شماره ٢٢: التفاتی نیست با امید مطلوب مرا
التفاتی نیست با امید مطلوب مرا
مرحمت با یأس باشد خوی محبوب مرا
تابحال من کند اندیشه های باطلش
پیش او درآتش اندازید مکتوب مرا
درحجاب افتاده زین غمخانه میآید برون
دشمنی با خویش تاکی جان محجوب مرا
گفتگوهای دل شوریده راباطل مدان
بهره ای ازهوشمندی نیست مجذوب مرا
گریه راذوقیست کانرا تهمتی باعث بس است
ورنه یوسف درگریبانست یعقوب مرا
حسن ،نازوجلوه خواهد ،مردمی ،شرم وادب
حسن اهلیت دهد آزار محبوب مرا
ناصبوری گرکند عرفی دلم منعش مکن
ناصبوری شرط اسلامست ایوب مرا