شماره ١٩٦: دگر دلم زمیی تازه مست میگردد
دگر دلم زمیی تازه مست میگردد
زصیت مستیم آوازه مست میگردد
چنان سررشته کیفیتم که از نفسم
خمار بیخود وخمیازه مست میگردد
کلید میکده ها را بمن دهید که من
نه آن کسی که باندازه مست میگردد
خراش نغمه دهد نی گمان مبر که دلم
ز جام شعبه آوازه مست میگردد
کدام قافله عزم دیار حسن نمود
که فتنه بردر دروازه مست میگردد
ازان شراب که مجنون فشاند بر لیلی
هنوز محمل وجمازه مست میگردد
خراب زمزمه تازه توام عرفی
که عقل ازین نفس تازه مست میگردد