شماره ٧٩٢: دلا برخیز و پائی بر بساط خودنمائی زن
دلا برخیز و پائی بر بساط خودنمائی زن
برندی سر برار آتش درین زهد ریائی زن
درآ در حلقه مستان و درکش یکدو پیمانه
بمستی ترک هستی کن دم از فرمانروائی زن
کمر بر بند در خدمت چو نی از خویش خالی شو
ز بی برگی بجو برگ و نوای بی نوائی زن
اسیر نفس بودن در خراب آباد تن تا کی
قدم در عالم جان نه در از خود رهائی زن
بخلوتخانه وحدت درا از خویش یکتا شو
بسوز این خرقه یا چاکی برین دلق دوتائی زن
زره گم گشتن اندر ظلمت آباد هوس تا چند
براه آی آتش اندر آرزوهای هوائی زن
بیفکن آنچه در سر داری و پای اندرین ره نه
گدائی کن درین درگاه و کوس پادشائی زن
بمردی وارهان خود را ازین بیگانگان بگسل
بشهر آشنائی آ صلای آشنائی زن
ز پا افتاده ای در راه وصل دوست خیز ای (فیض)
دو دست استعانت در جناب کبریائی زن