شماره ٩٧: آنی که پای تا بسرت عجب طاعتست
آنی که پای تا بسرت عجب طاعتست
شب زنده داریت بتر ازخواب غفلتست
خواهی بکعبه روکن وخواهی بسومنات
دل بد مکن که شش جهت از بهر طاعتست
احباب را سلام و وداعی ضرور نیست
این شیوه ها وسیله مهر ومحبت است
غافل مرو که در دم بیت الحرام عشق
صد منزلست ومنزل اول قیامت است
عرفی مخوان بشاعر بی فضل شعر خویش
نزد حکیم بر که نه شعرست حکمتست