شماره ٢٦٣: برهمن کی ره اسلام از بیم ستم گیرد
برهمن کی ره اسلام از بیم ستم گیرد
بهل تا سوی دیر آید اجازت از صنم گیرد
طواف کعبه کردم با دل پرآتش و ترسم
که ناگه شعله در بال مرغان حرم گیرد
اگر محروم گردد دل ز ذوق آتش دوزخ
ز صد دریای آتش لذت یک شعله کم گیرد
ز آه سرد زاهد تیره گشت آئینه ایمان
دلاعکسی بیفکن تا فروغ جام جم گیرد
خیال چشم او چون با خود از عالم برد عرفی
هزاران فتنه وآشوب در شهر عدم گیرد