شماره ٥٤٩: آفریننده جهان لبیک
آفریننده جهان لبیک
هر چه گوئی کنم بجان لبیک
سر فرمان نهاده ام پیشت
امر فرما مرا بخوان لبیک
گر بیا عبدیم خطاب کنی
تا ابد گویمت بجان لبیک
گر ندائی کنی مرا پنهان
من هویدا کنم عیان لبیک
گر بمیرانیم دمی صد بار
گویم ار خوانیم بجان لبیک
چون شود خاک ذره ذره تنم
شنوی از گلم همان لبیک
در قیامت چو خوانیم گوبد
موبمویم یکان یکان لبیک
هر که خواند ز روی صدق ترا
آیدش فاش ز آسمان لبیک
هر که ده بار گویدت یارب
گوئی اندر دلش نهان لبیک
گر بود عارف او برد ذوقی
ورنه گردد ذخیره آن لبیک
چو خوشست ای خدای روزی کن
از تو در سر عاشقان لبیک
عاشقم کن بده خطاب و جواب
تا برد (فیض) ذوق آن لبیک