شماره ٣٥٤: اگر تو خنده کنی از گل وشراب چه حظ
اگر تو خنده کنی از گل وشراب چه حظ
وگر توزهر دهی تشنه را از آب چه حظ
اگر نه سایه حسن تو جویم از خورشید
ز خامشی شب ونور آفتاب چه حظ
عنان این دل صد جا شکسته را دریاب
ستم نواز شها از ده خراب چه حظ
ز آسمان طلبیدم نشان راحت گفت
اگر سؤال غلط باشد از جواب چه حظ
تلافی شب غم میکنم بخواب صبوح
اگر نه تلخی غم بشکند ز خواب چه حظ
سبوی دردکشان محتسب شکست بلی
اگر دلی نخراشد ز احتساب چه حظ
نشاط فارغ واندوه عاشقست شراب
اگر ملال نیفزاید از شراب چه حظ
کمال حسن وجمال نشاط در جلوه ست
هزار سال نهفتنش در نقاب چه حظ
مگو که گویش بواعظ نمی کند عرفی
ندیم میکده را زآیت عذاب چه حظ