در کوی کی می گردی ای خواجه چه می خواهی
            پابسته شدی چون من زان دلبر خرگاهی
         
        
            گر بسته شدی از وی رسته ز همه بندی
            نی خدمت کس خواهی نی خسروی و شاهی
         
        
            شد خدمت تو دستان چون خدمت سرمستان
            در آب سجود آری بی مسئله چو ماهی
         
        
            چون مست و خراب آمد سجده گهش آب آمد
            فارغ ز ثواب آمد فرد از ره و بیراهی
         
        
            کو ره چو در این آبی کو سجده چو محرابی
            نی ظالم و نی تایب نی ذاکر و نی ساهی