شماره ٨٣: دل بصد ره میرود اما مراد دل یکیست
دل بصد ره میرود اما مراد دل یکیست
راه اگر بسیار باشد باش گو منزل یکیست
شوق دیدارست کز هر دل بکامی لب گشاد
عالمی درگفتگوی وخواهش سائل یکیست
گر تعلق نیست اسباب جهان مردود ماست
صد هزاران پرده پیش دیده حایل یکیست
عالمی درجلوه وعاشق نه بیند غیر دوست
گر زمجنون پرسی اندر کاروان محمل یکیست
دوست دشمن رابخون غلطان کنم عرفی ولی
دوست دارم دشمنی کانرا زبان ودل یکیست