تا روی دلفروز تو بستان آتشست
دل مرغ نغمه سنج گلستان آتشست
یا رب چه آتشی تو که چندین هزار داغ
از تاب شمع روی تو در جان آتشست
گر ، مست حیرتیم ز روی تو دور نیست
آتش پرست واله وحیران آتشست
افسرده از نصیب نباشد دل کباب
آن یابد این نواله که مهمان آتشست
ای طایر بهشت ز باغ دلم حذر
کین لاله زار داغ گلستان آتشست
خون شهید عشق جهانرا فرو گرفت
کشتی مساز نوح که طوفان آتشست
مستم بمحفلی که دران آتش جحیم
ته جرعه ای زساغر مستان آتشست
افتاده دامن دل عرفی بدست عشق
یعنی که دست شعله بدامان آتشست