شماره ٥١١: اهل دنیا را ز جان کندن چه حظ
اهل دنیا را ز جان کندن چه حظ
از عنای جان و برنج تن چه حظ
مرگ را نشناختن تا وقت مرگ
غافلان را از چنین مردن چه حظ
سعی کردن بهر دنیا روز و شب
ناگهانی مردن و ماندن چه حظ
خواجه را از جمع کردنها چسود
تخم حسرت در جهان کشتن چه حظ
عاقلان را از مراعات رسوم
جز مشقتهای جان و تن چه حظ
اهل عزت را ز عز و سروری
جز مراعات گران کردن چه حظ
کار عقبا را پس افکندن چه سود
فوت کردن وقت تا رفتن چه حظ
زینت دنیا ندارد چون بقا
عاقلان را دل در آن بستن چه حظ
(فیض) را زین پندهای بیهده
گفتن و بنوشتن و خواندن چه حظ