خطاب هلالی با مدعی
ای که با من سر سخن داری
گفتگوی نو و کهن داری
ساعتی گوش هوش با من دار
مستمع باش، گوش با من دار
گوش کن این فسانه دیرین
چه بری نام خسرو و شیرین؟
بشنو از من حکایت غرا
چه دهی شرح وامق و عذرا؟
یادگیر این حکایت موزون
چه بری نام لیلی و مجنون؟
بکر خلوت سرای فکرست این
فکر تهمت مکن، که بکرست این
آمده در مقام جلوه گری
تا بعین رضا درو نگری
جز قبول نظر نمی خواهد
التفات دگر نمی خواهد
هر چه هست از سعادت نظرست
نظر اکسیر کیمیا اثرست
یارب، این تحفه را گرامی کن
یکی از نامهای نامی کن
تا ز صاحبدلی نظر یابد
شرف التفات در یابد