شماره ٩: چراخجل نکند چشم اشکبار مرا
چراخجل نکند چشم اشکبار مرا
که آرزوی دل آورده درکنار مرا
براه عشق بگیرم ز شوق بال و پری
که نی پیاده شمارند و نه سوار مرا
فغان ز نشأه دون همتی کزین شادم
که هیچ کام نیارد بانتظار مرا
نه رام مردم اهلم نه صید مردم شهر
نشسته ام که نسیمی کند شکار مرا
زبیم فتنه شادی کودکام همه عمر
غمت گرفته چوآغوش درکنار مرا
میا بملک عدم یا چنان مکن عرفی
که بیغمی بشناسد درآن دیار مرا