شماره ٢٤٧: ز فتنه دل وجانم پیاله در دستند
ز فتنه دل وجانم پیاله در دستند
که نازو عشوه ز تأثیر صحبتش مستند
زنند روز جزا طعنه نا امیدانرا
که این گروه رعایای همت پستند
چگونه می بمیان آورم درین مجلس
که باده حوصله سوزست وجمله بدمستند
کدام بزم نچیدم که تنگ حوصلگان
ببوی می که شنیدند شیشه بشکستند
مگو بتجربه جامی بده که نشنیدم
که شیشه بشکستند وباز پیوستند
هلاک صحبت رندان بی شرو شورم
که بوی می نشنیدند وتا ابد مستند
بیا بدیر مغان آبرو مبر عرفی
که از برون ودرون در بروی ما بستند