شماره ٣٣٧: بگوش صبر دلا ناله شبانه مکش
بگوش صبر دلا ناله شبانه مکش
سمند شوخ مرا چست تازیانه مکش
نگویمت که بدلهای ریش رحمی کن
شکست قیمت عنبر ، بزلف شانه مکش
ببین ببالش گل عندلیب در کلبن
بهر زه مشت خس از بهر آشیانه مکش
چه کرده اند تذروان بیگناه ای غیر
بیاودر چمن قدس آب ودانه مکش
هوای تیر تو هر ذره را بود در دل
چوبرنشان نزنی تیر از نشانه مکش
گرت ز آتش دل نیست لذتی عرفی
بگو که نیم نفس از دلم زبانه مکش