ظاهر نکنم پیش رقیبان الم دل
            با مردم بی غم نتوان گفت غم دل
         
        
            جا کن بدل و دیده، که غیر از تو نشاید
            سلطان سراپرده چشم و حرم دل
         
        
            ای صبر، کجایی؟ که ز حد میگذرد باز
            بر دل ستم آن مه و بر من ستم دل
         
        
            پای دلم افگار شد از خار ره عشق
            ای کاش! درین ره نرسیدی قدم دل
         
        
            در عشق تو رسوای جهانست هلالی
            گاه از غم بسیار و گه از صبر کم دل