شماره ١٨: خیز و بجلوه آب ده سرو چمن طراز را
خیز و بجلوه آب ده سرو چمن طراز را
آب و هوا زیاد کن باغچه نیاز را
صورت حال چون شود برتو عیان که میبرد
نازتو جنبش ازقلم چهره گشای راز را
آه که طبل جنگ زد آنکه بگاه آشتی
چاشنی ستم دهد لطف الم گداز را
تا حرم فرشتگان از دل و دین تهی شود
رخصت جلوه ای بده حجله نشین راز را
ای که گشوده چشم جان درطلب حقیقتی
طرف نقاب برفکن پردگی مجاز را
شربت ناز را کند تلخ بکام دلبران
عرفی اگر بیان کند چاشنی نیاز را