شماره ٢٠٤: این جهان بی بقا هیچست هیچ
این جهان بی بقا هیچست هیچ
هر چه میگردد فنا هیچست هیچ
گر جهانرا سر بسر بگرفته
چون نمیماند بجا هیچست هیچ
شد مرا یک نکته از غیب آشکار
در دو عالم جز خدا هیچست هیچ
گرنه سر در راه عشق او رود
آن سر کمتر ز پا هیچست هیچ
گرنه صرف طاعت و خدمت شود
حاصل این عمرها هیچست هیچ
گرنه سوزد جان و دل در عشق او
در تن این افسردها هیچست هیچ
دل بعشق گلرخان ای دل مده
مهر یار بی وفا هیچست هیچ
صحبت بیگانگان بیگانگیست
جز ندیم آشنا هیچست هیچ
گر سخن گوئی دگر از حق بگو
(فیض) جز حرف خدا هیچست هیچ