شماره ٢٣٢: آنکس که مرا با دل غمناک برآورد
آنکس که مرا با دل غمناک برآورد
بتواندم از بوته غم پاک برآورد
آن نشوه شوخی که برآورد گل از خار
چون لاله مرا با جگر چاک برآورد
دود دلم از چشم بر اندیش نهانست
با آنکه سر از روزن افلاک برآورد
دانش همه خود راست ازان غیرت معشوق
در بر رخ نظاره ادراک برآورد
آن گنج که گم شد ز ملایک دل عرفی
از عرش فرود آمد واز خاک برآورد