شماره ٤٧٦: ای نگاه خفته ات صیاد کس
ای نگاه خفته ات صیاد کس
غمزه مستانه ات جلاد کس
باد ویران از غمت دلهای ما
ای خراب توبه از آباد کس
کم مباد از عاشقان بی داد تو
ای فدای جور و ظلمت داد کس
ای که هم شادی ز تو هم غم ز تو
شاد میکن خاطر ناشاد کس
ای ز تو بر عشقان بیدادها
غیر بیداد تو ندهد داد کس
کی رسی هرگز بفریاد کسی
یا رسد هرگز بتو فریاد کس
ای که در یاری کسان را روز و شب
هیچ میآری تو هرگز یاد کس
(فیض) از بیداد تو شد دادخواه
کی دهد بیداد خوبان داد کس