ز جام ساقی باقی چو خورده ای تو دلا
            که لحظه لحظه برآری ز عربده عللا
         
        
            مگر ز زهره شنیدی دلا به وقت صبوح
            که بزم خاص نهادم صلای عیش صلا
         
        
            بلا درست بلایش بنوش و در می بار
            چه می گریزی آخر گریز توست بلا
         
        
            پیاله بر کف زاهد ز خلق باکش نیست
            میان خلق نشستست در خلأست خلأ
         
        
            زهی پیاله که در چشم سر همی ناید
            ز دست ساقی معنی تو هم بنوش هلا