم و گفتم مگر دعا بنویسم
شماره ٦٤٣: از سر کویت ای نگار میروم و نمیروم
شماره ٦٤٤: روز میگردد اگر رو مینمائی در شبم
شماره ٦٤٥: از می لعل لب و نوش دهانت مستم
شماره ٦٤٦: نه من امروز بدل نقش خیالت بستم
شماره ٦٤٧: در عهد تو ای عهد شکن توبه شکستم
شماره ٦٤٨: من آئین جدائی را نمیدانم نمیدانم
شماره ٦٤٩: صنمی ماه رو هوس دارم
شماره ٦٥٠: لبکی چون شکر هوس دارم
شماره ٦٥١: چشم خوش پر شعبده مست تو نازم
شماره ٦٥٢: روزها در طلبت می پویم
شماره ٦٥٣: بیاد منزل سلمی بر اطلال و دمن گردم
شماره ٦٥٤: تن دادم او را جان شدم جان دادمش جانان شدم
شماره ٦٥٥: طرفی نبستم زین جهان استغفر الله العظیم
شماره ٦٥٦: خویشتن را در هوا کردیم گم
شماره ٦٥٧: درین گلشن من بیدل ببوی یار میگردم
شماره ٦٥٨: من دیوانه گرد هر پری رخسار می گردم
شماره ٦٥٩: گر وصل خواهد دلبرم من بیخ هجران بشکنم
شماره ٦٦٠: من این زهد ریائی را نمیدانم نمیدانم
شماره ٦٦١: چشم بر هر چه گشادیم رخ خوب تو دیدیم
شماره ٦٦٢: در چهره مهرویان انوار تو می بینم
شماره ٦٦٣: حسن رخ مه رویان از روی تو می بینم
شماره ٦٦٤: ای جان مردم جانان مردم
شماره ٦٦٥: کو عشق کو سودای عشق تا در جهان غوغا نهم
شماره ٦٦٦: ما مستانیم بی می و جام
شماره ٦٦٧: کی آیدم می در نظر مست جمال ساقیم
شماره ٦٦٨: وه که جان یا تنم نمیدانم
شماره ٦٦٩: حسنش دریا و من سبویم
شماره ٦٧٠: ما دیده اشکبار داریم
شماره ٦٧١: شب تار است روز من بیا خورشید تابانم
شماره ٦٧٢: ما ز مافوق فلک در بحر و بر افتاده ایم
شماره ٦٧٣: ذره ذره ز آسیای آسمان افتاده ایم
شماره ٦٧٤: از حضور قدس جان را در سفر افکنده ایم
شماره ٦٧٥: چه میشود که مقیم در جناب تو باشم
شماره ٦٧٦: میل صحرا گر کنی من سینه را صحرا کنم
شماره ٦٧٧: من و عشق و مستی عشق بجز این هنر ندارم
شماره ٦٧٨: خوش آنکه بعشق تو گرفتار بمیرم
شماره ٦٧٩: تا آتش عشق رخت در جان و دل افروختیم
شماره ٦٨٠: بشست یار و زلف یار دربندم خوشا حالم
شماره ٦٨١: نبود این تنگنا جای خوشی در غم فرو رفتم
شماره ٦٨٢: بکوی یار بی پروا گذشتیم
شماره ٦٨٣: فخر دو عالمیم و گدای تو آمدیم
شماره ٦٨٤: از غیب عدم رخت به هستی چو کشیدیم
شماره ٦٨٥: الا یا ایها الساقی بده جامی که مخمورم
شماره ٦٨٦: بیا ای اشک خونین تا که بر بخت زبون گریم
شماره ٦٨٧: هر رنج که میرسد بجانم
شماره ٦٨٨: ای دل بیا که تا بخدا التجا کنیم
شماره ٦٨٩: ای دل بیا که بر در میخانه جا کنیم
شماره ٦٩٠: کی باشد از جهان بدن سوی جان رویم
شماره ٦٩١: زین جهان پست بالا میروم
شماره ٦٩٢: رفتیم ازین دیار رفتیم
شماره ٦٩٣: در دل توئی در جان توئی ای مونس دیرینه ام
شماره ٦٩٤: آنکه کارش با دلست و نیست او را دل منم
شماره ٦٩٥: آمده ام بدین جهان تا که ز نی شکر برم
شماره ٦٩٦: بینم چو جمال یار مدهوش شوم
شماره ٦٩٧: مرا هر چند رانی دیگر آیم
شماره ٦٩٨: میدمد هر دم خیالت روحی اندر قالبم
شماره ٦٩٩: از شراب عشق مستی میکنم
شماره ٧٠٠: با خیالت شور و مستی میکنم
شماره ٧٠١: ما سرمستان مست مستیم
شماره ٧٠٢: باده در باده مست چون نشوم
شماره ٧٠٣: چو دل در عشق می بستم ز خود خود را رها کردم
شماره ٧٠٤: ناله با اثر هوس دارم
شماره ٧٠٥: میتوانم ز آب دیده دشت را دریا کنم
شماره ٧٠٦: ز تو ای گشاد دلها همه کار بسته دارم
شماره ٧٠٧: زهر قهر ار تو کنی در جامم
شماره ٧٠٨: از بوی می عشق برنگ آمده ام
شماره ٧٠٩: از کش مکش خرد بتنگ آمده ام
شماره ٧١٠: بیا ساقی بده آن آب گلگون
شماره ٧١١: بدرد عشق بیدرمان دوای درد من میکن
شماره ٧١٢: دل و جان و سینه سازم هدف خدنگ او من
شماره ٧١٣: گرد جهان گردیده من چون روی تو نادیده من
شماره ٧١٤: تیغ کشی گاه به آهنگ من
شماره ٧١٥: یک نگاه از تو و در باختن جان از من
شماره ٧١٦: زنهار مکن ای جان این درد مرا درمان
شماره ٧١٧: از سر وحدت دم زدم هذا جنون العاشقین
شماره ٧١٨: شور دریای حقایق ز آب چشم ما ببین
شماره ٧١٩: بهار آمد بهار آمد بهار طلعت جانان
شماره ٧٢٠: بهار آمد بهار آمد چمن شد پر گل و ریحان
شماره ٧٢١: ای دوای درد بی درمان من
شماره ٧٢٢: میزنم بر صف اغیار جنونست جنون
شماره ٧٢٣: ای خدا این درد را درمان مکن
شماره ٧٢٤: تنم از خاک شد پیدا شود در خاک هم پنهان
شماره ٧٢٥: نخست آید بدل پیک شنیدن
شماره ٧٢٦: جانب دوست میکشد عشق مرا که همچنین
شماره ٧٢٧: سوختم از جفات من حق وفا که همچنین
شماره ٧٢٨: چشم جان را ضیاست این دیوان
شماره ٧٢٩: بنثر اگر چه توان گوهر سخن گفتن
شماره ٧٣٠: هر که میخواهد سخن گستر بود در انجمن
شماره ٧٣١: بکفافی دلا قناعت کن
شماره ٧٣٢: ذره درد بر آن مایه درمان بردن
شماره ٧٣٣: الهی ز عصیان مرا پاک کن
شماره ٧٣٤: خدایا مرا از من آزاد کن
شماره ٧٣٥: از هوس بگذر و دل پاک از آلایش کن
شماره ٧٣٦: در ره دانش بفکر تا بتوان گام زن
شماره ٧٣٧: سوی ما آ که نباشد سفری بهتر ازین
شماره ٧٣٨: با دل من جلوه گلزار میگوید سخن
شماره ٧٣٩: با دلم گلزار می گوید سخن
شماره ٧٤٠: بلبل از گلزار میگوید سخن
شماره ٧٤١: عشقم فزون کن عقلم جنون کن
شماره ٧٤٢: جان ز من مستان دل ببر خون کن
شماره ٧٤٣: بیابیا که نمانده است صبر در دل من
شماره ٧٤٤: چاره ها رفت ز دست دل بیچاره من
شماره ٧٤٥: بر در تو من رو بخاک عجز ناله میکنم کای اله من
شماره ٧٤٦: برون از چار و نه در چار و نه پیداست یار من
شماره ٧٤٧: ای برون از سرای کون و مکان
شماره ٧٤٨: نیست چو من واپسی در همه واپسان
شماره ٧٤٩: گاه شود جلوه گر مهر رخش در کسان
شماره ٧٥٠: تا نگوئی هست آسان عشق را رهبر شدن
شماره ٧٥١: تیره شد در چشمم از دنیا بدر باید شدن
شماره ٧٥٢: در جهان افکنده ای غوغای حسن
شماره ٧٥٣: باغ روی تو روضه رضوان
شماره ٧٥٤: چه شد گر کفر زلفت شد بلای دین
شماره ٧٥٥: زآن دهان حرفی فکندی در میان
شماره ٧٥٦: بنشین سرو روانم بنشین
شماره ٧٥٧: در سرم عشق تو ای یار همانست همان
شماره ٧٥٨: از وفا نام شنیدیم همین است همین
شماره ٧٥٩: ای بت خوش لقا بیا چشم نزار من به بین
شماره ٧٦٠: دلی داشتم رفت از دست من
شماره ٧٦١: بغم خویش دل ما خوش کن
شماره ٧٦٢: ای باد صبا سلام یاران برسان
شماره ٧٦٣: یکدمک پیش ما بیا بنشین
شماره ٧٦٤: ای فتنها انگیخته آخر چه آشوبست این
شماره ٧٦٥: رنجیده از من میگذشت گفتم چه کردم جان من
شماره ٧٦٦: چه با من میکند یاران ببینید آن نگار من
شماره ٧٦٧: در کف پیاله دوش درآمد نگار من
شماره ٧٦٨: یکره ز خانه مست برا ای نگار من
شماره ٧٦٩: غم عشقت فزون شد چون کنم چون
شماره ٧٧٠: غمش غمی نه که از دل بدر توان کردن
شماره ٧٧١: ای که هم دردی و هم درمان من
شماره ٧٧٢: ای جان و ای جانان من رحمی بکن بر جان من
شماره ٧٧٣: ای عمر من ای جان من ای جان و ای جانان من
شماره ٧٧٤: نوش من نیش مکن دورم از خویش مکن
شماره ٧٧٥: باز آی جان من و جانان من
شماره ٧٧٦: مستانه برا گوشه چشمی سوی ما کن
شماره ٧٧٧: بیا بمیکده تأثیر را تماشا کن
شماره ٧٧٨: گذر کن ای صبا در کوی جانان
شماره ٧٧٩: غم پنهان سمر شد چون کنم چون
شماره ٧٨٠: بود بدتر ز هر زهری مزیدن
شماره ٧٨١: بر دل تنگ ما فضای جهان
شماره ٧٨٢: در حریم قدس جان را نیست بار از ننگ تن
شماره ٧٨٣: در دل هر ذره مهر جان ما دارد وطن
شماره ٧٨٤: از دست من گرفت هوا اختیار من
شماره ٧٨٥: مهرت بجان بهار دل داغدار من
شماره ٧٨٦: تا چند بر باطل نهی ایدل مدار خویشتن
شماره ٧٨٧: منگر تو در روی بتان بهر هوای خویشتن
شماره ٧٨٨: آرامت از تن میرود زین شاهدان سیمتن
شماره ٧٨٩: ای که داری هوس طلعت جانان دیدن
شماره ٧٩٠: رأی فرزانه چو باشد رخ خوبان دیدن
شماره ٧٩١: نه چشم آنکه برویش نظر توان کردن
شماره ٧٩٢: دلا برخیز و پائی بر بساط خودنمائی زن
شماره ٧٩٣: ای که درد مرا توئی درمان
شماره ٧٩٤: هجران جانان تا بچند آن یار کو آن یار کو
شماره ٧٩٥: ای عاقلان دیوانه ام زنجیر زلف یار کو
شماره ٧٩٦: دم بدمش به بین ببین تازه بتازه نو بنو
شماره ٧٩٧: خبری ای صبا ز یار بگو
شماره ٧٩٨: ای صبا با یار سنگین دل بگو
شماره ٧٩٩: جان من سخت دلربائی تو
شماره ٨٠٠: بر من نیستی کجائی تو