شماره ٣١٧: گر مرد وفایی ره بازار الم گیر
گر مرد وفایی ره بازار الم گیر
سر پنجه ز الماس کن و دامن غم گیر
اسباب پریشانیت ای دل همه جمعیت
دامن بمیان بر زده راه عدم گیر
خاکستر پروانه طلبکار سموم است
ای باد مسیحا ره گلزار الم گیر
ای باد مبر سنبل فردوس بدوزخ
از گلشن ما مشت خسی سوخته کم گیر
عیشی بغم دوست برابر نتوان یافت
تاوان صراحی که شکستیم زجم گیر
هان تیغ برین صید مکش این دل عرفیست
آخر که ترا گفت که آهوی حرم گیر