شماره ٢٩٩: زنده دل از چه رو بدن عالم نور میرود
زنده دل از چه رو بدن عالم نور میرود
جاهل مرده دل ز گور هم سوی گور میرود
طالب نشأه بقا سوی خدا روان شود
بسته نشأه فنا سوی ثبور میرود
هر که درین سرا بدید نشأه آخرت، بدید
در ره او ز پیش و پس رایت نور میرود
وآنکه ز نشأه دگر کور بود درین سرا
چون برود ازین سرا هم کر و کور میرود
هر که ز تقویش لباس افسر علم بر سرش
وانکه بمعصیت تنید ناقص و عور میرود
هر که ز کینه و حسد آتش خشم برفروخت
او ز تنور آتشی سوی تنور می رود
سوی بهشت میرود هر که باختیار مرد
قعر جحیم جا کند آنکه بزور میرود
هر که بخشم مبتلا راست چو مار می شود
وآنکه اسیر حرص شد خوار چو مور میرود
غفلت (فیض) بین که چون غره گفتگو شده
ماتم خود گذاشته در پی سور میرود