بزن آن پرده دوشین که من امروز خموشم
            ز تف آتش عشقت من دلسوز خموشم
         
        
            منم آن باز که مستم ز کله بسته شدستم
            ز کله چشم فرازم ز کله دوز خموشم
         
        
            ز نگار خوش پنهان ز یکی آتش پنهان
            چو دل افروخته گشتم ز دلفروز خموشم
         
        
            چو بدیدم که دهانم شد غماز نهانم
            سخن فاش چه گویم که ز مرموز خموشم
         
        
            به ره عشق خیالش چو قلاووز من آمد
            ز رهش گویم لیکن ز قلاووز خموشم
         
        
            ز غم افروخته گشتم به غم آموخته گشتم
            ز غم ار ناله برآرم ز غم آموز خموشم