شماره ٢٥٠: اهل وفا که آتش ما تیز میکنند
اهل وفا که آتش ما تیز میکنند
جون شعله سر کشد همه پرهیز می کنند
ای بیغمان حذر که غزالان مشکبار
فتراک غمزه عافیت آویز میکنند
شمشیر غمزه کند شد ،آهنگ قتل من
کین تیغ را بچاک جگر تیز میکنند
بر خون کشته تو ملایک زنند جوش
این شهد را به بین که مگس ریز میکنند
معمور باد سینه عرفی که درد وداغ
تعمیر این زمین بلا خیز میکنند