غزلیات - قسمت چهارم
- شماره ١: طوبی لمن آواه سر فؤاده
- شماره ٢: فدیتتک یا ستی الناسیه
- شماره ٣: گر باغ از او واقف بدی از شاخ تر خون آمدی
- شماره ٤: فصل بهاران شد ببین بستان پر از حور و پری
- شماره ٥: ای در طواف ماه تو ماه و سپهر مشتری
- شماره ٦: ای آن که بر اسب بقا از دیر فانی می روی
- شماره ٧: این عشق گردان کو به کو بر سر نهاده طبله ای
- شماره ٨: ای رونق هر گلشنی وی روزن هر خانه ای
- شماره ٩: ای آنک اندر باغ جان آلاجقی برساختی
- شماره ١٠: از دار ملک لم یزل ای شاه سلطان آمدی
- شماره ١١: من دوش دیدم سر دل اندر جمال دلبری
- شماره ١٢: ای یار اگر نیکو کنی اقبال خود صدتو کنی
- شماره ١٣: ای یوسف خوش نام هی در ره میا بی همرهی
- شماره ١٤: دزدید جمله رخت ما لولی و لولی زاده ای
- شماره ١٥: دامن کشانم می کشد در بتکده عیاره ای
- شماره ١٦: ای آفتاب سرکشان با کهکشان آمیختی
- شماره ١٧: آخر مراعاتی بکن مر بی دلان را ساعتی
- شماره ١٨: بانکی عجب از آسمان در می رسد هر ساعتی
- شماره ١٩: ای تو ملول از کار من من تشنه تر هر ساعتی
- شماره ٢٠: چون درشوی در باغ دل مانند گل خوش بو شوی
- شماره ٢١: از بامدادان ساغری پر کرد خوش خماره ای
- شماره ٢٢: ای شهسوار خاص بک کز عالم جان تاختی
- شماره ٢٣: یک ساعت ار دو قبلکی از عقل و جان برخاستی
- شماره ٢٤: ای داده جان را لطف تو خوشتر ز مستی حالتی
- شماره ٢٥: من پیش از این می خواستم گفتار خود را مشتری
- شماره ٢٦: در دل خیالش زان بود تا تو به هر سو ننگری
- شماره ٢٧: دریوزه ای دارم ز تو در اقتضای آشتی
- شماره ٢٨: ای دل نگویی چون شدی ور عشق روزافزون شدی
- شماره ٢٩: بویی ز گردون می رسد با پرسش و دلداریی
- شماره ٣٠: عیش جهان پیسه بود گاه خوشی گاه بدی
- شماره ٣١: برگذری درنگری جز دل خوبان نبری
- شماره ٣٢: هم نظری هم خبری هم قران را قمری
- شماره ٣٣: ای دل سرگشته شده در طلب یاوه روی
- شماره ٣٤: سنگ مزن بر طرف کارگه شیشه گری
- شماره ٣٥: عارف گوینده اگر تا سحر صبر کنی
- شماره ٣٦: تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
- شماره ٣٧: چون دل من جست ز تن بازنگشتی چه شدی
- شماره ٣٨: طوطی و طوطی بچه ای قند به صد ناز خوری
- شماره ٣٩: آه چه دیوانه شدم در طلب سلسله ای
- شماره ٤٠: هر طربی که در جهان گشت ندیم کهتری
- شماره ٤١: آمده ای که راز من بر همگان بیان کنی
- شماره ٤٢: ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیاده ای
- شماره ٤٣: کعبه طواف می کند بر سر کوی یک بتی
- شماره ٤٤: نیست بجز دوام جان ز اهل دلان روایتی
- شماره ٤٥: آه خجسته ساعتی که صنما به من رسی
- شماره ٤٦: جان به فدای عاشقان خوش هوسی است عاشقی
- شماره ٤٧: سوخت یکی جهان به غم آتش غم پدید نی
- شماره ٤٨: چشم تو خواب می رود یا که تو ناز می کنی
- شماره ٤٩: آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تویی
- شماره ٥٠: ریگ ز آب سیر شد من نشدم زهی زهی
- شماره ٥١: باز ترش شدی مگر یار دگر گزیده ای
- شماره ٥٢: هین که خروس بانگ زد وقت صبوح یافتی
- شماره ٥٣: سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی
- شماره ٥٤: باز چه شد تو را دلا باز چه مکر اندری
- شماره ٥٥: پیش از آنک از عدم کرد وجودها سری
- شماره ٥٦: ای دل بی قرار من راست بگو چه گوهری
- شماره ٥٧: با همگان فضولکی چون که به ما ملولکی
- شماره ٥٨: ای که لب تو چون شکر هان که قرابه نشکنی
- شماره ٥٩: تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
- شماره ٦٠: خواجه اگر تو همچو ما بیخود و شوخ و مستی
- شماره ٦١: یاور من تویی بکن بهر خدای یاریی
- شماره ٦٢: ای زده مطرب غمت در دل ما ترانه ای
- شماره ٦٣: هست به خطه عدم شور و غبار و غارتی
- شماره ٦٤: ای که غریب آتشی در دل و جان ما زدی
- شماره ٦٥: گر ز تو بوسه ای خرد صد مه و مهر و مشتری
- شماره ٦٦: ساقی جان فزای من بهر خدا ز کوثری
- شماره ٦٧: جمع مکن تو برف را بر خود تا که نفسری
- شماره ٦٨: هر بشری که صاف شد در دو جهان ورا دلی
- شماره ٦٩: رو بنمودی به تو گر همگی نه جانمی
- شماره ٧٠: زرگر آفتاب را بسته گاز می کنی
- شماره ٧١: آنک بخورد دم به دم سنگ جفای صدمنی
- شماره ٧٢: خواجه ترش مرا بگو سرکه به چند می دهی
- شماره ٧٣: صبح چو آفتاب زد رایت روشناییی
- شماره ٧٤: مرا سودای آن دلبر ز دانایی و قرایی
- شماره ٧٥: مسلمانان مسلمانان مرا ترکی است یغمایی
- شماره ٧٦: چه افسردی در آن گوشه چرا تو هم نمی گردی
- شماره ٧٧: گرم سیم و درم بودی مرا مونس چه کم بودی
- شماره ٧٨: امیر دل همی گوید تو را گر تو دلی داری
- شماره ٧٩: چو سرمست منی ای جان ز خیر و شر چه اندیشی
- شماره ٨٠: اگر زهر است اگر شکر چه شیرین است بی خویشی
- شماره ٨١: چو بی گه آمدی باری درآ مردانه ای ساقی
- شماره ٨٢: مبارک باشد آن رو را بدیدن بامدادانی
- شماره ٨٣: بیامد عید ای ساقی عنایت را نمی دانی
- شماره ٨٤: مرا آن دلبر پنهان همی گوید به پنهانی
- شماره ٨٥: بر دیوانگان امروز آمد شاه پنهانی
- شماره ٨٦: مرا پرسید آن سلطان به نرمی و سخن خایی
- شماره ٨٧: به باغ و چشمه حیوان چرا این چشم نگشایی
- شماره ٨٨: رها کن ماجرا ای جان فروکن سر ز بالایی
- شماره ٨٩: بیا ای عارف مطرب چه باشد گر ز خوش خویی
- شماره ٩٠: درآمد در میان شهر آدم زفت سیلابی
- شماره ٩١: یکی گنجی پدید آمد در آن دکان زرکوبی
- شماره ٩٢: اگر الطاف شمس الدین بدیده برفتادستی
- شماره ٩٣: ز رنگ روی شمس الدین گرم خود بو و رنگستی
- شماره ٩٤: اگر امروز دلدارم کند چون دوش بدمستی
- شماره ٩٥: غلام پاسبانانم که یارم پاسبانستی
- شماره ٩٦: گر آبت بر جگر بودی دل تو پس چه کاره ستی
- شماره ٩٧: اگر یار مرا از من غم و سودا نبایستی
- شماره ٩٨: دل پردرد من امشب بنوشیده ست یک دردی
- شماره ٩٩: دل آتش پرست من که در آتش چو گوگردی
- شماره ١٠٠: اگر آب و گل ما را چو جان و دل پری بودی
- شماره ١٠١: اگر گل های رخسارش از آن گلشن بخندیدی
- شماره ١٠٢: نکو بنگر به روی من نه آنم من که هر باری
- شماره ١٠٣: بنامیزد نگویم من که تو آنی که هر باری
- شماره ١٠٤: مروت نیست در سرها که اندازند دستاری
- شماره ١٠٥: ایا نزدیک جان و دل چنین دوری روا داری
- شماره ١٠٦: دلم همچون قلم آمد در انگشتان دلداری
- شماره ١٠٧: چو سرمست منی ای جان ز درد سر چه غم داری
- شماره ١٠٨: کی افسون خواند در گوشت که ابرو پرگره داری
- شماره ١٠٩: برآ بر بام ای عارف بکن هر نیم شب زاری
- شماره ١١٠: مها یک دم رعیت شو مرا شه دان و سالاری
- شماره ١١١: هر آن بیمار مسکین را که از حد رفت بیماری
- شماره ١١٢: مثال باز رنجورم زمین بر من ز بیماری
- شماره ١١٣: مگر دانید با دلبر به حق صحبت و یاری
- شماره ١١٤: حجاب از چشم بگشایی که سبحان الذی اسری
- شماره ١١٥: یکی طوطی مژده آور یکی مرغی خوش آوازی
- شماره ١١٦: چو شیر و انگبین جانا چه باشد گر درآمیزی
- شماره ١١٧: الا ای جان جان جان چو می بینی چه می پرسی
- شماره ١١٨: بتاب ای ماه بر یارم بگو یارا اغا پوسی
- شماره ١١٩: بیا ای شاه خودکامه نشین بر تخت خودکامی
- شماره ١٢٠: شنیدم کاشتری گم شد ز کردی در بیابانی
- شماره ١٢١: مگر مستی نمی دانی که چون زنجیر جنبانی
- شماره ١٢٢: سحرگه گفتم آن مه را که ای من جسم و تو جانی
- شماره ١٢٣: شدم از دست یک باره ز دست عشق تا دانی
- شماره ١٢٤: تو استظهار آن داری که رو از ما بگردانی
- شماره ١٢٥: چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی
- شماره ١٢٦: یکی دودی پدید آمد سحرگاهی به هامونی
- شماره ١٢٧: دلی یا دیده عقلی تو یا نور خدابینی
- شماره ١٢٨: کجا باشد دورویان را میان عاشقان جایی
- شماره ١٢٩: کجا شد عهد و پیمانی که می کردی نمی گویی
- شماره ١٣٠: اگر بی من خوشی یارا به صد دامم چه می بندی
- شماره ١٣١: چرا چون ای حیات جان در این عالم وطن داری
- شماره ١٣٢: زهی چشم مرا حاصل شده آیین خون ریزی
- شماره ١٣٣: هر آن چشمی که گریان است در عشق دلارامی
- شماره ١٣٤: الا ای نقش روحانی چرا از ما گریزانی
- شماره ١٣٥: الا ای یوسف مصری از این دریای ظلمانی
- شماره ١٣٦: الا ای جان قدس آخر به سوی من نمی آیی
- شماره ١٣٧: مسلمانان مسلمانان مرا جانی است سودایی
- شماره ١٣٨: یکی فرهنگ دیگر نو برآر ای اصل دانایی
- شماره ١٣٩: من پای همی کوبم ای جان و جهان دستی
- شماره ١٤٠: گر عشق بزد راهم ور عقل شد از مستی
- شماره ١٤١: ای دوست ز شهر ما ناگه به سفر رفتی
- شماره ١٤٢: آورد طبیب جان یک طبله ره آوردی
- شماره ١٤٣: افتاد دل و جانم در فتنه طراری
- شماره ١٤٤: یک حمله و یک حمله کآمد شب و تاریکی
- شماره ١٤٥: آن زلف مسلسل را گر دام کنی حالی
- شماره ١٤٦: پنهان به میان ما می گردد سلطانی
- شماره ١٤٧: ای شاه مسلمانان وی جان مسلمانی
- شماره ١٤٨: جانا به غریبستان چندین به چه می مانی
- شماره ١٤٩: در پرده خاک ای جان عیشی است به پنهانی
- شماره ١٥٠: از آتش ناپیدا دارم دل بریانی
- شماره ١٥١: هر لحظه یکی صورت می بینی و زادن نی
- شماره ١٥٢: ای خواجه سلام علیک از زحمت ما چونی
- شماره ١٥٣: همرنگ جماعت شو تا لذت جان بینی
- شماره ١٥٤: ای بود تو از کی نی وی ملک تو تا کی نی
- شماره ١٥٥: با هر کی تو درسازی می دانک نیاسایی
- شماره ١٥٦: ای خیره نظر در جو پیش آ و بخور آبی
- شماره ١٥٧: ای سوخته یوسف در آتش یعقوبی
- شماره ١٥٨: خواهم که روم زین جا پایم بگرفتستی
- شماره ١٥٩: آمد مه ما مستی دستی فلکا دستی
- شماره ١٦٠: ماییم در این گوشه پنهان شده از مستی
- شماره ١٦١: گر نرگس خون خوارش دربند امانستی
- شماره ١٦٢: گر هیچ نگارینم بر خلق عیانستی
- شماره ١٦٣: ای ساکن جان من آخر به کجا رفتی
- شماره ١٦٤: ای یار غلط کردی با یار دگر رفتی
- شماره ١٦٥: نه چرخ زمرد را محبوس هوا کردی
- شماره ١٦٦: ای پرده در پرده بنگر که چه ها کردی
- شماره ١٦٧: ای پرده در پرده بنگر که چه ها کردی
- شماره ١٦٨: ای صورت روحانی امروز چه آوردی
- شماره ١٦٩: گر شمس و قمر خواهی نک شمس و قمر باری
- شماره ١٧٠: از مرگ چه اندیشی چون جان بقا داری
- شماره ١٧١: امشب پریان را من تا روز به دلداری
- شماره ١٧٢: نظاره چه می آیی در حلقه بیداری
- شماره ١٧٣: گر روی بگردانی تو پشت قوی داری
- شماره ١٧٤: ای جان و جهان آخر از روی نکوکاری
- شماره ١٧٥: ای بر سر بازارت صد خرقه به زناری
- شماره ١٧٦: گفتم که بجست آن مه از خانه چو عیاری
- شماره ١٧٧: ای بر سر هر سنگی از لعل لبت نوری
- شماره ١٧٨: ای دشمن عقل من وی داروی بی هوشی
- شماره ١٧٩: ای بر سر و پا گشته داری سر حیرانی
- شماره ١٨٠: آن چهره و پیشانی شد قبله حیرانی
- شماره ١٨١: ای باغ همی دانی کز باد کی رقصانی
- شماره ١٨٢: مانده شدم از گفتن تا تو بر ما مانی
- شماره ١٨٣: آن ماه همی تابد بر چرخ و زمین یا نی
- شماره ١٨٤: افند کلیمیرا از زحمت ما چونی
- شماره ١٨٥: در عشق کجا باشد مانند تو عشقینی
- شماره ١٨٦: چون بسته کنی راهی آخر بشنو آهی
- شماره ١٨٧: جانا تو بگو رمزی از آتش همراهی
- شماره ١٨٨: در کوی کی می گردی ای خواجه چه می خواهی
- شماره ١٨٩: ای شادی آن روزی کز راه تو بازآیی
- شماره ١٩٠: ما می نرویم ای جان زین خانه دگر جایی
- شماره ١٩١: هم پهلوی خم سر نه ای خواجه هرجایی
- شماره ١٩٢: من نیت آن کردم تا باشم سودایی
- شماره ١٩٣: عیسی چو تویی جانا ای دولت ترسایی
- شماره ١٩٤: جانا نظری فرما چون جان نظرهایی
- شماره ١٩٥: گل گفت مرا نرمی از خار چه می جویی
- شماره ١٩٦: ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی
- شماره ١٩٧: از هر چه ترنجیدی با دل تو بگو حالی
- شماره ١٩٨: ای خواجه تو چه مرغی نامت چه چرا شایی
- شماره ١٩٩: ما گوش شماییم شما تن زده تا کی
- شماره ٢٠٠: برخیز که جان است و جهان است و جوانی
- شماره ٢٠١: گر علم خرابات تو را همنفسستی
- شماره ٢٠٢: ای دل تو در این غارت و تاراج چه دیدی
- شماره ٢٠٣: عاشق شو و عاشق شو بگذار زحیری
- شماره ٢٠٤: هر روز بگه ای شه دلدار درآیی
- شماره ٢٠٥: ای ماه اگر باز بر این شکل بتابی
- شماره ٢٠٦: یا ساقی شرف بشراباتک زندی
- شماره ٢٠٧: تو دوش رهیدی و شب دوش رهیدی
- شماره ٢٠٨: ای جان گذرکرده از این گنبد ناری
- شماره ٢٠٩: در خانه خود یافتم از شاه نشانی
- شماره ٢١٠: امروز در این شهر نفیر است و فغانی
- شماره ٢١١: امروز سماع است و مدام است و سقایی
- شماره ٢١٢: ای مونس ما خواجه ابوبکر ربابی
- شماره ٢١٣: امروز سماع است و شراب است و صراحی
- شماره ٢١٤: ای آنک به دل ها ز حسد خار خلیدی
- شماره ٢١٥: برخیز که صبح است و صبوح است و سکاری
- شماره ٢١٦: مگریز ز آتش که چنین خام بمانی
- شماره ٢١٧: گیرم که نبینی رخ آن دختر چینی
- شماره ٢١٨: زان جای بیا خواجه بدین جای نه جایی
- شماره ٢١٩: ای شاه تو ترکی عجمی وار چرایی
- شماره ٢٢٠: یک روز مرا بر لب خود میر نکردی
- شماره ٢٢١: بخوردم از کف دلبر شرابی
- شماره ٢٢٢: چه باشد گر چو عقل و جان نخسبی
- شماره ٢٢٣: دلا چون واقف اسرار گشتی
- شماره ٢٢٤: دریغا کز میان ای یار رفتی
- شماره ٢٢٥: منم فانی و غرقه در ثبوتی
- شماره ٢٢٦: تو آن ماهی که در گردون نگنجی
- شماره ٢٢٧: کریما تو گلی یا جمله قندی
- شماره ٢٢٨: نگارا تو در اندیشه درازی
- شماره ٢٢٩: گر این سلطان ما را بنده باشی
- شماره ٢٣٠: ببین این فتح ز استفتاح تا کی
- شماره ٢٣١: تو نقشی نقش بندان را چه دانی
- شماره ٢٣٢: نه آتش های ما را ترجمانی
- شماره ٢٣٣: دلا تا نازکی و نازنینی
- شماره ٢٣٤: اگر درد مرا درمان فرستی
- شماره ٢٣٥: کسی کو را بود در طبع سستی
- شماره ٢٣٦: چرا ز اندیشه ای بیچاره گشتی
- شماره ٢٣٧: کجا شد عهد و پیمانی که کردی
- شماره ٢٣٨: دلا رو رو همان خون شو که بودی
- شماره ٢٣٩: مرا چون ناف بر مستی بریدی
- شماره ٢٤٠: از این تنگین قفص جانا پریدی
- شماره ٢٤١: صلا ای صوفیان کامروز باری
- شماره ٢٤٢: به تن این جا به باطن در چه کاری
- شماره ٢٤٣: مبارک باد بر ما این عروسی
- شماره ٢٤٤: خبر واده کز این دنیای فانی
- شماره ٢٤٥: برفتیم ای عقیق لامکانی
- شماره ٢٤٦: خوشی آخر بگو ای یار چونی
- شماره ٢٤٧: بر من نیستی یارا کجایی
- شماره ٢٤٨: دلا در روزه مهمان خدایی
- شماره ٢٤٩: سؤالی دارم ای خواجه خدایی
- شماره ٢٥٠: هلا ای آب حیوان از نوایی
- شماره ٢٥١: بیاموز از پیمبر کیمیایی
- شماره ٢٥٢: سبک بنواز ای مطرب ربایی
- شماره ٢٥٣: سلام علیک ای مقصود هستی
- شماره ٢٥٤: اگر خورشید جاویدان نگشتی
- شماره ٢٥٥: ز ما برگشتی و با گل فتادی
- شماره ٢٥٦: چنین باشد چنین گوید منادی
- شماره ٢٥٧: کجا شد عهد و پیمان را چه کردی
- شماره ٢٥٨: به بخت و طالع ما ای افندی
- شماره ٢٥٩: نگارا تو گلی یا جمله قندی
- شماره ٢٦٠: شنودم من که چاکر را ستودی
- شماره ٢٦١: دگرباره شه ساقی رسیدی
- شماره ٢٦٢: اگر یار مرا از من برآری
- شماره ٢٦٣: صلا ای صوفیان کامروز باری
- شماره ٢٦٤: صلا ای صوفیان کامروز باری
- شماره ٢٦٥: منم غرقه درون جوی باری
- شماره ٢٦٦: چو عشق آمد که جان با من سپاری
- شماره ٢٦٧: نگفتم دوش ای زین بخاری
- شماره ٢٦٨: به جان تو پس گردن نخاری
- شماره ٢٦٩: به تن با ما به دل در مرغزاری
- شماره ٢٧٠: مرا بگرفت روحانی نگاری
- شماره ٢٧١: متاز ای دل سوی دریای ناری
- شماره ٢٧٢: مرا در خنده می آرد بهاری
- شماره ٢٧٣: بدید این دل درون دل بهاری
- شماره ٢٧٤: خداوندا زکات شهریاری
- شماره ٢٧٥: ندارد مجلس ما بی تو نوری
- شماره ٢٧٦: ز هر چیزی ملول است آن فضولی
- شماره ٢٧٧: مرا هر لحظه قربان است جانی
- شماره ٢٧٨: مگیر ای ساقی از مستان کرانی
- شماره ٢٧٩: ز مهجوران نمی جویی نشانی
- شماره ٢٨٠: برون کن سر که جان سرخوشانی
- شماره ٢٨١: مرا هر لحظه منزل آسمانی
- شماره ٢٨٢: چه دلشادم به دلدار خدایی
- شماره ٢٨٣: کجایید ای شهیدان خدایی
- شماره ٢٨٤: تو هر روزی از آن پشته برآیی
- شماره ٢٨٥: دلاراما چنین زیبا چرایی
- شماره ٢٨٦: بیا ای غم که تو بس باوفایی
- شماره ٢٨٧: بیا ای یار کامروز آن مایی
- شماره ٢٨٨: بیا جانا که امروز آن مایی
- شماره ٢٨٩: چنان گشتم ز مستی و خرابی
- شماره ٢٩٠: چو اسم شمس دین اسما تو دیدی
- شماره ٢٩١: مرا اندر جگر بنشست خاری
- شماره ٢٩٢: بگفتم با دلم آخر قراری
- شماره ٢٩٣: تو جانا بی وصالش در چه کاری
- شماره ٢٩٤: بیا ای آنک سلطان جمالی
- شماره ٢٩٥: مگر تو یوسفان را دلستانی
- شماره ٢٩٦: تو تا بنشسته ای بر دار فانی
- شماره ٢٩٧: نه آتش های ما را ترجمانی
- شماره ٢٩٨: به کوی دل فرورفتم زمانی
- شماره ٢٩٩: دیدی که چه کرد یار ما دیدی
- شماره ٣٠٠: روز ار دو هزار بار می آیی
- شماره ٣٠١: مندیش از آن بت مسیحایی
- شماره ٣٠٢: ای دیده ز نم زبون نگشتی
- شماره ٣٠٣: گر وسوسه ره دهی به گوشی
- شماره ٣٠٤: باغ است و بهار و سرو عالی
- شماره ٣٠٥: با این همه مهر و مهربانی
- شماره ٣٠٦: آورد خبر شکرستایی
- شماره ٣٠٧: بشنیده بدم که جان جانی
- شماره ٣٠٨: ای ساقی باده معانی
- شماره ٣٠٩: ای وصل تو آب زندگانی
- شماره ٣١٠: ای بی تو حرام زندگانی
- شماره ٣١١: برجه که بهار زد صلایی
- شماره ٣١٢: چون سوی برادری بپویی
- شماره ٣١٣: مجلس چو چراغ و تو چو آبی
- شماره ٣١٤: من پار بخورده ام شرابی
- شماره ٣١٥: ای یار یگانه چند خسبی
- شماره ٣١٦: بازم صنما چه می فریبی
- شماره ٣١٧: ای آنک تو خواب ما ببستی
- شماره ٣١٨: ای آنک تو خواب ما ببستی
- شماره ٣١٩: رو رو که از این جهان گذشتی
- شماره ٣٢٠: روز طرب است و سال شادی
- شماره ٣٢١: آخر گل و خار را بدیدی
- شماره ٣٢٢: آن را که به لطف سر بخاری
- شماره ٣٢٣: خضری به میان سینه داری
- شماره ٣٢٤: می آید سنجق بهاری
- شماره ٣٢٥: ای چشم و چراغ شهریاری
- شماره ٣٢٦: ای جان و جهان چه می گریزی
- شماره ٣٢٧: از قصه حال ما نپرسی
- شماره ٣٢٨: ای دلبر بی دلان صوفی
- شماره ٣٢٩: ای آنک تو شاه مطربانی
- شماره ٣٣٠: روزی که مرا ز من ستانی
- شماره ٣٣١: چون عشق کند شکرفشانی
- شماره ٣٣٢: ای وصل تو اصل شادمانی
- شماره ٣٣٣: کژزخمه مباش تا توانی
- شماره ٣٣٤: مست می عشق را حیا نی
- شماره ٣٣٥: گویم سخن لب تو یا نی
- شماره ٣٣٦: با دل گفتم چرا چنینی
- شماره ٣٣٧: در خون دلم رسید فتوی
- شماره ٣٣٨: در عشق هر آنک شد فدایی
- شماره ٣٣٩: عشق است دلاور و فدایی
- شماره ٣٤٠: ماها چو به چرخ دل برآیی
- شماره ٣٤١: آن شمع چو شد طرب فزایی
- شماره ٣٤٢: ای بی تو محال جان فزایی
- شماره ٣٤٣: گر یار لطیف و باوفایی
- شماره ٣٤٤: ساقی انصاف خوش لقایی
- شماره ٣٤٥: برخیز و بزن یکی نوایی
- شماره ٣٤٦: رخ ها بنگر تو زعفرانی
- شماره ٣٤٧: ای قلب و درست را روایی
- شماره ٣٤٨: ای آنک تو خواب ما ببستی
- شماره ٣٤٩: با یار بساز تا توانی
- شماره ٣٥٠: در فنای محض افشانند مردان آستی
- شماره ٣٥١: مرغ دل پران مبا جز در هوای بیخودی
- شماره ٣٥٢: ای رها کرده تو باغی از پی انجیرکی
- شماره ٣٥٣: شاد آن صبحی که جان را چاره آموزی کنی
- شماره ٣٥٤: ای خدایی که مفرح بخش رنجوران تویی
- شماره ٣٥٥: بانگ می زن ای منادی بر سر هر رسته ای
- شماره ٣٥٦: در شرابم چیز دیگر ریختی درریختی
- شماره ٣٥٧: ساقیا بر خاک ما چون جرعه ها می ریختی
- شماره ٣٥٨: گر شراب عشق کار جان حیوانیستی
- شماره ٣٥٩: ای نرفته از دل من اندرآ شاد آمدی
- شماره ٣٦٠: در جهان گر بازجویی نیست بی سودا سری
- شماره ٣٦١: گر من از اسرار عشقش نیک دانا بودمی
- شماره ٣٦٢: آتشینا آب حیوان از کجا آورده ای
- شماره ٣٦٣: ای مهی کاندر نکویی از صفت افزوده ای
- شماره ٣٦٤: آه از آن رخسار برق انداز خوش عیاره ای
- شماره ٣٦٥: پیش شمع نور جان دل هست چون پروانه ای
- شماره ٣٦٦: بار دیگر ملتی برساختی برساختی
- شماره ٣٦٧: هر دلی را گر سوی گلزار جانان خاستی
- شماره ٣٦٨: سر نهاده بر قدم های بت چین نیستی
- شماره ٣٦٩: این چه چتر است این که بر ملک ابد برداشتی
- شماره ٣٧٠: ای ملامت گر تو عاشق را سبک پنداشتی
- شماره ٣٧١: ای تو جان صد گلستان از سمن پنهان شدی
- شماره ٣٧٢: ای که جان ها خاک پایت صورت اندیش آمدی
- شماره ٣٧٣: تا بنستانی تو انصاف از جهود خیبری
- شماره ٣٧٤: در دو چشم من نشین ای آن که از من منتری
- شماره ٣٧٥: بی گهان شد هر رفتن سوی روزن ننگری
- شماره ٣٧٦: در میان جان نشین کامروز جان دیگری
- شماره ٣٧٧: عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی
- شماره ٣٧٨: آخر ای دلبر تو ما را می نجویی اندکی
- شماره ٣٧٩: ساقیا شد عقل ها هم خانه دیوانگی
- شماره ٣٨٠: چون تو آن روبند را از روی چون مه برکنی
- شماره ٣٨١: ای خوشا عیشی که باشد ای خوشا نظاره ای
- شماره ٣٨٢: آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه ای
- شماره ٣٨٣: گشت جان از صدر شمس الدین یکی سوداییی
- شماره ٣٨٤: گر چه در مستی خسی را تو مراعاتی کنی
- شماره ٣٨٥: ساخت بغراقان به رسم عید بغراقانیی
- شماره ٣٨٦: ای بداده دیده های خلق را حیرانیی
- شماره ٣٨٧: از هوای شمس دین بنگر تو این دیوانگی
- شماره ٣٨٨: ای دهان آلوده جانی از کجا می خورده ای
- شماره ٣٨٩: اقتلونی یا ثقاتی ان فی قتلی حیاتی
- شماره ٣٩٠: خنک آن دم که به رحمت سر عشاق بخاری
- شماره ٣٩١: بمشو همره مرغان که چنین بی پر و بالی
- شماره ٣٩٢: که شکیبد ز تو ای جان که جگرگوشه جانی
- شماره ٣٩٣: مکن ای دوست نشاید که بخوانند و نیایی
- شماره ٣٩٤: صنما چونک فریبی همه عیار فریبی
- شماره ٣٩٥: اگر او ماه منستی شب من روز شدستی
- شماره ٣٩٦: چو به شهر تو رسیدم تو ز من گوشه گزیدی
- شماره ٣٩٧: تو ز هر ذره وجودت بشنو ناله و زاری
- شماره ٣٩٨: تو فقیری تو فقیری تو فقیر ابن فقیری
- شماره ٣٩٩: ز کجایی ز کجایی هله ای مجلس سامی
- شماره ٤٠٠: مه ما نیست منور تو مگر چرخ درآیی
- شماره ٤٠١: مثل ذره روزن همگان گشته هوایی
- شماره ٤٠٢: همه چون ذره روزن ز غمت گشته هوایی
- شماره ٤٠٣: بده ای دوست شرابی که خدایی است خدایی
- شماره ٤٠٤: خبری است نورسیده تو مگر خبر نداری
- شماره ٤٠٥: تو نفس نفس بر این دل هوسی دگر گماری
- شماره ٤٠٦: هله پاسبان منزل تو چگونه پاسبانی
- شماره ٤٠٧: چو نماز شام هر کس بنهد چراغ و خوانی
- شماره ٤٠٨: صنما چنان لطیفی که به جان ما درآیی
- شماره ٤٠٩: سوی باغ ما سفر کن بنگر بهار باری
- شماره ٤١٠: به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی
- شماره ٤١١: ز گزاف ریز باده که تو شاه ساقیانی
- شماره ٤١٢: به چه روی پشت آرم به کسی که از گزینی
- شماره ٤١٣: هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی
- شماره ٤١٤: صفت خدای داری چو به سینه ای درآیی
- شماره ٤١٥: بکشید یار گوشم که تو امشب آن مایی
- شماره ٤١٦: منگر به هر گدایی که تو خاص از آن مایی
- شماره ٤١٧: به خدا کسی نجنبد چو تو تن زنی نجنبی
- شماره ٤١٨: بت من ز در درآمد به مبارکی و شادی
- شماره ٤١٩: هله ای پری شب رو که ز خلق ناپدیدی
- شماره ٤٢٠: تو کیی در این ضمیرم که فزونتر از جهانی
- شماره ٤٢١: بت من به طعنه گوید چه میان ره فتادی
- شماره ٤٢٢: چو مرا ز عشق کهنه صنما به یاد دادی
- شماره ٤٢٣: دل بی قرار را گو که چو مستقر نداری
- شماره ٤٢٤: سحر است خیز ساقی بکن آنچ خوی داری
- شماره ٤٢٥: ز بهار جان خبر ده هله ای دم بهاری
- شماره ٤٢٦: ز غم تو زار زارم هله تا تو شاد باشی
- شماره ٤٢٧: شب و روز آن نکوتر که به پیش یار باشی
- شماره ٤٢٨: چو یقین شده ست دل را که تو جان جان جانی
- شماره ٤٢٩: تو ز عشق خود نپرسی که چه خوب و دلربایی
- شماره ٤٣٠: برسید لک لک جان که بهار شد کجایی
- شماره ٤٣١: هله ای دلی که خفته تو به زیر ظل مایی
- شماره ٤٣٢: صنما چگونه گویم که تو نور جان مایی
- شماره ٤٣٣: چه جمال جان فزایی که میان جان مایی
- شماره ٤٣٤: صنما تو همچو آتش قدح مدام داری
- شماره ٤٣٥: برو ای عشق که تا شحنه خوبان شده ای
- شماره ٤٣٦: هست در حلقه ما حلقه ربایی عجبی
- شماره ٤٣٧: چند روز است که شطرنج عجب می بازی
- شماره ٤٣٨: هله هشدار که با بی خبران نستیزی
- شماره ٤٣٩: وقت آن شد که بدان روح فزا آمیزی
- شماره ٤٤٠: به شکرخنده اگر می ببرد دل ز کسی
- شماره ٤٤١: در رخ عشق نگر تا به صفت مرد شوی
- شماره ٤٤٢: گر گریزی به ملولی ز من سودایی
- شماره ٤٤٣: نیستی عاشق ای جلف شکم خوار گدای
- شماره ٤٤٤: در دلت چیست عجب که چو شکر می خندی
- شماره ٤٤٥: هست اندر غم تو دلشده دانشمندی
- شماره ٤٤٦: ای دریغا در این خانه دمی بگشودی
- شماره ٤٤٧: به دغل کی بگزیند دل یارم یاری
- شماره ٤٤٨: مرغ اندیشه که اندر همه دل ها بپری
- شماره ٤٤٩: رو رو ای جان سبک خیز غریب سفری
- شماره ٤٥٠: سحری کرد ندایی عجب آن رشک پری
- شماره ٤٥١: نی تو شکلی دگری سنگ نباشی تو زری
- شماره ٤٥٢: شکنی شیشه مردم گرو از من گیری
- شماره ٤٥٣: بر یکی بوسه حقستت که چنان می لرزی
- شماره ٤٥٤: هله تا ظن نبری کز کف من بگریزی
- شماره ٤٥٥: ننگ هر قافله در شش دره ابلیسی
- شماره ٤٥٦: به حق و حرمت آنک همگان را جانی
- شماره ٤٥٧: گر تو ما را به جفای صنمان ترسانی
- شماره ٤٥٨: تیغ را گر تو چو خورشید دمی رنده زنی
- شماره ٤٥٩: چه حریصی که مرا بی خور و بی خواب کنی
- شماره ٤٦٠: به شکرخنده بتا نرخ شکر می شکنی
- شماره ٤٦١: هله آن به که خوری این می و از دست روی
- شماره ٤٦٢: اگر امشب بر من باشی و خانه نروی
- شماره ٤٦٣: بده ای کف تو را قاعده لطف افزایی
- شماره ٤٦٤: به شکرخنده اگر می ببرد جان ز کسی
- شماره ٤٦٥: ای که تو چشمه حیوان و بهار چمنی
- شماره ٤٦٦: سخن تلخ مگو ای لب تو حلوایی
- شماره ٤٦٧: هر کی از نیستی آید به سوی او خبری
- شماره ٤٦٨: ای شه جاودانی وی مه آسمانی
- شماره ٤٦٩: قدر غم گر چشم سر بگریستی
- شماره ٤٧٠: با چنین رفتن به منزل کی رسی
- شماره ٤٧١: چاره ای کو بهتر از دیوانگی
- شماره ٤٧٢: قره العین منی ای جان بلی
- شماره ٤٧٣: بوی باغ و گلستان آید همی
- شماره ٤٧٤: هر دم ای دل سوی جانان می روی
- شماره ٤٧٥: بار دیگر عزم رفتن کرده ای
- شماره ٤٧٦: بوی مشکی در جهان افکنده ای
- شماره ٤٧٧: فارغم گر گشت دل آواره ای
- شماره ٤٧٨: ای درآورده جهانی را ز پای
- شماره ٤٧٩: باوفا یارا جفا آموختی
- شماره ٤٨٠: عاقبت از عاشقان بگریختی
- شماره ٤٨١: اندرآ در خانه یارا ساعتی
- شماره ٤٨٢: گوید آن دلبر که چون همدل شدی
- شماره ٤٨٣: آفتابا سوی مه رویان شدی
- شماره ٤٨٤: باوفاتر گشت یارم اندکی
- شماره ٤٨٥: هست امروز آنچ می باید بلی
- شماره ٤٨٦: باز گردد عاقبت این در بلی
- شماره ٤٨٧: طبع چیزی نو به نو خواهد همی
- شماره ٤٨٨: با من ای عشق امتحان ها می کنی
- شماره ٤٨٩: باز چون گل سوی گلشن می روی
- شماره ٤٩٠: ناگهان اندردویدم پیش وی
- شماره ٤٩١: خوش بود گر کاهلی یک سو نهی
- شماره ٤٩٢: مرحبا ای پرده تو آن پرده ای
- شماره ٤٩٣: هیچ خمری بی خماری دیده ای
- شماره ٤٩٤: می زنم حلقه در هر خانه ای
- شماره ٤٩٥: گر سران را بی سری درواستی
- شماره ٤٩٦: ای بهار سبز و تر شاد آمدی
- شماره ٤٩٧: ساقی این جا هست ای مولا بلی
- شماره ٤٩٨: هم تو شمعی هم تو شاهد هم تو می
- شماره ٤٩٩: باد بین اندر سرم از باده ای
- شماره ٥٠٠: آه از عشق جمال حوریی
- شماره ٥٠١: ای دلی کز گلشکر پرورده ای
- شماره ٥٠٢: گر در آب و گر در آتش می روی
- شماره ٥٠٣: ز کجا آمده ای می دانی
- شماره ٥٠٤: آنچ در سینه نهان می داری
- شماره ٥٠٥: ای خیالی که به دل می گذری
- شماره ٥٠٦: تو چرا جمله نبات و شکری
- شماره ٥٠٧: از دلبر نهانی گر بوی جان بیابی
- شماره ٥٠٨: چه باشد ای برادر یک شب اگر نخسپی
- شماره ٥٠٩: ای آنک امام عشقی تکبیر کن که مستی
- شماره ٥١٠: گفتی شکار گیرم رفتی شکار گشتی
- شماره ٥١١: گر چه به زیر دلقی شاهی و کیقبادی
- شماره ٥١٢: ای نوبهار خندان از لامکان رسیدی
- شماره ٥١٣: از بهر مرغ خانه چون خانه ای بسازی
- شماره ٥١٤: آن مه چو در دل آید او را عجب شناسی
- شماره ٥١٥: ما را مسلم آمد هم عیش و هم عروسی
- شماره ٥١٦: چون زخمه رجا را بر تار می کشانی
- شماره ٥١٧: ای گوهر خدایی آیینه معانی
- شماره ٥١٨: اندر مصاف ما را در پیش رو سپر نی
- شماره ٥١٩: گرمی مجوی الا از سوزش درونی
- شماره ٥٢٠: ای مبدعی که سگ را بر شیر می فزایی
- شماره ٥٢١: ای حیله هات شیرین تا کی مرا فریبی
- شماره ٥٢٢: دی عهد و توبه کردی امروز درشکستی
- شماره ٥٢٣: یا من عجب فتادم یا تو عجب فتادی
- شماره ٥٢٤: ای کرده رو چو سرکه چه گردد ار بخندی
- شماره ٥٢٥: در غیب هست عودی کاین عشق از او است دودی
- شماره ٥٢٦: ای آنک جان ما را در گلشکر کشیدی
- شماره ٥٢٧: زان خاک تو شدم تا بر من گهر بباری
- شماره ٥٢٨: گر از شراب دوشین در سر خمار داری
- شماره ٥٢٩: بازآمدی که ما را درهم زنی به شوری
- شماره ٥٣٠: گر روشنی تو یارا یا خود سیه ضمیری
- شماره ٥٣١: چون روی آتشین را یک دم تو می نپوشی
- شماره ٥٣٢: دل را تمام برکن ای جان ز نیک نامی
- شماره ٥٣٣: اندر شکست جان شد پیدا لطیف جانی
- شماره ٥٣٤: مطرب چو زخمه ها را بر تار می کشانی
- شماره ٥٣٥: ای آنک جمله عالم از توست یک نشانی
- شماره ٥٣٦: رقصان شو ای قراضه کز اصل اصل کانی
- شماره ٥٣٧: در رنگ یار بنگر تا رنگ زندگانی
- شماره ٥٣٨: با تو عتاب دارم جانا چرا چنینی
- شماره ٥٣٩: می زن سه تا که یکتا گشتم مکن دوتایی
- شماره ٥٤٠: دی دامنش گرفتم کای گوهر عطایی
- شماره ٥٤١: ای برده اختیارم تو اختیار مایی
- شماره ٥٤٢: هر چند بی گه آیی بی گاه خیز مایی
- شماره ٥٤٣: آمد ز نای دولت بار دگر نوایی
- شماره ٥٤٤: ای چنگیان غیبی از راه خوش نوایی
- شماره ٥٤٥: بوی کباب داری تو نیز دل کبابی
- شماره ٥٤٦: با صد هزار دستان آمد خیال یاری
- شماره ٥٤٧: اندر قمارخانه چون آمدی به بازی
- شماره ٥٤٨: ای آن که مر مرا تو به از جان و دیده ای
- شماره ٥٤٩: ای از جمال حسن تو عالم نشانه ای
- شماره ٥٥٠: آن دم که دل کند سوی دلبر اشارتی
- شماره ٥٥١: هر روز بامداد به آیین دلبری
- شماره ٥٥٢: شد جادوی حرام و حق از جادوی بری
- شماره ٥٥٣: هر روز بامداد درآید یکی پری
- شماره ٥٥٤: ای دل ز بامداد تو بر حال دیگری
- شماره ٥٥٥: هر روز بامداد طلبکار ما تویی
- شماره ٥٥٦: آن لحظه کآفتاب و چراغ جهان شوی
- شماره ٥٥٧: ای سیرگشته از ما ما سخت مشتهی
- شماره ٥٥٨: ای ساقیی که آن می احمر گرفته ای
- شماره ٥٥٩: ای ساقیی که آن می احمر گرفته ای
- شماره ٥٦٠: ای مرغ گیر دام نهانی نهاده ای
- شماره ٥٦١: مه طلعتی و شهره قبایی بدیده ای
- شماره ٥٦٢: ای عشق کز قدیم تو با ما یگانه ای
- شماره ٥٦٣: ای جان و ای دو دیده بینا چگونه ای
- شماره ٥٦٤: هر چند شیر بیشه و خورشیدطلعتی
- شماره ٥٦٥: رویش ندیده پس مکنیدم ملامتی
- شماره ٥٦٦: جان خاک آن مهی که خداش است مشتری
- شماره ٥٦٧: ای عشق پرده در که تو در زیر چادری
- شماره ٥٦٨: ای بس فراز و شیب که کردم طلب گری
- شماره ٥٦٩: شاها بکش قطار که شهوار می کشی
- شماره ٥٧٠: ای نای خوش نوای که دلدار و دلخوشی
- شماره ٥٧١: اندر میان جمع چه جان است آن یکی
- شماره ٥٧٢: گر من ز دست بازی هر غم پژولمی
- شماره ٥٧٣: ای آسمان که بر سر ما چرخ می زنی
- شماره ٥٧٤: سوگند خورده ای که از این پس جفا کنی
- شماره ٥٧٥: تا چند از فراق مرا کار بشکنی
- شماره ٥٧٦: ساقی بیار باده سغراق ده منی
- شماره ٥٧٧: ای نای بس خوش است کز اسرار آگهی
- شماره ٥٧٨: شوری فتاد در فلک ای مه چه شسته ای
- شماره ٥٧٩: ای کاشکی تو خویش زمانی بدانیی
- شماره ٥٨٠: بزم و شراب لعل و خرابات و کافری
- شماره ٥٨١: آن دل که گم شده ست هم از جان خویش جوی
- شماره ٥٨٢: سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری
- شماره ٥٨٣: دوش همه شب دوش همه شب گشتم من بر بام حبیبی
- شماره ٥٨٤: خواجه سلام علیک گنج وفا یافتی
- شماره ٥٨٥: آه که چه شیرین بتیست در تتق زرکشی
- شماره ٥٨٦: روی من از روی تو دارد صد روشنی
- شماره ٥٨٧: هر نفسی از درون دلبر روحانیی
- شماره ٥٨٨: ای دل چون آهنت بوده چو آیینه ای
- شماره ٥٨٩: یار در آخرزمان کرد طرب سازیی
- شماره ٥٩٠: رو که به مهمان تو می نروم ای اخی
- شماره ٥٩١: جان و جهان می روی جان و جهان می بری
- شماره ٥٩٢: بازرهان خلق را از سر و از سرکشی
- شماره ٥٩٣: لاله ستانست از عکس تو هر شوره ای
- شماره ٥٩٤: ای تو ز خوبی خویش آینه را مشتری
- شماره ٥٩٥: ای که تو عشاق را همچو شکر می کشی
- شماره ٥٩٦: پیشتر آ پیشتر چند از این رهزنی
- شماره ٥٩٧: شیردلا صد هزار شیردلی کرده ای
- شماره ٥٩٨: گفت مرا آن طبیب رو ترشی خورده ای
- شماره ٥٩٩: قصر بود روح ما نی تل ویرانه ای
- شماره ٦٠٠: بستگی این سماع هست ز بیگانه ای
- شماره ٦٠١: جای دگر بوده ای زانک تهی روده ای
- شماره ٦٠٢: خیره چرا گشته ای خواجه مگر عاشقی
- شماره ٦٠٣: نیست عجب صف زده پیش سلیمان پری
- شماره ٦٠٤: ای صنم گلزاری چند مرا آزاری
- شماره ٦٠٥: آه که دلم برد غمزه های نگاری
- شماره ٦٠٦: سلمک الله نیست مثل تو یاری
- شماره ٦٠٧: خوشدلم از یار همچنانک تو دیدی
- شماره ٦٠٨: از پگه ای یار زان عقار سمایی
- شماره ٦٠٩: چند دویدم سوی افندی
- شماره ٦١٠: می رسد ای جان باد بهاری
- شماره ٦١١: دوش همه شب دوش همه شب
- شماره ٦١٢: گاه چو اشتر در وحل آیی
- شماره ٦١٣: به خاک پای تو ای مه هر آن شبی که بتابی
- شماره ٦١٤: ببرد عقل و دلم را براق عشق معانی
- شماره ٦١٥: هزار جان مقدس هزار گوهر کانی
- شماره ٦١٦: چه آفتاب جمالی که از مجره گشادی
- شماره ٦١٧: اگر مرا تو ندانی بپرس از شب تاری
- شماره ٦١٨: چو مهر عشق سلیمان به هر دو کون تو داری
- شماره ٦١٩: ز حد چون بگذشتی بیا بگوی که چونی
- شماره ٦٢٠: گهی به سینه درآیی گهی ز روح برآیی
- شماره ٦٢١: من آن نیم که تو دیدی چو بینیم نشناسی
- شماره ٦٢٢: چو صبحدم خندیدی در بلا بندیدی
- شماره ٦٢٣: به جان تو ای طایی که سوی ما بازآیی
- شماره ٦٢٤: تو آسمان منی من زمین به حیرانی
- شماره ٦٢٥: ربود عقل و دلم را جمال آن عربی
- شماره ٦٢٦: خدایگان جمال و خلاصه خوبی
- شماره ٦٢٧: به عاقبت بپریدی و در نهان رفتی
- شماره ٦٢٨: چه باده بود که در دور از بگه دادی
- شماره ٦٢٩: ز قیل و قال تو گر خلق بو نبردندی
- شماره ٦٣٠: منم که کار ندارم به غیر بی کاری
- شماره ٦٣١: بیا بیا که نیابی چو ما دگر یاری
- شماره ٦٣٢: خورانمت می جان تا دگر تو غم نخوری
- شماره ٦٣٣: اگر ز حلقه این عاشقان کران گیری
- شماره ٦٣٤: ز بامداد درآورد دلبرم جامی
- شماره ٦٣٥: چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی
- شماره ٦٣٦: نهان شدند معانی ز یار بی معنی
- شماره ٦٣٧: اگر تو یار نداری چرا طلب نکنی
- شماره ٦٣٨: اگر تو مست شرابی چرا حشر نکنی
- شماره ٦٣٩: به هر دلی که درآیی چو عشق بنشینی
- شماره ٦٤٠: ز بامداد دلم می پرد به سودایی
- شماره ٦٤١: شدم به سوی چه آب همچو سقایی
- شماره ٦٤٢: رسید ترکم با چهره های گل وردی
- شماره ٦٤٣: تو در عقیله ترتیب کفش و دستاری
- شماره ٦٤٤: فرست باده جان را به رسم دلداری
- شماره ٦٤٥: نگاهبان دو دیده ست چشم دلداری
- شماره ٦٤٦: اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بری
- شماره ٦٤٧: دلا همای وصالی بپر چرا نپری
- شماره ٦٤٨: به من نگر که بجز من به هر کی درنگری
- شماره ٦٤٩: بیا بیا که پشیمان شوی از این دوری
- شماره ٦٥٠: مسلم آمد یار مرا دل افروزی
- شماره ٦٥١: بیا بیا که تو از نادرات ایامی
- شماره ٦٥٢: بلندتر شده ست آفتاب انسانی
- شماره ٦٥٣: ایا مربی جان از صداع جان چونی
- شماره ٦٥٤: ز آب تشنه گرفته ست خشم می بینی
- شماره ٦٥٥: بیامدیم دگربار سوی مولایی
- شماره ٦٥٦: تو نور دیده جان یا دو دیده مایی
- شماره ٦٥٧: تو عاشقی چه کسی از کجا رسیدستی
- شماره ٦٥٨: رهید جان دوم از خودی و از هستی
- شماره ٦٥٩: بیا بیا که چو آب حیات درخوردی
- شماره ٦٦٠: به جان تو که بگویی وطن کجا داری
- شماره ٦٦١: به حق آنک تو جان و جهان جانداری
- شماره ٦٦٢: شبی که دررسد از عشق پیک بیداری
- شماره ٦٦٣: اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاری
- شماره ٦٦٤: حرام گشت از این پس فغان و غمخواری
- شماره ٦٦٥: به اهل پرده اسرارها ببر خبری
- شماره ٦٦٦: بجه بجه ز جهان تا شه جهان باشی
- شماره ٦٦٧: اگر دمی بگذاری هوا و نااهلی
- شماره ٦٦٨: هزار جان مقدس فدای سلطانی
- شماره ٦٦٩: نگفتمت که تو سلطان خوبرویانی
- شماره ٦٧٠: بگو به جان مسافر ز رنج ها چونی
- شماره ٦٧١: از این درخت بدان شاخ و بر نمی بینی
- شماره ٦٧٢: ز بامداد دلم می جهد به سودایی
- شماره ٦٧٣: بیا بیا که شدم در غم تو سودایی
- شماره ٦٧٤: ترش ترش بنشستی بهانه دربستی
- شماره ٦٧٥: بداد پندم استاد عشق از استادی
- شماره ٦٧٦: ببست خواب مرا جاودانه دلداری
- شماره ٦٧٧: کسی که باده خورد بامداد زین ساقی
- شماره ٦٧٨: برست جان و دلم از خودی و از هستی
- شماره ٦٧٩: پدید گشت یکی آهوی در این وادی
- شماره ٦٨٠: طواف کعبه دل کن اگر دلی داری
- شماره ٦٨١: ز صبحگاه فتادم به دست سرمستی
- شماره ٦٨٢: فرست باده جان را به رسم دلداری
- شماره ٦٨٣: میان تیرگی خواب و نور بیداری
- شماره ٦٨٤: به دست هجر تو زارم تو نیز می دانی
- شماره ٦٨٥: کالی تیشبی آپانسو، ای افندی چلبی
- شماره ٦٨٦: جان جان مایی، خوشتر از حلوایی
- شماره ٦٨٧: تو چنین نبودی تو چنین چرایی
- شماره ٦٨٨: تو خدای خویی تو صفات هویی
- شماره ٦٨٩: نه ز عاقلانم که ز من بگیری
- شماره ٦٩٠: عشق تو خواند مرا کز من چه می گذری
- شماره ٦٩١: در لطف اگر بروی شاه همه چمنی
- شماره ٦٩٢: دلا گر مرا تو ببینی ندانی
- شماره ٦٩٣: پذیرفت این دل ز عشقت خرابی
- شماره ٦٩٤: نگارا، چرا قول دشمن شنیدی؟!
- شماره ٦٩٥: نشانت کی جوید که تو بی نشانی
- شماره ٦٩٦: اگر چه لطیفی و زیبالقایی
- شماره ٦٩٧: هم ایثار کردی هم ایثار گفتی
- شماره ٦٩٨: الا میر خوبان هلا تا نرنجی
- شماره ٦٩٩: به حیلت تو خواهی که در را ببندی
- شماره ٧٠٠: چو عشقش برآرد سر از بی قراری
- شماره ٧٠١: بتا گر مرا تو ببینی ندانی
- شماره ٧٠٢: گل سرخ دیدم شدم زعفرانی
- شماره ٧٠٣: عجب العجایب توی در کیایی
- شماره ٧٠٤: تو هر چند صدری شه مجلسی
- شماره ٧٠٥: رضیت بما قسم الله لی
- شماره ٧٠٦: تماشا مرو نک تماشا تویی
- شماره ٧٠٧: الا هات حمرا کالعندم
- شماره ٧٠٨: خواهیم یارا کامشب نخسپی
- شماره ٧٠٩: حدی نداری در خوش لقایی
- شماره ٧١٠: تو جان مایی، ماه سمایی
- شماره ٧١١: با چرخ گردان تیره هوایی
- شماره ٧١٢: خواهی ز جنون بویی ببری
- شماره ٧١٣: سلطان منی سلطان منی
- شماره ٧١٤: آن به که مرا تمکین نکنی
- شماره ٧١٥: صنما خرگه توم که بسازی و برکنی
- شماره ٧١٦: صنما بر همه جهان تو چو خورشید سروری
- شماره ٧١٧: ای خجل از تو شکر و آزادی
- شماره ٧١٨: حکم نو کن که شاه دورانی
- شماره ٧١٩: مستی و عاشقانه می گویی
- شماره ٧٢٠: بحر ما را کنار بایستی
- شماره ٧٢١: آوخ آوخ چو من وفاداری
- شماره ٧٢٢: ای دلزار محنت و بلا داری
- شماره ٧٢٣: ساقیا ساقیا روا داری
- شماره ٧٢٤: تا شدستی امیر چوگانی
- شماره ٧٢٥: مستم از باده های پنهانی
- شماره ٧٢٦: من مرید توام مراد تویی
- شماره ٧٢٧: چند اندر میان غوغایی
- شماره ٧٢٨: گر چه تو نیم شب رسیدستی
- شماره ٧٢٩: ز اول بامداد سر مستی
- شماره ٧٣٠: ز اول بامداد سرمستی
- شماره ٧٣١: در غم یار یار بایستی
- شماره ٧٣٢: در غم یار، یار بایستی
- شماره ٧٣٣: آنکه چون ابر خواند کف ترا
- شماره ٧٣٤: رو، مسلم تراست بی کاری
- شماره ٧٣٥: زندگانی مجلس سامی
- شماره ٧٣٦: جان جانی و جان صد جانی
- شماره ٧٣٧: خامشی ناطقی مگر جانی
- شماره ٧٣٨: ای که مستک شدی و می گویی
- شماره ٧٣٩: عشق در کفر کرد اظهاری
- شماره ٧٤٠: مست و خوشی باده کجا خورده؟
- شماره ٧٤١: جان و جهان! دوش کجا بوده
- شماره ٧٤٢: ای دل سرمست، کجا می پری؟
- شماره ٧٤٣: از مه من مست دو صد مشتری
- شماره ٧٤٤: یا ملک المغرب والمشرق
- شماره ٧٤٥: گر نه شکار غم دلدارمی
- شماره ٧٤٦: ای که تو از عالم ما می روی
- شماره ٧٤٧: خشم مرو خواجه! پشیمان شوی
- شماره ٧٤٨: ای که ازین تنگ قفص می پری
- شماره ٧٤٩: باده ده، ای ساقی هر متقی
- شماره ٧٥٠: صد دل و صد جان بدمی دادمی
- شماره ٧٥١: کار به پیری و جوانیستی
- شماره ٧٥٢: کردم با کان گهر آشتی
- شماره ٧٥٣: آدمیی، آدمیی، آدمی
- شماره ٧٥٤: در دل من پرده نو می زنی
- شماره ٧٥٥: این طریق دارهم یا سندی و سیدی
- شماره ٧٥٦: اخلائی! اخلائی! صفونی عند مولایی
- شماره ٧٥٧: ما انصف ندمانی، لو انکر ادمانی
- شماره ٧٥٨: بغداد همانست که دیدی و شنیدی
- شماره ٧٥٩: ای جان، چندان خوبی، نوباوه یعقوبی
- شماره ٧٦٠: کسی کو را بود خلق خدایی
- شماره ٧٦١: عزیزی و کریم و لطف داری
- شماره ٧٦٢: بگو ای تازه رو، کم کن ملولی
- شماره ٧٦٣: اتی النیروز مسرورالجنان
- شماره ٧٦٤: ادر کاسی و دعنی عن فنونی
- شماره ٧٦٥: یا ساقی اسقنی براح
- شماره ٧٦٦: سلب العشق فؤادی، حصل الیوم مرادی
- شماره ٧٦٧: کالی تیشی آینوسؤای افندی چلبی
- شماره ٧٦٨: لا یغرنک سد هوس عن رایی
- شماره ٧٦٩: غدرالعشق فزلت قدمی
- شماره ٧٧٠: وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری
- شماره ٧٧١: درهم شکن چو شیشه خود را، چو مست جامی
- شماره ٧٧٢: بار منست او بچه نغزی، خواجه اگرچه همه مغزی
- شماره ٧٧٣: سیدی ایم هو کی، خذیدی ایم هو کی
- شماره ٧٧٤: گهی پرده سوزی، گهی پرده داری
- شماره ٧٧٥: الام طماعیة العاذل
- شماره ٧٧٦: هذا طبیبی، عند الدوآء
- شماره ٧٧٧: یا ساقی الحی اسمع سؤالی
- شماره ٧٧٨: هذا سیدی، هذا سندی
- شماره ٧٧٩: طیب الله عیشکم، لا اوحش الله من ابی
- شماره ٧٨٠: یا ملک المبعث والمحشر
- شماره ٧٨١: روزن دل! آه چه خوش روزنی
- شماره ٧٨٢: اضحکنی بنظرة، قلت له فهکذی
- شماره ٧٨٣: قد اسکرنی ربی من قهوة مد راری
- شماره ٧٨٤: الا فی الغشق تشریفی و عیدی
- شماره ٧٨٥: نسیت الیوم من عشقی صلاتی
- شماره ٧٨٦: اتاک الصوم فی حلل السعود
- شماره ٧٨٧: نسیم الصبح جد بالأبتشار
- شماره ٧٨٨: الا یا مالکا رق الزمان
- شماره ٧٨٩: املا قدح البقا ندیمی!
- شماره ٧٩٠: یا مالک دمة الزمان
- شماره ٧٩١: یا ساقیة المدام هاتی
- شماره ٧٩٢: طارت حیلی و زال حیلی
- شماره ٧٩٣: قالت الکأس ارفعونی کم تحبسونی
- شماره ٧٩٤: ترکبن طبقا عن طبق مولائی
- شماره ٧٩٥: اسفا لقلبی یوما هجرالحبیب داری
- شماره ٧٩٦: لا قی الفراش نارا کن هکذا حبیبی
- شماره ٧٩٧: الا حریم لیلی، علیکم سلامی
- شماره ٧٩٨: اخرج عن المکان، یا صارم الزمان
- شماره ٧٩٩: یا من یزید حسنک حقا تحیری
- شماره ٨٠٠: یا ویح نفسنا بفوات الفضائل
- شماره ٨٠١: یا ملک المحشر، ترحم لا ترتشی
- شماره ٨٠٢: قلت له مصیحا یا ملک المشرق
- شماره ٨٠٣: یا ساقی الراح خذ و امرلاء به طاسی
- شماره ٨٠٤: ایا ملتقی العیش کم تبعدی
- شماره ٨٠٥: یا ولی نعمتی و سلطانی